خبرگزاری فرانسه نوشت: تحلیلگران می گویند که توافق غافلگیرکننده ی احیای روابط بین عربستان سعودی و ایران در سراسر خاورمیانه و فراتر از آن دارای تاثیر خواهد بود و همه چیز از جنگ یمن گرفته تا تعامل منطقه ای چین را شامل می شود.
به گزارش «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: این توافق از رقبای دیرینه می خواهد که "روابط دیپلماتیک خود را از سر بگیرند و سفارت ها و نمایندگی ها را ظرف دو ماه بازگشایی کنند".
این امر به اختلافی که در سال ۲۰۱۶ پس از حمله معترضان در ایران به نمایندگی‌های دیپلماتیک عربستان سعودی پدید آمد، پایان می‌دهد.
خیلی قبل از آن حادثه، تهران و ریاض در طرف های مخالف تعدادی از مناقشات سنگین قرار داشتند و به نظر نمی رسید که مذاکرات دوجانبه اخیر پیشرفت زیادی داشته باشد.
دینا اسفندیاری از گروه بین المللی بحران گفت که این امر، بیانیه روز جمعه را غیرمنتظره تر کرد.
او گفت: «احساس عمومی... این بود که سعودی‌ها کلافه شده‌اند...، بنابراین به نظر نمی‌رسید که آنها نظرشان را تغییر دهند.»
وی افزود: «اینکه نظرشان را تغییر دادند بسیار مورد استقبال است.»
حسین ایبیش، تحلیلگر، با این موضوع موافق است و آن را "یک تحول بزرگ در دیپلماسی خاورمیانه" خواند.
پیامدهای این توافق ممکن است بلافاصله در یمن احساس شود، جایی که ائتلاف نظامی به رهبری عربستان سعودی از سال ۲۰۱۵ با حوثی های مورد حمایت ایران می جنگد.
به گفته دیپلمات‌هایی که این روند را دنبال می‌کنند، آتش‌بسی که نزدیک به یک سال پیش اعلام شده بود، اکتبر گذشته منقضی شد، اما مذاکرات عربستان و حوثی‌ها در هفته‌های اخیر به گمانه‌زنی‌ها درباره توافقی دامن زد که می‌تواند به ریاض اجازه دهد تا حدی از جنگ خارج شود.
بسیاری از تحلیلگران روز جمعه گفتند که سعودی ها با بهبود روابط با ایران موافقت نمی کردند مگر با اعطای امتیاز از سوی تهران درمورد یمن.
تحلیلگران انتظار دارند که حوثی های یمن با اظهارات جدیدی از سوی متحد ایرانی خود برای دادن امتیاز به دولت یمنی تحت حمایت عربستان به عنوان پیش شرط برای توافق آشتی مواجه شوند.
ایبیش، عضو ارشد اندیشکده «دولت های عربی خلیج فارس» در واشنگتن گفت: «به احتمال زیاد تهران باید در مذاکرات توافق می کرد که به متحدان خود در یمن فشار بیاورد تا برای پایان دادن به منازعه پیشروتر عمل کند، اما ما هنوز نمی دانیم که چه تفاهماتی در پشت پرده حاصل شده است».
عربستان سعودی با بهبود روابط با ایران - و به طور بالقوه عقب‌نشینی از یمن - می‌تواند به تلاش دیپلماتیک گسترده‌ای ادامه دهد که شامل نزدیکی با قطر و ترکیه نیز میشود.
توربیورن سولتودت از شرکت تحلیل ریسک Verisk Maplecroft گفت: با توجه به عدم حرکت به سمت احیای برجام، این موضوع منطقی به نظر می رسد.
او گفت: «بدون کاهش گسترده‌تر تنش‌ها بین آمریکا و ایران، عربستان سعودی می‌داند که باید نقش فعال‌تری در مدیریت روابط با ایران ایفا کند.»
آرون لوند از اندیشکده Century International گفت: تهاجمی فریبنده سعودی حتی می تواند شامل بازگشت مجدد سوریه به منطقه شود، که عربستان سعودی تا حدودی به دلیل روابط نزدیک بشار اسد رئیس جمهور سوریه با ایران با آن مخالفت کرده است.
او گفت: «در حال حاضر مشخص نیست که این چیزها به هم مرتبط باشند، اما خصومت کمتر عربستان و ایران می‌تواند موانع نزدیکی عربستان و سوریه را کاهش دهد.»
به گفته چندین تحلیلگر، فراتر از پیامدهای درون منطقه‌ای، چگونگی وقوع اتفاق روز جمعه مهم است. اتفاقی که با با میانجیگری چین امکان پذیر شد.
