امیر کویت درگذشت/ «نواف الأحمد الجابر الصباح» امیر جدید کویت شد

تلویزیون کویت لحظاتی پیش با قطع برنامه های خود اقدام به بخش آیاتی از قران کریم کرد.

به گزارش تسنیم، تلویزیون کویت خبر درگذشت امیر این کشور را لحظاتی پیش اعلام کرد.

شبکه المیادین گزارش داد که تلویزیون کویت با قطع برنامه های عادی خود اقدام به پخش آیاتی از قرآن کریم کرد که این امر احتمالاً نشان از درگذشت یکی از شخصیت های بلندپایه خاندان حاکم در این کشور دارد.

بیوگرافی و کارنامه امیر کویت

شیخ صباح الاحمد الصباح از سال ۲۰۰۶ امیر کویت بود ولی بیش از ۴۰ سال سکان سیاست خارجی این کشور حاشیه خلیج فارس را برعهده داشت. نخست‌وزیر کویت روز ۱۴ سپتامبر به اطلاع اعضای کابینه این کشور رسانده بود که وضعیت سلامتی امیر رو به بهبودی است.

شیخ الجراح الصباح، وزیر دربار کویت، امروز در تلویزیون دولتی این کشور گفت: «در کمال تاسف و تاثر، مردم کویت، ملت‌های عربی و اسلامی و دوستداران در گوشه و کنار جهان عزادار مرگ شیخ صباح الاحمد الجابر الصباح، امیر کویت، هستند که به ملکوت اعلی پیوسته است».

انتظار می‌رود که شیخ نواف الاحمد الصباح، برادر ناتنی امیر سابق، جانشین او شود.

شیخ صباح در طول عمر خود دو کویت کاملاً متفاوت را تجربه کرد. او درست در همان زمان که حرفه و صنعت غواصی مروارید کشور رو به زوال داشت، در ۱۶ ژوئن ۱۹۲۹ متولد شد. طی این دهه بود که در کویت نفت پیدا و استخراج شد. چیزی نگذشت که کارشناسان تأیید کردند که این کشور کوچک، با مساحتی قابل مقایسه با کوچکترین ایالت‌های آمریکا، ششمین ذخیره بزرگ نفت جهان را در خود جای داده است. شیخ صباح پس از تصدی پست‌های دولتی مختلف، در سال ۱۹۶۳ وزیر خارجه کویت شد. او چهار دهه در این سمت باقی ماند و از این رو به عنوان یکی از باسابقه‌ترین وزیران خارجه جهان شناخته می‌شود. بزرگترین بحران کویت در سال ۱۹۹۰ رخ داد، زمانی که ارتش عراق (در دوران صدام حسین)، به این کشور حمله کرد و خاک آن را به مدت هفت ماه به اشغال خود درآورد. متعاقب این وضعیت، شیخ صباح همراه با سایر مقامات کویت به کشور همسایه، یعنی عربستان سعودی گریخت. در آن زمان بود که او در یکی از جلسات پر از بحث و مناقشه رهبران عرب به زمین افتاد و از هوش رفت. در ۲۴ فوریه ۱۹۹۱، نیروهای آمریکایی و متحدان‌شان به کویت لشکر کشیدند. این نبرد ۱۰۰ ساعت بعد به پایان رسید. در طول کل این جنگ تلفات نیروهای آمریکایی تنها ۱۴۸ نفر شمارش شد، در حالی که در این نبرد بیش از ۲۰ هزار سرباز عراقی جان خود را از دست دادند.‎

از امیر کویت به عنوان شخصیتی باثبات در جهان عرب یاد می‌شود که در اوج جنگ‌ها و آشوب‌های منطقه از مسیر خود منحرف نشد و کشورش را بر ویرانه‌هایی که یورش عراق بر جای گذاشت، دوباره ساخت. او ابتدا به عنوان دیپلمات و سپس به عنوان رهبر کشور، با سیاست‌های خود این موفقیت را به دست آورد که کویت دوباره نقش میانجی‌ را در منازعات خلیج فارس ایفا کند.‎ شیخ صباح الاحمد الصباح با توجه به کوچک بودن کشور خود و ثروت بزرگی که نفت در اختیار آن نهاده است، از اهرم دیپلماسی به عنوان امری کلیدی برای احیای کویت پس از هفت ماه اشغال نیروهای عراقی استفاده کرد و توانست کویت را در میان تنش‌های میان عربستان سعودی، ایران و عراق هدایت کند اما رویای او برای اتحاد میان کشورهای خلیج فارس در پی روی کار آمدن نسل جدیدی از رهبران تندرو در عربستان سعودی و امارات متحده عربی که به بایکوت قطر و آشفتگی در شورای همکاری کشورهای خلیج فارس منجر شد، از بین رفت.‎

امیر کویت تا لحظه مرگ خود تلاش کرد که مناقشه با قطر حل ‌و‌ فصل شود و از بایکوت قطر به عنوان رخدادی «تلخ» نام برد. شیخ صباح الاحمد الصباح چهار دهه به عنوان وزیر خارجه کویت فعالیت کرد، جایگاهی که لقب «پیشکسوت دیپلماسی اعراب» را برای او به همراه داشت.‎

یک مقام نزدیک به امیر کویت به خبرگزاری رویترز گفت: «امیر نگران خلیج [فارس]، یمن و قطر بود» و از آن‌چه رهبران جوان‌تر کشورهای خلیج فارس انجام می‌دادند، متعجب می‌شد و می‌گفت که «ببینید این جوان‌ها چه کار کردند». او سپس عنوان کرد که پس از شیخ صباح الاحمد الصباح کشور کویت ضعیف‌تر می‌شود چرا که هیچ یک از اعضای بلندمرتبه خانواده سلطنتی تجربه او را برای رهبری کشور در تنش‌های منطقه‌ای ندارند.‎

***

«نواف الأحمد الجابر الصباح» امیر جدید کویت شد

شیخ نواف الاحمد الجابر المبارک الصباح ششمین فرزند امیر فقید کویت است. وی در هفتم ماه فوریه سال ۲۰۰۶ میلادی ولیعهد شد و در بیستم فوریه همان سال، مجلس امت کویت با اجماع با وی بعیت کرد.

شیخ نواف از سال ۱۹۶۱ میلادی پست‌های متعددی گرفت. او ابتدا استاندار حولی و سپس وزیر کشور شد. در مرحله بعد به ریاست وزارت دفاع منصوب شد. بعد از آزادسازی کویت، وزیر کار و امور اجتماعی کویت شد و تا ۱۷ اکتبر سال ۱۹۹۲ میلادی این سمت را عهده دار بود. در ۱۶ اکتبر سال ۱۹۹۴ میلادی جانشین گارد ملی کویت شد. در سیزدهم ژوئیه سال ۲۰۰۳ میلادی بود که به ریاست وزارت کشور رسید. وی در همان سال با فرمان امیر کویت معاون اول نخست وزیر با حفظ سمت شد.‎