اینبار، مسئولانه‌تر باید به مصاف این ویروس رفت، در غیراینصورت باید منتظر قربانی شدن دستجمعی مردم از پیر و جوان و زن و مرد و کودک باشیم.
صاحبنظران، قرنطینه کامل دوهفته‌ای تا یکماهه را پیشنهاد می‌دهند. هرچند محدودیت‌های ناشی از چنین قرنطینه‌ای مشکلات اقتصادی زیادی برای کشور به همراه خواهد داشت، ولی تحمل این مشکلات و تلاش برای حل آنها قطعاً بر شاهد ساکت و بی‌تفاوت بودن تلف شدن جان انسان‌ها ترجیح دارد.
معروف است که کرونا بیماری فقراست، زیرا صاحبان ثروت و تمکن، با برخورداری از امکانات می‌توانند خود را از کرونا تا حدود زیادی مصون نگهدارند و در صورت ابتلا نیز توان مالی لازم را برای نجات جان خود دارند. در مقابل، این فقرا هستند که در اثر عدم برخورداری از امکانات مادی، هم بیشتر در معرض ابتلا به کرونا هستند و هم در صورت ابتلا قدرت مادی لازم برای درمان را ندارند. نظام جمهوری اسلامی موظف است از فقرا حمایت کند و برای سلامت و حفاظت از جان آنها احساس مسئولیت نماید.
در شرایط کنونی که موج جدید کرونا بی‌رحمانه‌تر و پرشتاب‌تر به جان مردم افتاده، امکانات بیمارستانی هم ممکن است جوابگوی تعداد روزافزون بیماران نباشد. تعداد پزشکان و پرستاران و سایر کادرهای درمانی و بهداشتی مراکز درمانی کشور نیز محدود است و از این نظر نیز احتمال بروز مشکلات جدی وجود دارد.
این‌ها همه ایجاب می‌کنند مسئولان ارشد نظام، با ابتکارات جدیدی به مصاف بیماری خطرناک کرونا بروند و حفاظت از سلامت جامعه و جان مردم را بر همه چیز ترجیح بدهند. دیدیم که قرنطینه در فروردین‌ماه جواب داد و توانست شیوع ویروس کرونا را تا حدود زیادی کنترل کند و آمار مرگ و میر کرونائی را که به ۱۵۸ نفر در یک شبانه‌روز رسیده بود به ۳۴ نفر کاهش دهد. اکنون نیز طبق پیشنهاد صاحبنظران، قرنطینه تنها راه‌حل است و نجات جان مردم به این اقدام بستگی دارد. بنابراین، مسئولان ستاد ملی مقابله با کرونا و شخص رئیس‌جمهور به عنوان فرمانده این ستاد، لازم است به این ضرورت توجه نمایند و هرچه زودتر کشور را و یا هر بخش از کشور را که ضرورت داشته باشد، به قرنطینه بازگردانند.
از مشکلات اقتصادی کشور که مانع بزرگی بر سر راه قرنطینه است و از عوارض گسترده اقتصادی قرنطینه اطلاع داریم، ولی به این اصل غیرقابل انکار هم توجه داریم و همه توجه دارند که برای حفاظت از جان مردم و تامین سلامت جامعه، باید راه‌حلی برای غلبه بر مشکلات اقتصادی پیدا کرد. مجموعه مدیریتی کشور شامل قوای سه‌گانه و سایر دستگاه‌ها، اگر دست به دست همدیگر بدهند و متحداً درصدد رفع موانع و حل مشکلات برآیند، قطعاً مشکلی باقی نمی‌ماند و بر خطرهای بزرگ‌تر از کرونا هم غلبه خواهند کرد. متاسفانه این مجموعه، منسجم نیست و هر کسی ساز خودش را می‌زند و عده‌ای از آنها به جای پرداختن به مسائل اصلی کشور، به حاشیه‌سازی مشغولند.
عده‌ای نیز همزمان با تاکید ستاد ملی مقابله با کرونا بر ممنوعیت تجمعات، سخن از تعطیل‌بردار نبودن عزاداری‌های محرم به میان می‌آورند و ناآگاهانه دین را در برابر جان مردم قرار می‌دهند! شما کمک کنید با انجام قرنطینه کامل، کرونا مهار شود، آنوقت عزاداری‌ها را هم با خیال راحت برگزار کنید، ولی هنگامی که کرونا هر روز جان بیش از ۲۰۰ نفر را می‌گیرد، این اصرار شما مفهومی غیر از ضدیت با سلامت مردم ندارد.
مسئولان ارشد نظام می‌توانند هزینه قرنطینه کامل را با به صحنه آوردن موجودی‌های دولتی و حاکمیتی و کمک گرفتن از متمکنین اهل خیر تامین کنند. موفقیت در این امر، مستلزم اینست که دستگاه‌های صاحب مال دولتی و حکومتی از هزینه کردن‌های متفرقه و ناهماهنگ و اموری که به نوعی به صدقه دادن شبیه است خودداری و پول‌ها و امکانات را براساس برنامه‌ای مدون، جامع و متمرکز خرج کنند. در اینصورت، موفقیت حتمی خواهد بود.
- 12
- 2