علیرغم افزایش تعاملات چین با منطقه - از جمله سفر شی جین پینگ به ریاض در ماه دسامبر - پکن مدتهاست که تمایلی به درگیری با باتلاق های دیپلماتیک ندارد.
تحلیلگران سعودی روز جمعه گفتند که نقش چین در توافق باعث می شود که احتمالا این توافق با ایران دوام بیاورد.
علی شهابی، یکی از مفسران نزدیک به دولت عربستان، گفت: «چین اکنون پدرخوانده این توافقنامه است و این اهمیت زیادی دارد.»
جاناتان فولتون، عضو ارشد غیر مقیم شورای آتلانتیک، گفت: «این توافق نشان می دهد که چین آماده است نقش بزرگتری در منطقه ایفا کند.»
فولتون افزود: «این ممکن است نشانه ای از اعتماد به نفس فزاینده این کشور نسبت به حضور منطقه ای خود باشد. ممکن است نشانه ای باشد مبنی بر اینکه که تصور کند فضایی برای به چالش کشیدن برتری ایالات متحده در خاورمیانه وجود دارد.»
وی اضافه کرد: «در هر صورت، این یک پیروزی دیپلماتیک برای چین و یک انحراف قابل توجه از رویکرد منطقه‌ای آن تا این مرحله به نظر می‌رسد.»
ایبیش از اندیشده «دول عرب خلیج فارس» در واشنگتن گفت که این ماجرا بدون شک واشنگتن را که شراکت پیچیده ای با ریاض در طول چندین دهه دارد، «ناآرام» خواهد کرد.
وی افزود در عین حال، تیم جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده احتمالاً به این توافق به عنوان بوجود آورنده ثبات منطقه ای نگاه می کند.
ایبش اضافه کرد: "دولت بایدن در تاکید بر نیاز فوری بر ترویج دیپلماسی به جای درگیری و تقابل در خاورمیانه و به ویژه منطقه خلیج فارس، پیشرو بوده است. بنابراین این احتمال وجود دارد که آمریکا هرگونه کاهش تنش بین ایران و کشورهای عربی خلیج فارس را به طور کلی مثبت ارزیابی کند.»
آشتی ایران و سعودی چه تاثیری بر پرونده برجام می‌گذارد؟ / چرا محدود ماندن روابط تهران-ریاض به بازگشایی سفارتخانه‌ها می‌تواند خطرناک باشد؟
حمید ابوطالبی، معاون سیاسی ریاست‌جمهوری در دولت روحانی در رشته توئیتی در واکنش به توافق ایران و عربستان نوشت: اما رابطه ایران و عربستان هم فقط برقراری ارتباطات دیپلماتیک و بازگشایی سفارتخانه ها نیست؛ بلکه مهم‌تر از برقراری و بازگشایی، حفاظت از آن و تامین منافع ملی از طریق ایجاد مسیری نوین و متفاوت از گذشته است؛ اینکه موافقتنامه همکاریهای امنیتی که سال ۱۳۸۰ امضا شد موافقتنامه ای کامل و مورد رضایت طرفین بود؛ ولی افراط‌گرایان و تندروان و شعارمحوران اجازه اجرای آن را ندادند.
حمید ابوطالبی، معاون سیاسی ریاست‌جمهوری در دولت روحانی در رشته توئیتی در واکنش به توافق ایران و عربستان نوشت: اگر این بار هم فقط به امضا و بازگشایی سفارتخانه ها بسنده شود، به زودی شاهد بحرانی شدن دوباره روابط فیمابین خواهیم بود.
ه گزارش «انتخاب»؛ وی در رشته توئیتی نوشت: وفق توافق درپکن، روابط ایران وعربستان قراراست به زودی برقرارشود؛ اساس بیانیه پکن،تفاهم بر موافقتنامه‌های بیش ازبیست سال پیش است. آنچه به معنای بازگشت به توافق امنیتی سال ۱۳۸۰ و همکاریهای۱۳۷۷ دولت اصلاحات است. مذاکره‌کنندگان این دو‌توافق، روسای جمهور پیشین،خاتمی و‌روحانی، بودند.
بازگشت به عقلانیّتِ دوران اصلاحات واعتدال، و برقراری رابطه باعربستان اگرچه دیرهنگام ولی بسیار خوشحال کننده است؛ بویژه آنکه نزدیک دو سال مذاکره‌ی این دولت، از طریق واسطه ها، برای رسیدن به تفاهم بیست سال پیش بوده است!
آنچه که باید دراسرع وقت در دیگرموارد هم موثر وراهگشا باشد.
افزون براین، باید این امید نیز پدیدآیدکه این بازگشت به عقلانیّت و اعتدال، و فاصله‌گیری ازتندروی و شعارمحوری، به حل مشکلات برجام وعضویت FATF و برقراری رابطه باآمریکا انجامیده، و با جلوگیری از تخریب بیشتر رابطه با اروپا، روابط با غرب هم به دوران اصلاحات و اعتدال بازگردانده شود.
