به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، محققان تفاوت اندازه ی انگشت حلقه و انگشت اشاره و ارتباط آنها با انتخاب نوع غذا را بررسی کردند. نسبت کمتر انگشت دوم به چهارم (۲D:4D digit ratios) یعنی داشتن انگشت حلقه بلندتر از انگشت اشاره و به معنای قرار گرفتن در معرض میزان بیشتری از تستوسترون در رحم مادر و بنابراین نشانی از مردانگی است.
در آزمایشات افرادی با نسبت کم تر انگشت دوم به چهارم، صرف نظر از جنسیتی که داشتند غذاهایی مردانه تر انتخاب می کردند. بعضی اشخاص این نسبت را نامعتبر می دانند و آنرا نقد می کنند ولی مطالعات حاکی از آن است که این نسبت با انتخاب غذاهایی که معمولاً مردانه یا زنانه تلقی می شوند ارتباط دارد. این تحقیقات نشان می دهد که اشخاص گرسنه با نسبت انگشتان مردانه غذاهای مردانه را انتخاب می کنند. البته این موضوع فقط زمانی اتفاق می افتاد که اشخاص گرسنه بودند.
به طور کلی این تحقیقات نشان می دهد که ارتباط گسترده تری میان قرار گرفتن در معرض تستوسترون در دوران جنینی و عادات غذایی در بزرگسالی وجود دارد.
پروفسور توبیاس اوتربرینگ (Tobias Otterbring) از دانشگاه آگدر (Agder)، نروژ می گوید: این تحقیقات به ما کمک می کند تا بفهمیم آیا قرار گرفتن در معرض هورمون های جنسی بر روی ترجیحات غذایی افراد تاثیر می گذارد یا خیر.
این موضوع که گرسنگی بر انتخاب غذا در تحقیقات ما تاثیر داشت نشان می دهد که گرسنگی عاملی تعدیل کننده در میان عوامل بیولوژیکی و انتخاب مصرف کننده است.
این مطالعه رابطه ی بین نسبت انگشتان (نشانگری زیستی مرتبط با قرار گرفتن در معرض تستوسترون پیش از تولد) و تمایل آنها به انتخاب موادغذایی مردانه را بررسی کرد و اینکه آیا این ارتباط با سطح گرسنگی فرد تعدیل می شود یا خیر.
پروفسور اوتربرینگ می گوید:کم بودن نسبت انگشتان دو و چهار نشان دهنده ی قرار گرفتن در معرض تستوسترون پیش از تولد است و افرادی که نسبت بالاتری نشان می‌دهند کم تر در معرض این هورمون قرار گرفته اند.
ممکن است طول انگشتان شما تفاوت زيادي داشته باشد ولی هم چنان نسبت انگشتان کم یا زیاد داشته باشید. سؤال اینجاست که این اختلاف از کجا می آید ممکن است یک نفر انگشت اشاره ی بلندتر و انگشت حلقه ی کوتاه تری داشته باشد و یا بالعکس.
برای بررسی این موضوع محققان ۲۱۶ نفر شرکت کننده چینی را که نیمی زن و نیمی مرد بودند و متوسط سن همگی ۲۷ سال بود مورد بررسی قرار دادند. شرکت کنندگان از میان غذاهایی که از پیش آماده شده بود چند غذا انتخاب کردند. زنانه یا مردانه بودن غذاها با اعداد ۱ تا ۷ (۱ برای زنانه و ۷ برای مردانه) درجه بندی شد.این غذاها شامل میگو (زنانه) و شاه میگو (مردانه) بود. نوشابه رژیمی برای زنان و ساده برای مردان بود. سالاد سزار زنانه و همبرگر مردانه در نظر گرفته شد.
یک ویژگی مشترک برای غذاهای مردانه حجم بیشتر، چرب تر بودن و ناسالم تر بودن آن ها بود که نشان می دهد مردان هنگام غذا خوردن ریسک پذیرترند.
نسبت انگشتان شرکت کنندگان و همچنین جنسیت آنها و میزان گرسنگی آن ها قبل از انتخاب گزینه های غذایی ثبت شد. نتایج نشان داد که افراد با نسبت کم انگشتان یعنی مردانه تر گزینه های غذایی مردانه انتخاب می کنند. این ارتباط هم در مردان و هم در زنان وجود داشت و به عبارت دیگر نسبت انگشتان معیار موثرتری نسبت به جنسیت افراد برای پیش بینی غذای انتخابی آنها بود. با این حال به نظر میرسید گرسنگی نیز در این موضوع تاثیرگذار باشد.
گرچه افراد با نسبت انگشتان مردانه هنگام گرسنگی غذاهای مردانه تری انتخاب می کنند ولی در هنگام سیری این اتفاق نمی افتد. این یافته ها نشان دهنده ی تاثیر هورمون های قبل از تولد بر ترجیحات و عادات غذایی ما در بزرگسالی و همچنین تاثیر گرسنگی بر این عوامل بیولوژیکی است. این گروه هم چنان متوجه شدند که گرسنگی بر روی انتخاب افراد با نسبت انگشتان زنانه تاثیر نمی گذارد.
یکی از مشکلات این تحقیقات آن بود که شرکت کنندگان میزان گرسنگی شان را خودشان گزارش می کردند که اعتبار کمی دارد.
پروفسور اوتربرینگ همچنین محدودیت های نسبت انگشتان را پذیرفت. او می گوید: این اندازه اندازه گیری ها واقعا بحث برانگیز است. مطالعاتی وجود دارد که ارتباط این نسبت را با میزان هورمون تستوسترون نشان می دهد و برخی مطالعات ارتباطی پیدا نکردند. به این ترتیب، منطقی به نظر میرسد که این ارتباط را با احتیاط تفسیر کنیم و روند این تحقیقات را دنبال کنیم.
- 19
- 3
