به گزارش «آزادی»، ماجرا اما از آنجا شروع شد که آقای سفیر برخلاف قوانین و عرف دیپلماتیک بازداشت شد و خبرگزاری تسنیم نوشت: « در جریان تجمع غروب امروز جمعی از افراد در مقابل دانشگاه امیرکبیر، سفیر انگلیس در تهران که در میان تجمع حاضر و اقدام به سازماندهی و تحریک و هدایت برخی اقدامات رادیکال و ساختارشکنانه بود برای ساعاتی بازداشت شد. مراتب اعتراض پس از بازداشت به او گفته شد. این سفیر ساعاتی بعد آزاد شد اما گفته می شود فردا احضار و موضوع پیگیری خواهد شد. منابع مطلع به تسنیم گفتند مغازه ای روبروی دانشگاه امیرکبیر محل اصلی هماهنگی های سفیر انگلیس در این ماجرا بوده است.»
خود سفیر اما در دو توییت در این باره توضیح داد و نوشت: « تاکید میکنم که من در هیچ تظاهراتی شرکت نکردم! من به مراسم یادبود افرادی که در سانحه ناگوار سقوط هواپیمای PS752 بودند رفتم. طبیعیست که نسبت به کشته شدگان ادای احترام کنم، تعدادی از آن ها بریتانیای بودند. پس از ۵ دقیقه هنگامی که عده ای شروع به شعار دادن کردن محل را ترک کردم.»
وی همچنین تاکید کرد: « من نیم ساعت بعد از ترک محل دستگیر شدم. دستگیر کردن دیپلمات ها در هر کشوری غیرقانونی است.»به هر ترتیب این موضوع با واکنش هایی همراه بود و سبب شد که وزیرخارجه انگلستان در بیانیه ای این اقدام را نقض فاحش وانین بین المللی بداند و بگوید «دولت ایران در آستانه گذرگاه مهمی قرار گرفته است. می‌تواند به حرکت خود در مسیر طرد شدن با تمامی پیامدهای سیاسی و اقتصادی چنین انزوایی ادامه دهد یا گام‌هایی تنش‌زدایانه در مسیر دیپلماتیک به سوی جلو بردارد.»
همزمان با این واکنش ها، برخی در فضای مجازی بر برگزاری تجمع مقابل سفارت انگلستان فراخوان داده و برخی از دلواپسان مجلس نیز طی تذکرهایی خواستار اخراج سفیر شدند. حال باید دید که این ماجرا را تا کجا پیش می برند و چه تاثیراتی بر روابط دو کشور و به طور کلی سیاست خارجی ایران خواهد داشت. فریدون مجلسی، دیپلمات پیشین البته معتقد است که می توان این ماجرا را با یک عذرخواهی ختم به خیر کرد. او در گفت و گویی با «آزادی» گفت: « اقدامات غیرعادی مثل بازداشت سفیر عملا عملیات تخریبی در ضوابط بین المللی است، آن هم در شرایطی که متاسفانه حکومت ایران با پنهان کاری درباره یک فاجعه بزرگ ملی و جهانی، حیثیت خود را به قمار گذاشته است. در این زمان حامیان کفن پوش می خواهند با این کارها ان فاجعه را بپوشانند.»
وی با اشاره به اینکه محل تجمع، محل عبور سفیر انگلستان است و طبیعی است که او بخواهند بداند در محل ماموریت او چه خبر استف گفت: « سفیر ایران در انگلستان روز قبل از آن در مصاحبه ای غیرحرفه ای و جنجالی به دروغ گفت که محل را پاکسازی نکرده اند و چنین اتفاقی در کار نبوده است. بعد هم معلوم شد که هرچه خبرنگار می گفت درست بوده است. در برابر آن وضعیت فرض کنید سفیر انگستان آمده و می خواهد ببیند که چه خبر است، این وظیفه اداری اوست. مگر دیوانه است که بخواهد در خیابان مردم را تحریک کند.»مجلس تاکید کرد: « این کار توسط همان اوباشان غارت گری صورت گرفت که با اشغال و آتش زدن سفارت انگستان کلی خسارت روی دست ایران گذاشتند. حالا در گوشه دیگری سربرآوردند. این ها کسانی هستند که توسعه وضعیت خود را در بریده شدن ایران از جامعه جهانی می دانند و می خواهند ایران به عصر حجر برگردد تا آن ها بتوانند بر آن حکومت کنند.»
این دیپلمات پیشین، همچنین گفت: « این رویکرد، یک رویکرد سازمانی دولت یا حکومت ایران نیست. این اوباشان هستند که صدای خود را بلند کردند اما متاسفانه برخی نهادها از این ها حمایت هایی می کنند که با کمال تاسف موجب می شود مسئولیت آن به عهده کشور ایران افتد. مگر از اشغال، آتش زدن و غارت کردن سفارت انگستان حمایت نشد؟ آن زمان هم اعلام شد که کار زشتی بوده است اما در عمل هیچ اقدامی برای پیگیری و تعقیب مجرمان صورت نگرفت. مگر درباره سفارت عربستان که سال ها است عواقب آن را تحمل می کنیم، همین ها نبودند؟ بازداشت سفارت انگلستان مثل یک بمب دیپلماتیک در جهان منفجر شده و فقط نشان می دهد که این کشور یک کشور عقب مانده است، کشوری که بهترین نخبگان خود را با موشک سرنگون می کند، کشوری که ادعاهای زیادی می کند و بزرگترین خسارات را به ملت خود می زند.»وی تاکید کرد: «این کارها آبرو کشوری را می برد که آغازگر روابط دیپلماتیک در جهان بوده است. در جهانی که با ارتباطات ایران و روم را ببینیم، اولین هیات های ثابت نمایندگی را در پایتخت های هم دایر کردند. ایران اولین کشوری بود که در چین نمایندگی سیاسی داشت. این ها بیش از ۱۵۰۰ سابقه دارد و در مورد روم تا ۱۷۰۰ سال سابقه دیپلماتیک دارد.»به گفته مجلسی، وزارت امور خارجه باید سعی کند که بلافاصله از سفیر عذرخواهی کند و تقاضای تعقیب مسببان این اتفاق را داشته باشد. وی ادامه داد: « اگر هم نتوانست این پیگیری را انجام دهد، دولت باید از خود سلب مسئولیت کند تا همین کسانی که قدرت را در دست دارند همه نهادها را به دست بگیرند و مستقیما عمل کنند.
دیگر نمی توان مثل کبک سر را زیر برف کرد و خود را از مسئولیت ها مبرا دانست.»او همچنین در پاسخ به اینکه آیا احضار سفیر از سوی وزارت خارجه و اعتراض به وی ادامه همان رویه مورد انتقاد از سوی دولت نیست؟ گفت: « ممکن است وزارت خارجه یک کشور، سفیر را به هر دلیلی احضار کند. یک وقت احضار می کند که برای او توضیح دهد که این عمل توسط چه کسانی شده و پوزش بخواهد، یک وقت هم ممکن است احضار کند برای اینکه بگوید ضمن اینکه پوزش می خواهیم شما زیاده روی کرده اید و تذکر دهد. احضار به معنی محکومیت واهانت نیست، محتوای جلسه مسئولان وزارت خارجه با سفیر اهمیت دارد. همین اندازه که وزارت خارجه توانسته با مداخله خود اوباشان را از رفتار خود بازدارد و سفیر را آزاد کند، جای شکر دارد.»
- 18
- 2
