طرح «نحوه برگزاری تجمعات و راهپیمایی‌ها» که بعد از اتفاقات دی‌ماه ۹۶ مورد توجه مجلس قرار گرفت آماده ارائه در صحن علنی مجلس است. احمد مازنی، نماینده تهران و عضو فراکسیون امید پیش از این در گفت‌وگو با «اعتمادآنلاین» خبر داده بود که این طرح یکشنبه دوم اردیبهشت با امضای ۷۰ نماینده از فراکسیون‌های مختلف مجلس به صورت دوفوریتی در دستورکار صحن قرار می‌گیرد اما این طرح در جلسه روز یکشنبه هفته پیش در مجلس مطرح نشد.
در حالی این طرح از موضوعات مورد وفاق و توجه نمایندگان برای در دستورکار قرار گرفتن مجلس است که به نظر می‌رسد سوالات متعدد از وزرا که با فاصله چند ماه به صحن می‌آید یکی از عوامل اصلی برای ارائه نشدن برخی از طرح‌ها از جمله طرح «نحوه برگزاری تجمعات و راهپیمایی‌ها» در مجلس است.
این نماینده اصلاح‌طلب تهران که طراح اصلی این طرح براساس اصل بیست‌وهفتم قانون اساسی است در گفت‌وگو با «اعتمادآنلاین» گفت: نمایندگان در دوران حوادثی که در اوایل زمستان سال ۹۶ در کشور اتفاق افتاد از مردم می‌خواستند که اگر اعتراض دارید، اعتراض خود را قانونی اعمال کنید. ما هم می‌خواهیم قانون همان خواسته را در مجلس مطرح کنیم.
در مدتی که روی طرح نحوه برگزاری تجمعات و راهپیمایی‌ها کار می‌کنید، همراهی نمایندگان را دیده‌اید و فکر می‌کنید در صحن از آن استقبال می‌شود؟
اعتقاد دارم که این مسئله یک مسئله عمومی، کلان و ملی است به این دلیل که اول اصل بیست و هفتم قانون اساسی تصریح دارد که تجمع حق مردم است؛ یعنی مردم حق دارند که بدون حمل سلاح و به شرطی که مخل مبادی اسلام نباشد، در معابر عمومی راهپیمایی برگزار کنند. دوم قوانینی که برای اجرای اصل بیست و هفتم قانون اساسی داریم کامل و کافی نیست. همچنین این موضوع جز مطالبات مردم از نمایندگان مجلس بوده است.
یعنی درخواست خود نمایندگان در تدوین این طرح مؤثر بوده است؟
بله، نمایندگان در دوران حوادثی که در اوایل زمستان سال ۹۶ در کشور اتفاق افتاد از مردم می‌خواستند که اگر اعتراض دارید، اعتراض خود را قانونی اعمال کنید. ما هم می‌خواهیم قانون همان خواسته را در مجلس مطرح کنیم. نمایندگان هم با فوریت مسئله موافقت دارند. چون مسئله فوری است و همین الان اگر کسی بخواهد دعوت مسئولان را اجابت کند و قانونی بخواهند موضع خود را اعلام کنند از کجا باید مجوز بگیرند و چگونه باید عمل کنند.
البته ممکن است در قوانین موجود برای احزاب این فرصت را گذاشته باشند اما برای مطالبات مردمی افرادی که عضو هیچ حزبی نیستند، قانونی وجود ندارد و مستند رسمی نداریم. بنابراین نمایندگان هم به فوریت موضوع و هم به اصل و اهمیت آن واقف هستند. اما اگر احیاناً در جزییات به اصلاح نیاز داشته باشد خود نمایندگان تصمیم می‌گیرند. تقاضای ما این است که دو فوریت آن را موافقت کنند و کلیات آن به تصویب برسد.
با توجه به این موضوع که به‌هرحال اصل بیست و هفتم قانون اساسی لازم الاجرا است و درباره تجمعات توضیح داده است فکر می‌کنید چقدر احتمال محقق شدن اهداف این طرح وجود دارد؟
گاهی از اوقات ما مطلبی را مطرح می‌کنیم و ممکن است که در زمان خود جواب ندهد، اما در آینده این مسئله دنبال می‌شود؛ یعنی مردم زمانی که می‌خواهند بعدها به نمایندگانشان رأی بدهند، نگاه می‌کنند که چه نماینده‌ای مطالبات مردم را دنبال کرده و چه نماینده‌ای رعایت نکرده است. فرقی هم نمی‌کند اصلاح‌طلب، اصولگرا یا هر عنوان دیگری که احیاناً به‌عنوان اصلاح‌طلبی بیایند و در عمل خلاف آن عمل کنند نهایتاً نتیجه یکی است.
در مورد مجلس هم یکی از ویژگی‌های صحن در این است که آمادگی ذهنی لازم دارد، یعنی باید نمایندگان درباره لوایح و طرح‌هایی که به صحن علنی می‌آید آمادگی داشته باشند. به نظر من رسانه‌ها مؤثر هستند و انتظار داریم که برای اطلاع‌رسانی و آگاهی دادن درباره مطالب فعال باشند. نمایندگان باید درباره مباحثی که در دستور صحن قرار می‌گیرد مطلع باشند، بعضی مواقع طرحی می‌آید و در خاموشی رد می‌شود یا احیاناً نتیجه دلخواه حاصل نمی‌شود.
- 19
- 3
