طبیعی است که همه کشورها در زمان مواجهه با تظاهرات خیابانی سکوت اختیار نکرده و برای بازگشت به آرامش تصمیمهای خاصی را بگیرد، اما حتما باید این را در نظر گرفت که مردم ما هنوز هم خاطره اتفاق تلخ و تاسفبار کهریزک را فراموش نکردهاند، در آن زمان حتی کار به جایی رسید که رهبر معظم انقلاب هم در سخنرانیای که داشتند از مسائلی که در کهریزک اتفاق افتاده بود، ابراز ناراحتی و نگرانی کردند تا معلوم شود که در نظام اسلامی بههیچوجه نباید کار به جایی برسد که مردم و مسئولان این حس را داشته باشند که آبروی نظام خدشه بردارد.
همچنین باید این را هم در نظر داشت که اعتراض البته به شکل منطقی حق مسلم ملت ایران است و اینکه ارادهای این حق را به هر بهانهای بخواهد از افکار عمومی سلب کند، هم زیبنده نیست و هم بهطور قطع تبعات جبرانناپذیری را میتواند در پی داشته باشد. بهویژه آنکه در شرایط کنونی، همه به این امر واقف هستیم که تحدیدهای اقتصادی باعث شده تا بسیاری از گروههای اجتماعی انواع و اقسام مشکلات را بهطور جدی تجربه کنند. در چنین حالتی نمیتوان انتظار داشت که مردم سکوت اختیار کنند و نسبت به موانعی که پیشروی خود میبینند، هیچ واکنشی نشان ندهند.
آمار جهانی موید این موضوع است که ایران یکی از عصبیترین جوامع در دنیا است و به همین دلیل، شاهدیم که حتی در هنگام بروز تصادفی نهچندان جدی دو نفر با پرخاش و حتی گاهی بهطور فیزیکی با هم برخورد میکنند. پس دستگاههای مسئول باید سازوکاری ترتیب بدهند تا نهتنها فضای تنشآلود بدتر نشود، بلکه مردم روزبهروز با آرامش بیشتری در کنار هم باشند.
درباره بازداشتهای اخیر هم بهطور مشخص باید گفت که برخی ناهنجاریها فقط تحتتاثیر حضور در تجمعهای خیابانی است و این درست نیست که صرف حضور در چنین تجمعهایی، جرمی خرابکارانه و غیرقابل بخشش تلقی شود. شرح این شرایط نشان میدهد که لازم است با درنظرگرفتن رأفت اسلامی، بازداشتشدگان آزاد شوند تا خدای ناکرده حادثهای که برای سینا قنبری اتفاق افتاد، تکرار نشود. در پایان لازم به یادآوری میدانم که در سالهای اولیه انقلاب تصمیم گرفته شده بود تا مکانی مشخص را برای تجمعهای اعتراضی معرفی کنند که باید گفت، عمل به آن میتواند از به جنجال کشیده شدن اعتراضهای مدنی جلوگیری کند و هم اموال عمومی را از هر گزندی در امان بگذارد.
- 18
- 4