خبرآنلاین نوشت: فیلمش را حتما دیده اید. اگر هم ندیده باشید خبرش را احتمالا خوانده اید. اما برای دوستانی که به هر دلیلی این خبر به گوششان نخورده ابتدا ماجرا را تعریف و بعد نکته ای را عرض می کنم: آقای فلاحتی امام جمعه رشت در مراسم اختتامیه جشنواره تئآتر کودک ایثار گفته اند: از تمام دخترانی که این جا حجاب را رعایت نکرده اند بیزارم.
من حقیقتا با این جمله مشکل ندارم. نه این که مشکل ندارم، بلکه می دانم حرف دل حاج آقاست. و نه حرف دل ایشان بلکه حرف دل بسیاری از کسانی است که امروزه کاره ای هستند در این مملکت. و حقیقتش را بخواهید این صراحت و صداقت را ترجیح می دهم به سخنان کسانی که در ظاهر به دختران بی حجاب و کم حجاب و بدحجاب و شل حجاب احترام می گذارند اما چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند. تکلیف مخاطب با حاج آقای فلاحتی روشن است چنان که تکلیف او با کسانی که به سلیقه اش احترام نمی گذارند روشن است اما و اما. آقای فلاحتی قبل از این جمله صادقانه چیزی می گوید که کم تر کسی به آن توجه کرده است. جمله ای که تکان دهنده است و نشان می دهد اوضاع خیلی خراب تر از این حرف هاست. حاج آقای فلاحتی قبل از اعلام برائت رسمی از بی حجاب ها می گوید: سایت ها فردا می زنند که نماینده ولی فقیه در یک جلسه ای شرکت کرد که یک عده دختران در آن جا کشف حجاب کردند. بنده از همه کسانی که در این جا کشف حجاب کردند بیزارم. سایت ها بزنند فردا بر علیه من نگویند.
یعنی چه؟ حاج آقا چنان از سایت ها سخن می گوید کانه باید به سایت ها پاسخگو باشد. تاکید هم می کند که سایت ها اعلام برائت او را تیتر کنند. این جاست که در همان یک ذره صداقتی که قرار بود به آن احترام بگذاری هم شک می کنی. یعنی اگر سایتی در کار نبود حاج آقا این حرف را نمی زد. یا به این تندی نمی زد. سایت ها علیه من نگویند؟ اصلا بگویند ایرادش چیست؟ الان حقیقت مهم تر است یا این که سایت ها علیه حاج آقا چیزی نگویند؟ چرا اصلا سایت ها باید این قدر مهم باشند؟ البته این که یک مسئول حواسش به رسانه ها باشد خیلی هم خوب است. یکی از مشکلات جدی ما این است که زعمای قوم زبان و قدرت رسانه را نمی شناسند و گاهی با ندانم کاری کار دست خودشان می دهند اما حاج آقای فلاحتی چنان از رسانه ها سخن می گویند که اگر کسی نداند سایت چیست گمان می کند حاج آقا دارد درباره قسیم جنت و نار سخن می گوید. حاج آقا فردای قیامت می خواهند به سایت ها پاسخگو باشند یا به خدا؟ یادش بخیر زمانی روی در و دیوار می نوشتند: عالم محضر خداست در محضر خدا معصیت نکنید. جمله تکان دهنده ای است. بگذریم از این که مبلغان رسمی این شعارها آن قدر این چیزها را روی در و دیوار نوشتند که شان و منزلت این احکام اخلاقی را لوث کردند. بگذریم از این که آن قدر مردم اعمالی خلاف این شعارها را به چشم دیدند که این شعارها نه تنها به اخلاقی تر شدن جامعه منجر نشد که نتیجه عکس هم داد اما اندکی تامل در این جمله چهار ستون آدمی را به لرزه در می آورد. اگر کسی حقیقتا عالم را محضر خدا بداند دیگر از کسی ترسی نخواهد داشت و تنها خود را در قبال او پاسخگو می داند.
یک نکته دیگر: حاج آقا بعد از اعلام برائتش راهش را می کشد و می رود و هرچه قدر مجری برنامه فریاد می زند حاج آقای فلاحتی قرار است از دو پدر شهید تقدیر کنیم و شما تشریف داشته باشید اعتنایی نمی کند. یعنی اعلام برائت از بی حجاب ها این قدر مهم است و بی اعتنایی و بی احترامی تلویحی به پدران شهید ایرادی ندارد؟ طبق کدام قانون شرعی و عرفی و عقلی و انسانی و الهی؟
سید عبدالجواد موسوی
- 10
- 2
حجت ابن الحسن
۱۴۰۲/۲/۱۷ - ۲۳:۱۱
Permalink