بعد از طرح گفت‌وگوی ملی از طرف اصلاح‌طلبان و موضع‌گیری‌هایی که در این باره به وجود آمد؛ حالا جریان اصولگرا هم گویا راه چاره را در گفت وگو دیده است. اخیرا در در سطوح مختلف این جریان صحبت های بیشتری مبنی بر نیاز به گفت‌و‌گو با اصلاح‌طلبان مطرح می شود. دو روز پیش غلامرضا مصباحی مقدم سخنگوی جامعه روحانیت مبارز ابراز تمایل کرده است که با مجمع روحانیون مبارز پای میز گفت وگو بنشینند. محسن غرویان استاد حوزه علمیه قم در گفت و گو با اعتمادآنلاین تاکید می کند که دلیل این اتفاق نتایج انتخابات اخیر است و اصولگرایان درنهایت متوجه شده اند که افکار جامعه به چه سمتی است و جناح اصلاح طلب و اصولگرا هم چاره ای جز گفت و گو و توافق ندارند.
در روزهای اخیر دیده می شود که در کنار اصلاح طلبان که در گذشته بارها از گفت و گو حل اختلاف در کشور سخن گفته بودند، اصولگرایان هم این خواسته را مطرح می کنند و نسبت به برگزاری جلسه های مشترک و رفع اختلاف ابراز تمایل می کنند. به نظر شما چه موضوعی باعث به وجود آمدن این خواسته در میان اصولگرایان شده است؟
هر زمان که دشمنان انقلاب و نظام یعنی کسانی که با مخالف هستند به عنوان مثال رییس جمهور امریکا حرف هایی علیه مردم ایران و نظام می زند الحمدالله وحدت ما بیشتر می شود؛ یعنی آقای ترامپ موجب وحدت ما می شود، همان طور که حرف های عربستان و رژیم صهیونیستی باعث استحکام و نزدیک شدن ما به یکدیگر می شود.
این اتفاق خود نشان می دهد برای استقامت در برابر تهدیدها نیاز به این وحدت و انسجام داریم. در این هفته های اخیر هم به نظر من همین تهدیدهای آقای ترامپ و اعلام انتقال پایتخت رژیم صهیونیستی به بیت المقدس باعث وحدت بیشتر جهان اسلام و همچنین وحدت بیشتر احزاب اصولگرا و اصلاح طلب در داخل کشور شده است.
یعنی فکر می‌کنید اصولگرایان با اصلاح طلبان درنهایت برای حضور عادلانه در عرصه سیاسی به توافق می رسند و دست از مخالفت با هم برمی دارند؟
اصلاح طلبان و اصولگرایان در کشور بوده و هستند و هیچ کدام قادر به حذف دیگری نیستند. بنابراین جنگیدن و تلاش برای حذف دیگری فرسایشی و خسته کننده شده است. هر دو جناح خسته شده اند چون نتیجه‌ای ندارد و هر دو باید تسلیم وحدت شوند؛ یعنی باید دست از مخالفت کردن بردارند. برای اصولگرایان و اصلاح طلبان راهی به جز گفت و گو و تقسیم قدرت وجود ندارد، دائما هم بر طبل مخالفت با هم نکوبند چون فایده ای ندارد. از قبل هم گفته بودیم که باب گفت وگو باید باز باشد و دائما همدیگر را تخریب و تهدید نکنند و در صدد حذف یکدیگر هم نباشند.
بعد از این مدت به این نتیجه رسیده اند که بحث گفت وگوی ملی که اصلاح طلبان بر ضرورت آن تاکید داشتند، باید به صورت عملی درآید؟
بله نتایجی که در انتخابات های اخیر به دست آمد نشان داد که اقبال مردم به سمت اصلاح طلبان و افکار اصلاح طلبی بیشتر است. لذا اصولگرایان دیدند که واقعیت های اجتماعی این را نشان می دهد و آنها مجبور هستند تا بیایند و وارد گفت و گو شوند. هیچ اشکالی ندارد و اصولگرایان نباید احساس سرشکستگی کنند، به هر حال عالم سیاست همین است عالم تحول و تغییر است و فراز و نشیب دارد، کسی که در میدان مبارزات سیاسی وارد می شود باید این تحول پذیری مردم را به عنوان یک اصل و مبنا قبول کند.
اگر این موضوع با توجه به صحبت هایی که اخیرا مطرح شده و استقبالی که از طرف جناح ها صورت گرفته است بخواهد به صورت عملی در آید چه راهکارها و موانعی برای آن وجود دارد؟
به نظر من راهکار این موضوع باید از درون نص، فکر و اندیشه سران دو جناح شروع شود. به هر حال هم جناح اصولگرا و هم جناح اصلاح طلب شخصیت های مشهور و برجسته دارند و اینها باید آغاز کننده راه باشند. جلسه ای تشکیل دهند و بنشینند با هم صحبت کنند و گذشته سیاسی خود را مرور کنند و محورهایی را به تبادل نظر بگذارند. به هر حال الان اقتصاد کشور روابط سیاسی و دیپلماسی ما مذاکره با اروپا و امریکا و ... از مسائلی هستندکه سران جریان ها باید نظر بدهند و جمع بندی کنند، خود این گفت‌و‌گوها اینها را به یکدیگر نزدیک تر خواهد کرد.
اگر این گفت وگوها انجام شود فکر می کنید اختلافاتی که بعد از حوادث ۸۸ رخ داد هم می تواند برطرف شود یا صرفا دو گروه به منظور بقا پای گفت‌و‌گو آمده اند؟
به نظر من کاملا زمینه فراهم می شود. هر دو جناح در حوادث ۸۸ کم کاری هایی دارند، بیایند هر دو حرفهایشان را بزنند اعتراف و اقرار کنند و اگر لازم است از مردم عذرخواهی کنند. باید در نظر داشت که هیچ یک از این دو گروه نمی توانند ادعای عصمت کنند و نمی توانند بگویند معصوم بوده ایم و هستیم. باید هر دو طرف بیایند حرفهایشان را بزنند و بگویند که گذشته ها گذشته است، حالا برای آینده چه کاری باید انجام دهیم. ما خیلی خودمان را درگیر گذشته ها می کنیم در حدی که همه انرژیمان صرف دعواها می شود و دیگر انرژی برای طراحی آینده کشور نداریم. هیچ گروهی نباید خود را تبرئه کامل کند و همه تقصیر را به گردن گروه دیگر بیندازد به هر حال اتفاقاتی افتاده اما راه برای آینده باز است.
- 17
- 1
