«خطبه وداع» لاریجانی در وضعیت حساس کشور / آغاز افول یک خاندان

به گزارش انتخاب، در ادامه مطلب این روزنامه عرب زبان نزدیک به قطر آمده است: البته تاکیدات لاریجانی در مورد نداشتن نیتی برای شرکت در انتخابات، به معنای عزم او برای کناره گیری سیاسی نیست؛ همانطور که وی تصریح کرده است خانه نشین نخواهد شد و هر مسئولیتی که به او سپرده شود را انجام می‌دهد. به نظر می‌رسد تصمیم علی لاریجانی برای وارد نشدن در میدان انتخابات، به افول ستاره خاندان لاریجانی در دنیای سیاست ایران، باز می‌گردد.

این افول نفوذ، از دوره دوم ریاست جمهوری احمدی نژاد شروع شد؛ زمانی که رئیس جمهور وقت ایران، لاریجانی‌ها را متهم به فساد کرده و حتی پس از ترک منصب ریاست جمهوری، به حمله خود به این خانواده ادامه داده و انتقادات تندی را متوجه صادق آملی لاریجانی، رئیس سابق دستگاه قضا کرد.

علاوه بر اینکه اختلافات شدیدی بین صادق لاریجانی و محمد یزدی، رئیس اسبق دستگاه قضای ایران، در ماه آگوست، بروز یافت و این دو تن، نامه‌های تند و اتهاماتی را بین یکدیگر رد و بدل کردند و همین مساله نیز باعث تضعیف جایگاه خاندان لاریجانی شد.

اما علی لاریجانی، رئیس فعلی مجلس شورای اسلامی در ایران، که منتسب به جریان اصولگراست و دکترای فلسفه غرب از دانشگاه تهران دارد، در سال‌های اخیر، به اصلاح طلبان و اعتدال گراها، یعنی جریان حسن روحانی، نزدیک شده و شخصیتی اعتدال گرا محسوب می‌شود. این چرخش لاریجانی به سمت اصلاح طلبان، به مذاق اصولگرایان خوش نیامده و موجب انتقادات شدید آن‌ها شد؛ تا جایی که در برخی موارد، سخنرانی وی را قطع می‌کردند و در سال ۲۰۱۳، در شهر قم، به او حمله ور شدند. در آن زمان، دوستان احمدی نژاد متهم به طراحی این عملیات شدند.

در حالی که لاریجانی در یک کنفرانس مطبوعاتی صحبت‌هایی شبیه به خطبه وداع از مناصب بلند پایه را ایراد کرد، ایران مرحله بسیار حساسی را می‌گذراند. در سطح داخلی، این کشور درگیر اعتراضاتی به دنبال گرانی بنزین است و در سطح خارجی، تنش ایران با آمریکا به سطوح بالایی رسیده.

در چنین شرایطی، لاریجانی منصب خود را به عنوان صدای محافظه کار و در عین حال، اعتدال گرا، ترک می‌کند، تا میدان تاثیر در سیاست داخلی و خارجی ایران را رها کند؛ همین مساله موجب تقویت جایگاه اصولگرایان تندرو می‌شود، بویژه آنکه اصلاح طلبان به دلایل متعددی، در شرایط بدی به سر می‌برند؛ که مهمترین دلیل، ناتوانی آن‌ها در پاسخ دادن به خواسته‌های مردم است. از سوی دیگر، مسئولیت سیاست‌های روحانی و اجرایی نشدن وعده‌های انتخاباتی او، متوجه جریان اصلاح طلب است، که با حمایت خود، باعث انتخاب دوباره روحانی بعنوان رئیس جمهور شدند.