انتقاد سلیمی‌نمین از پخش مستند منصور ارضی

متن یادداشت مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران که در «نامه‌نیوز» منتشر شده، به شرح زیر است:

«مدیریت جمعی و چرخشی بر پایه به‌ رسمیت شناختن آرای گوناگون در کنار برکات فراوانش زمینه‌ها و بسترهای برخی واگرایی‌ها را نیز به مثابه آفت فراهم می‌سازد؛ به ویژه در جوامعی که تمرین چشمگیر و سابقه مشارکت گسترده آحاد ملت در سرنوشت خود را ندارند. در چنین شرایطی به جایگاه فوق‌العاده ارزش‌های والای معنوی – که همچون چتری فراگیر از قابلیت تقویت همگرایی و گردهم آوردن صاحبان سلایق مختلف برخوردارند - بیشتر واقف می‌شویم. ایامی همچون محرّم و رمضان و مناسبت‌هایی مانند عاشورا و لیالی قدر ظرفیت‌هایی‌اند که عموم جامعه را به «یک‌جهت شدن» دعوت می‌کنند و اشتراکات را در آنان برجسته می‌سازند؛ بنابراین صیانت از چنین سرمایه‌های عظیم و گراسنگ وظیفه مبرم همه اندیشمندان و متولیان فرهنگی است. نباید فراموش کرد که جامعه بخشی از بن‌مایه اعتقادی و مذهبی‌اش را از طریق فرهنگ و تاریخ دریافت می‌کند و بخش دیگرش را به واسطه تعاملات روزآمد. عالمان، نویسندگان و به طور کلی صاحبان فضل و دانش وظیفه پژوهش، گردآوری و پالایش در منابع دیرینه را بر عهده دارند، کمااین‌که صاحبان رسانه – اعم از سنتی و جدید (منابر و جراید) – به‌ ویژه رسانه ملی وظیفه ایجاد جاذبه بیشتر برای یافته‌های روزآمد جامعه را بر دوش دارند.

اکنون یک بار دیگر وارد محرم، ماه پیروزی خون بر شمشیر، شده‌ایم؛ ماهی که ارزش‌های والای معنوی آن متعلق به همه جامعه بلکه بشریت است. وجود خیل مخاطبان مشتاق در بحث بازتاب تکریم از بزرگ‌پرچمدار آزادگی ایجاب می‌کند که به‌ ویژه در رسانه ملی سه اصل، به‌ طور جدی مورد مراقبت قرار گیرد: «مبانی عزاداری» که با خرافه و تحریفات همراه نباشد، «شیوه عزاداری» که با روش‌های هیجان برانگیز کاذب در هم نیامیخته باشد و در نهایت «استفاده از سخنرانان و مداحانی که مهر تعلق به یک قشر خاص بر پیشانی‌شان نخورده باشد.» این که هر گرایشی محافل عزاداری خودشان را داشته باشند، مقوله‌ای است خارج از حوزه این بحث، اما زمانی که رسانه ملی در مقام انتخاب و گزینش برای انعکاس برمی‌آید، می‌بایست پای‌بندی به مصالح ملی را به دقت و با حساسیت ویژه به نمایش بگذارد. حال آن که متاسفانه دست‌اندرکاران آن در چنین ایامی که بیش از هر زمان به وحدت نیازمندیم در روز اول محرم از مداحی مستند پخش می‌کند که نماد ساختارشکنی و ورود به عرصه‌ای کاملاً بیگانه با سیاست‌ورزی است. کسی که هم در دولت گذشته به دلیل کم‌ظرفیتی در هضم مسائل سیاسی حکم قتل صادر کرده است و هم در دولت کنونی، بر اساس کدام فراگیری به عنوان شاخص در رسانه ملی مطرح می‌شود؟ البته صد افسوس، فردی با لحن و صدایی دلنشین، کم‌بصیرتی و کم‌تحملی سیاسی خود را خدمت به اهل بیت اولویت می‌بخشد.

همان گونه که اشاره شد، ارزش‌های والا متعلق به همه جامعه است. رسانه ملی اگر درک درستی از نقش خود در ترویج این ارزش‌ها در میان آحاد ملت و پای‌بندی به مصالح ملی بر این مبنا داشت قطعاً چنین فردی را که هم هنجارشکن و هم به غیر اصولی‌ترین شکل ترویج‌کننده نفرت در جامعه است تابلو روز اول محرم خود قرار نمی‌داد. برای ترویج ارزش‌های والا ابتدا باید به جلب اعتماد همه اقشار همت گماشت اما با چنین گزینش‌هایی آیا می‌توان به همه دل‌ها راه یافت؟»