پسر مرحوم طالقانی: هنوز هم به مرگ پدرم مشکوکم

در آیین افتتاحیه اکران‌های دانشگاهی فیلم مستند داستانی «پدر طالقانی» که با حضور مهدی طالقانی و تهیه کننده فیلم در دانشگاه تهران برگزار شد، فرزند مرحوم طالقانی در پرسش و پاسخ بعد از اکران فیلم، در پاسخ به سؤالی درباره ابهامات نحوه فوت مرحوم طالقانی گفت: واقعیت این است که با گذشت این همه سال، هنوز هم به مرگ پدرم مشکوک هستم.

طالقانی ادامه داد: ابهامات زیادی درباره روز فوت پدرم وجود دارد. مثلاً ما بعد از فوت برای روشن شدن ماجرا تقاضای کالبدشکافی داشتیم، ولی اجازه ندادند و گفتند مجتهد را نمی‌شود کالبدشکافی کرد. در حالی که قرائنی وجود دارد که شب فوت، توطئه‌هایی علیه مرحوم طالقانی صورت گرفته است. برای مثال، چند دقیقه قبل از اینکه حال پدرم وخیم بشود، تمام ماشین‌ها و وسایل نقلیه‌ای که در منزل بوده را مرخص می‌کنند و بعد از وخامت حال پدرم، حتی با کمیته هم تماس نگرفتند! و به‌جای اینکه حداقل با بی‌سیم و وسایل ارتباطی فوری سراغ طبیب یا وسیله برای انتقال پدرم به بیمارستان را بدهند، با پای پیاده سراغ طبیب رفته بودند که در آن هم موفق نبودند و ساعتی بعد وقتی برمی‌گردند که مرحوم طالقانی از دنیا رفته بود.

مهدی طالقانی در ادامه درباره سخنرانی آتشین مرحوم طالقانی سه روز قبل از فوت ایشان هم گفت: منظور پدرم از سخنان آن سخنرانی مجاهدین خلق بود و دیگران مخاطب آن حرف‌های تند نبودند.

*مستندهای سخیف

در ادامه اباذر صالحیان، تهیه کننده مستند هم با اشاره به روند مستندسازی سیاسی در ایران گفت: به نظر من جریان فیلم و مستند سیاسی به سمت تولید آثار سخیف رفته است و فیلم‌های سیاسی متأثر از وضع سیاسی موجود قرائت‌های صفر و یکی از سوژه می‌کنند که نتیجه آن یا به تکفیر سوژه می‌رسد یا او را به اعلی‌علیین می‌فرستند.

صالحیان ادامه داد: این اتفاق یک آفت بزرگ است که مستندسازی سیاسی ما را درگیر کرده و باعث می‌شود سلیقه مخاطب هم به‌جای اینکه به‌سوی مباحث تحلیلی و روایت دقیق و منصفانه از اثر و سوژه اثر برود، انتظار یک خرق عادت، یک حرف شاذ و روایت ناشنیده و جنجالی داشته باشند و اگر مستندی حرف عجیب و غریبی نزند، بدان توجه نمی‌شود. در حالی که ما می‌خواستیم روایتی دقیق و قابل اتکا از زندگی مرحوم طالقانی بسازیم و واقعاً دنبال جنجال نبوده‌ایم.

تهیه کنده فیلم مستند داستانی پدر طالقانی ادامه داد: واقعیت این است که فضای مستندسازی سیاسی کشور جوری سلیقه مخاطبان را شکل داده که مخاطبان هم دوست دارند حرف‌های شاذ و ساختارشکنانه بشنوند، ولو اینکه پایه و اساس نداشته باشند.

صالحیان ادامه داد: صریح بگویم برخی دنبال هیاهو و دیده شدن هستند. البته حق هم دارند، چون اگر نخواهی این‌طور باشی دیده نمی‌شوی و وضعیت فعلی فیلم پدر طالقانی متأثر از همین موضوع است. ما از طرف هیچ طیفی حمایت نمی‌شویم، چون قواعد بازی را رعایت نکرده‌ایم. حتی سازمان اوج که بخشی از سرمایه کار را تأمین کرده، هیچ توجهی به کار ندارد و به اندازه دیوارنگاره ولیعصر هم توجهی به فیلم مرحوم طالقانی نمی‌کند. البته این که دو طرف از دست ما ناراحت هستند نشان می‌دهد در مسیر حق بودیم، چرا که خود مرحوم طالقانی هم چنین ویژگی داشتند و هیچ‌گاه اسیر جناح‌ها نشدند.

گفتنی است آیت‌الله طالقانی در تاریخ ۱۹ شهریور ۱۳۵۸، سه روز بعد از نماز جمعهٔ ۱۶ شهریور در گذشت. دربارهٔ درگذشت ایشان ابتدا ولادیمیر کوزیچکین (مأمور سازمان اطلاعات و جاسوسی شوروی سابق کا گ. ب. در ایران) مرگ وی را مشکوک خواند و سال‌ها بعد فرزند وی مجتبی طالقانی، طی مصاحبه‌ای مرگ پدرش را مشکوک اعلام کرد.

*اداره کل اخبار چند رسانه ای*