ستاد امر به معروف و نهی از منکر ممنوعیت «دوچرخه سواری بانوان» را اجرایی کرد/ آیا دوچرخه سواری بانوان جرم است؟

بر اساس گزارش روابط عمومی هیئت دوچرخه سواری خراسان رضوی، مهدی روزبهانه با توجه به محدودیت های ایجاد شده جهت دوچرخه سواری بانوان گفت: با توجه به اینکه بحث حجاب اسلامی قانون است، باید پذیرفت که بانوان دوچرخه سوار نیز باید به حجاب خود پایبند باشند. باعث این محدودیت‌ها افرادی بودند که در گذشته بدون رعایت صحیح حجاب و استفاده از لباس های زننده هنگام دوچرخه‌سواری توجه زیادی را به این مسئله جلب کردند.

وی افزود: مجموعه هیئت پیگیر این موضوع است تا بانوانی که حجاب خود را رعایت می‌کنند و به هنجارهای جامعه شهری مشهد با توجه به مذهبی بودن مشهد پایبندند، مشکلی بابت دوچرخه سواری نداشته‌باشند.

روزبهانه افزود: زمانی که مصوبه تصویب شد اگر هیئت خود را ملزم به حمایت از دوچرخه سواران نمی‌دانست، با قبول شرایط مانند استان های دیگر از ادامه پیگیری موضوع دست می‌کشید.

‌وی گفت : هیئت حداکثر تلاش خود را انجام داد، اما نباید فراموش کرد هیئت خواسته یا ناخواسته یک مرجع قانونی و تابع قوانین کشور و دستورات اداره کل ورزش استان، استانداری و فرمانداری است.

رئیس هیئت دوچرخه سواری استان گفت: ستاد امر به معروف و نهی از منکر با اخذ مجوزهای مربوطه، ممنوعیت دوچرخه سواری بانوان را اجرایی کرد و حتی تصویب شد دوچرخه سواری بانوان در مکان‌های عمومی و در ملا عام نیز ممنوع باشد.

روزبهانه خاطرنشان کرد: هیئت تابع قوانین و ملزم به رعایت و انجام دستورات مراجع بالاتر است. هیات ارگانی نیست که از طرف خود هر کاری را انجام دهد، اما با این وجود هیئت دوچرخه سواری استان خراسان رضوی اولین هیئتی بود که با تشکیل جلسات با مقامات مسئول و نمایندگان گروه‌های دوچرخه سواری در راستای کاهش محدودیت ها گام برداشت.

وی در ادامه با توجه به حساسیت موضوع از ورزشکاران خواست با هوشیاری خود مانع از سوءاستفاده رسانه‌های بیگانه شوند و با رعایت قوانین باعث شوند تا از حساسیت موضوع در آینده کاسته شود

آیا دوچرخه سواری بانوان جرم است؟

تعریف جرم در قانون مجازات اسلامی

فرارو- به موجب ماده ۲ قانون مجازات اسلامی هر فعل یا ترک فعلی که در قانون برای آن مجازات تعیین شده باشد، جرم محسوب می‌شود؛ بنابراین اولین چیزی که در تعریف جرم باید مد نظر قرار دهیم این است که جرائم باید در قانون، مشخص و تعریف شده باشند یعنی تا رفتاری به موجب قانون مجازات اسلامی جرم انگاری نشده باشد هر قدر هم که زشت و قبیح باشد نمی‌توان با مرتکبان آن به عنوان مجرم برخورد کرد و مانع انجام آن کار شد، چون ممنوع کردن هر رفتاری نیازی به مجوز قانونی دارد.

از سوی دیگر ماده ۱۲ قانون مجازات اسلامی مقرر می‌دارد حکم به مجازات و اجرای آن باید از طریق دادگاه صالح، به موجب قانون و با رعایت شرایط و کیفیات مقرر در آن باشد. در واقع این اصل که به اصل قانونی بودن مجازات و دادرسی معروف است می‌خواهد بگوید که هیچ فرد یا نهادی حق تعقیب و مجازات اشخاص را خارج از قانون ندارد.

با توجه به توضیحات فوق وقتی به قوانین موضوعه ایران مخصوصاً قانون مجازات اسلامی مراجعه و دقت می‌نماییم متوجه می‌شویم قانون گذار در هیچ یک از مواد قانونی به صورت صریح و روشن دوچرخه سواری زنان را جرم انگاری نکرده پس طبق قانون هیچ مرجع و نهادی تکلیفی در جهت جلوگیری و برخورد با آن را ندارد.

از سوی دیگر در نظریه ۷/۵۱۵۲ مورخ ۷۹/۶/۵ اداره حقوقی قوه قضاییه آمده است با توجه به اصل قانونی بودن جرائم و مجازات ها، چون جهت استفاده از کراوات، دوچرخه سواری دختران در خیابان‌های اصلی و نحوه اصلاح موی سر پسران در قوانین موضوعه مجازاتی در نظر گرفته نشده است لذا اعمال مذکور قانوناً جرم تلقی نمی‌شوند.

نظر برخی از مراجع در خصوص دوچرخه سواری بانوان

درباره نظر مراجع تقلید درزمینه دوچرخه سواری زنان هم حرف و حدیث‌های زیادی وجود دارد و افراد، بسته به نظر و سلیقه خودشان نقل قول‌های مختلفی می‌کنند، درحالی‌که شماره تماس دفتر مراجع به راحتی قابل دسترس است و می‌توان بدون واسطه، نظر آن‌ها را درباره هر موضوعی از نماینده ایشان پرسید که در ادامه به دو مورد از آن‌ها اشاره می‌شود.

پاسخ گوی دفتر مقام معظم رهبری در پاسخ به پرسش «وقایع‌اتفاقیه» درباره حکم دوچرخه سواری زنان بالغ می‌گوید: نظر حضرت آقا درباره سواری به طور کلی یکی است. ایشان درباره دوچرخه سواری، موتورسواری و... می‌فرمایند در صورتی که به‌گونه‌ای نباشد که جلب نظر نا محرم شود یا مفسده‌ای به آن مترتب نباشد جایز است، بنابراین باید شخص توجه کند که در چه شرایطی اقدام به دوچرخه سواری می‌کند و این کار چه صورتی دارد اگر نکات گفته شده رعایت شود، جایز است.

نماینده دفتر آیت‌الله مکارم شیرازی هم به همان پرسش، این‌طور پاسخ می‌دهد: از نظر آیت‌الله مکارم شیرازی، دوچرخه سواری فی نفسه ایرادی ندارد و جایز است، اما بر مؤمن واجب است از خطر و مفسده احتمالی بپرهیزد، بنابراین اگر کسی احساس کند در صورت دوچرخه سواری یا هر کار دیگری ضرری به او وارد می‌شود یا احتمال رخ دادن گناه بالاست باید خودداری کند و در غیر این صورت دوچرخه سواری جایز است.