ازسوی دیگر،چین باموضعی که درقبال یکپارچگی سرزمینی ایران گرفت نشان داد در سیاستهای خود اصول چندانی نداشته و ضعف سیاست خارجی وتحت تحریم بودن ایران رابرای این واسطه‌گری به عنوان اهرم مورد بهره‌برداری قرارداده است! لذا شرایط ضامن بیطرف رانداشته وایران رابیش ازپیش اسیرخود خواهدکرد.
اما رابطه ایران و عربستان هم فقط برقراری ارتباطات دیپلماتیک و بازگشایی سفارتخانه ها نیست؛ بلکه مهم‌تر از برقراری و بازگشایی، حفاظت از آن و تامین منافع ملی از طریق ایجاد مسیری نوین و متفاوت از گذشته است؛ اینکه موافقتنامه همکاریهای امنیتی که سال ۱۳۸۰ امضا شد موافقتنامه ای کامل و مورد رضایت طرفین بود؛ ولی افراط‌گرایان و تندروان و شعارمحوران اجازه اجرای آن را ندادند.
اگر این بار هم فقط به امضا و بازگشایی سفارتخانه ها بسنده شود، به زودی شاهد بحرانی شدن دوباره روابط فیمابین خواهیم بود.
افراط‌گرایی در دو کشور همواره سدّ راه توسعه روابط بوده است؛ اگرچه در این زمینه، چین فقط یک واسطه نخواهد بود و احتمالا ضامن دو موضوع درمذاکرات میباشد: عدم دخالت در امور داخلی یکدیگر وفق سخنان شی جین پینگ در ریاض و پکن؛ و پذیرش نقش عربستان در مذاکرات هسته‌ای بااطمینان بخشی چین.
لذا و ازسوی دیگر، افزایش روزافزون نقش چین در تحولات منطقه‌ای به اهرمی برای تامین منافع آن کشور وبه ضرر ایران تبدیل خواهد شد. به گونه ای که نخستین نگرانی آن در این زمینه در دوقطبی شدن مذاکرات هسته ای ایران و ۵+۱ نقش خواهد بست؛ اینکه:۹)تشکیل دوجناح(روسیه، چین،ایران) دریکسوو(آمریکا، انگلیس،فرانسه، آلمان،وEU) درسوی دیگر وقطبی شدنِ (۵+۱) دربرجام،نه تنهامنافع ایران راتامین نمیکندبلکه ایران را وجه‌المصالحه نزاع استراتژیک «ناتو وشرق» دراوکراین وتایوان مینماید؛
آیانخستین حاصل این دوقطبی، فعال‌شدن مکانیسم‌ماشه نیست؟
رابطه موجود غیررسمی عربستان و اسرائیل و آنچه تا کنون بر دو‌کشور گذشته است هم احتمالا با واسطه‌گری چین به زودی توسعه یافته، و تغییر صورت خواهد داد.
با این رابطه‌ی دوسویه با ایران و اسرائیل، عربستان به بازیگر اصلی و مهم در منطقه تبدیل شده و صورت بندی تازه ای پدید خواهد آمد.
صورت‌بندی‌ای که باآن: راه برای توسعه اقتصاد و صنعت و تاسیسات هسته‌ای عربستان با چین هموار خواهد شد؛
بحران یمن کاهش یافته، امنیت جنوب عربستان تامین، و حمله به نقاط درون سرزمینی عربستان متوقف خواهد شد، توافق همکاری امنیتی سال ۱۳۸۰ ونقش چین در بازسازی یمن بنای این امر میباشند؛ ۱۲)واینکه رابطه باسرزمین وحی بایدالهامی برای تلاش جهت نزدیکی مذهبیِ درون دینی باشد؛ اتفاقی که حتی باوجود توافق همکاریهای امنیتی هم بعید بوده و اختلافات مذهبی ومسئله حج احتمالا پاشنه آشیل اصلی بازگشت به حالت پیشین خواهد شد.
آنچه در تبلیغات بیرونی عربستان و مواضع ایران نمایش دارد.
وضعیت روابط خارجی ایران هم سبب میشود تادیگر کشورها نسبت به این تحول کماکان احتیاط پیشه کنند تحریمهاهم جلوی هرگونه ارتباط پولی،بانکی،تجاری،و…با عربستان وتفاهم۱۳۷۷را میگیرد؛ لذا از این تحول،اگرچه مهم، بازگرداندن ایران به عرصه بین‌الملل، بدون برجام ورابطه با آمریکا، حاصل نخواهدشد.
- 16
- 2
