اسرائیل می‌خواهد خود را پشت ایران مخفی کند

اسرائیل می‌خواهد خود پشت ایران مخفی کندفرارو - فریدون مجلسی، تحلیل گر مسائل بین الملل با اشاره به دستور ترامپ مبنی بر انتقال سفارت واشنگتن به بیت‌المقدس و به رسمیت شناختن این شهر به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی می‌گوید: کدام یک از کارهای ترامپ منطقی بوده که اقدام اخیر او را بتوانیم معقول بدانیم؟  

این تحلیل گر مسائل سیاسی در گفتگو با فرارو، همچنین با اشاره به واکنش های بین المللی نسبت به تصمیم ترامپ ادامه می‌دهد:  ترامپ در دوران مبارزات انتخاباتی خود به یهودی‌ها قول داده بود که بیت المقدس یا اورشلیم را به عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت بشناسد. در مقابل هم با حمایت های مالی لابی یهودی‌ها رو به رو شد که در پیروزی او تاثیر داشت. 

مجلسی می‌گوید: بسیاری از وعده‌های انتخاباتی در عمل با مشکلاتی رو به رو می‌شوند که روسای دولتهای معقول ترجیح می‌دهند از کنار آنها بگذرند یا به گونه ای رفتار کنند که این وعده‌ها فراموش شوند، اما ترامپ به زعم خود می‌خواهد نسبت به حامیان اصلی خود مردانگی نشان دهد. داماد ترامپ یک یهودی طرفدار اسرائیل است که مشاور اصلی اوست. ترامپ هم خود را عقل کل می‌داند و هرچند رفتارهای متفرعنانه و نژاددپرستانه او با مخالفت‌های داخلی رو به رو می‌شود اما این واکنش‌ها تا به حال تاثیری در رفتار او نداشته است. 

این تحلیل گر مسائل بین المللی معتقد است: تصمیم اخیر ترامپ البته تاثیری نخواهد داشت. در دنیا حدود ۲۰۰ کشور وجود دارد و از این ۲۰۰ کشور چند کشور جزایر کوچکی هستند که از تصمیم آمریکا تبعیت می‌کنند. اما سایر کشورها این تصمیم را نمی‌پذیرند، نه به این خاطر که آنها دشمن اعراب یا طرفدار اسرائیل هستند، بلکه منافع ملی این کشورها از یک سو و قوانین بین‌المللی و قطع نامه‌های شورای امنیت سازمان ملل از سوی دیگر باعث می‌شود آنها با ترامپ همراه نشوند. مسلمانان و به ویژه عربها درصدی از جمعیت کشورهای اصلی اروپایی مثل آلمان، فرانسه، انگلیس، بلژیک و هلند را تشکیل می‌‌دهد. بنابراین این کشورها عاقلانه نمی دانند در این موضوع حساس اقلیت بزرگی  را که در بین‌شان بعضی اقدامات افراطی هم دیده شده برنجاند. در واقع اگر این دولتها بخواهند از تصمیم آمریکا حمایت کنند تندروها ممکن است برای افکار و اقدامات خود نوعی مشروعیت قائل شوند. 

او با بیان اینکه شورای امنیت سازمان ملل تشکیل اسرائیل را به رسمیت شناخته است ادامه می‌دهد: بعد از جنگ اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۶۷که منجر به اشغال شبه جزیره سینا، غزه و ساحل غربی رود اردن شد، قطعنامه ۲۴۲ صادر شد که اسرائیل را ملزم کرد که به مرزهای سال ۱۹۴۸ بازگردد. بر طبق قطعنامه سال ۲۰۱۶ نیز اسرائیل حق ندارد در مرزهای تعیین شده بعد از جنگ ۱۹۶۷ شهرک سازی کند. این قطعنامه عملا نظام دو صلح کشوری را برای صلح منطقه تجویز کرده است. به این ترتیب قطعنامه‌های سازمان ملل خواسته های اسرائیل یعنی تملک بر قدس شرقی را نمی‌پذیرد. 

مجلسی می‌گوید: اکنون ترامپ با اقدام اخیرش، خود را در معرض این قرار می‌دهد که چرا ایران باید تحریم بین المللی شود و در مقابل آمریکا به این صراحت قطعنامه های شورای امنیت را نقض می‌کند.

این تحلیل گر مسائل بین الملل در ارتباط با مذاکرات صلح اعراب و اسرائیل نیز می‌گوید: با شوکی که وارد شده فعلا همه چیز معلق خواهد شد. این تعلیق تا زمانی ادامه پیدا می‌کند که  این شوک فرو بنشیند.

او ادامه می‌دهد: در جنگ ۱۹۷۳ که انور سادات نتوانست به یک پیروزی قاطعی دست پیدا کند، کشورهای عربی اروپا و آمریکا را تحریم کردند. این در حالی بود که غرب به شدت به نفت خاور میانه وابسته بود. این تحریم باعث شد همه اتومبیل‌های اروپایی و آمریکایی در صف‌های طویل پمپ بنزین‌ها قرار بگیرند. البته اگر امروز اقدام مشابهی صورت بگیرد و عربها دست به تحریم نفتی آمریکا بزنند، به اندازه گذشته تاثیرگذار نخواهد بود. چرا که هم از یک سو در آمریکا امکانات جایگزینی وجود دارد و از سوی دیگر اروپا هم با این تصمیم آمریکا همراهی نکرده است و قاعدتا مشمول چنین تحریمی قرار نخواهد گرفت. در واقع موضع کشورهای عربی نسبت به سال ۱۹۷۳ ضعیف تر است. اما همانگونه که خود ترامپ گفته او به دنبال «دوشیدن» عربستان وکشورهای نفت خیز خاور میانه است و آنها می‌توانند با نوعی تحریم تجاری و بازرگانی آمریکا تاثیرگذار باشند. 

این تحلیل‌گر مسائلی بین الملل در ارتباط با چگونگی نقش آفرینی ایران نیز می‌گوید: اسرائیل به دنبال آن است که ایران را به عنوان دشمن مشترک خود و جا بیندازد و اینگونه سعی کند خود را در برابر واکنش اعراب به موضوع قدس در پس این موضوع مخفی کند

مجلسی ادامه می‌دهد: ایران که در مساله فلسطین و اسرائیل در خط اول مبارزه قرار داشته، حالا باید اجازه دهد این موضوع به صورت جمعی بین اعراب و اسرائیل و در خط دوم بین اسرائیل و مجموع کشورهای اسلامی (از جمله خود ایران البته به صورت جمعی) حل و فصل شود. حل و فصل جمعی موجب می‌شود این خواست اسرائیل یعنی هدف قرار گرفتن ایران تا حدودی منتفی شود. البته این موضوع به دیپلماسی ایران و نهادهایی این بستگی دارد که ایران را به صورت انفرادی در برابر اسرائیل قرار می‌دهند. آنها باید بتوانند آنقدر ماهرانه عمل کنند که این موقعیت انفرادی به موقعیت دست جمعی تبدیل شود.