نماینده مجلس: رئیسی کمتر به سفرهای استانی برود/ شرایط کشور در وضعیت وعده‌دادن نیست

به گزارش خبرآنلاین، ارتباط مجلس و دولت و قوه قضاییه، انتخاب نشدن معاونان وزارتخانه‌ها و مدیران و سفرهای ابراهیم رئیسی و وعده یک میلیون مسکن  و... از جمله مباحثی است که حجت الاسلام سید رضا تقوی از چهره های سیاسی اصولگرا به آنها می پردازد.

او که از نمایندگان مردم تهران در مجلس است بر ارتباط دو سویه مجلس و دولت تاکید دارد و عنوان می کند که هر جا لازم باشد مجلس به دولت کمک می‌کند.

تقوی می‌گوید کسری بودجه از مهمترین مسائلی است که مجلس و دولت با همراهی یکدیگر باید آن را حل کنند.

او با بیان اینکه با کرونای اقتصادی مواجهیم، گفت: همانطور که با کرونا برخورد شد و همه ظرفیت‌های داخلی کشور مورد استفاده قرار گرفتند، در امر اقتصاد هم باید این کار صورت گیرد زیرا دولت به تنهایی نمی‌تواند!

مشروح مصاحبه خبرآنلاین با حجت الاسلام سیدرضا تقوی، نماینده مردم تهران در مجلس را می‌خوانید؛

*آقای تقوی! ارتباط دولت و مجلس به ویژه در این مدتی که کابینه دولت تشکیل شده است، چگونه می‌بینید؟

دغدغه‌های دولت، دغدغه‌های اقتصادی است. به هر حال مجلس اعلام کرده هرگونه مشکلی که به لحاظ قانونی بر سر راه مجریان است و در عین حال مصمم باشد که آن مشکل را از سر راه بردارد، آمادگی دارد که به دولت کمک کند و کارها را  تسهیل کند. یکی از اقداماتی که طی روزهای اخیر در دستور کار مجلس بوده و هنوز هم مطرح است، مسئله مجوزها است که یکی از مشکلات کار و کارایی بود که با پیشنهادات و مطالب خوبی که مطرح شد، مورد بررسی قرار گرفت.

بنابراین امیدواریم که این موضوع، به زودی به اتمام برسد و به شورای نگهبان برود و به نوعی در ارتباط با اشتغال، یک تحرک جدیدی را ایجاد کند. مجلس می‌خواهد برای دولت مددکار باشد و کمک کند، من در مجموعه مجلس ندیدم که نماینده‌ای، این تمایل را نداشته باشد و دولت پیشنهادات خودش را در رابطه با مسائل و مشکلاتی که دارد که از راه قانون باید حل و فصل شود، باید مطرح کند چون مجلس آمادگی دارد که این ها را حل و فصل کند.

 اگر لایحه بودجه هم مطرح شود، مجلس با کمک دولت و نظرات آن، می‌تواند بودجه را مورد بررسی قرار دهد و آنچه که مصلحت مردم و کشور است را مصوب کند. نکته دیگری که وجود دارد نظارت مجلس است. مجلس دارای دو شأن قانونگذاری و شأن نظارت است و باید در امر نظارت به دولت کمک کند و هر جایی که نیاز به نظارت داشت، نظارت کند و برنامه‌های پیشنهادی‌اش را به دولت، ارائه دهد و دولت نیز عمل کند.

 نکته دیگر در حوزه فرهنگ عمومی و آرامش بخشی به مردم است که نطق‌های مجلس، سخنرانی‌های مجلس و ارتباطات نمایندگان با مردم در حوزه‌های انتخابیه، می‌تواند آرامشی برای جامعه و مردم ایجاد کند، البته الان بسیاری از مدیران دستگاه‌ها انتخاب نشدند و تکلیف دستگاه‌ها روشن نشده است و هنوز زود است که بخواهیم دولت را مورد ارزیابی قرار دهیم و به نظر من این زمان، زمان مناسبی نیست البته اگر بخواهیم در همین مدت دولت را ارزیابی کنیم، دولت در امر واکسیناسیون، بسیار موفق بوده چراکه مهمترین کار بود چون جان مردم در خطر بود.

رئیس جمهور هم با تماس‌ها و ارتباطاتی که با بعضی از رؤسای کشورهای دیگر داشتند و همچنین وزارت امور خارجه، خلاصه همه دست به دست هم دادند و واکسن مورد نیاز را تأمین کردند. از سوی دیگر، بسیج دستگاه‌ها صورت گرفت چون اگر وزارت بهداشت و درمان می‌خواست به تنهایی واکسن‌ها را تزریق کند، چون جامعه آماری، همه مردم کشور هستند و طبیعی است که یک دستگاه هر اندازه هم که توانمند باشد نمی‌تواند به همه این میزان جمعیت رسیدگی کند، دولت با حمایت و هدایت مقام معظم رهبری از همه امکانات استفاده کرد که قابل توجه بود و همین اتفاق می‌تواند یک تجربه باشد برای اینکه در امور اقتصادی هم به همین شیوه، کار را پیش ببریم البته در مسائل اقتصادی باید به بخش خصوصی بهای بیشتری دهیم ولی همه دستگاه ها باید به صحنه بیایند و دولت را یاری دهند و از همه ظرفیت ها در کشور استفاده شود تا بتوانیم مشکلات اقتصادی را مقداری تخفیف دهیم البته یک مسئله دیگری که این روزها باعث امیدواری است این است که در ارتباط با فروش نفت، روزنه‌هایی باز شده و یک حرکت خوبی در حال حاضر شروع شده و به نظر من یک اقبالی از کشورهای دیگر نسب به خرید نفت از ایران شکل گرفته است و احساس می‌کنیم رفته رفته در بعضی از موارد، تحریم‌ها در بخش فروش نفت می‌خواهد رنگ ببازد، اگر این هم به نتیجه برسد به منزله گشایشی برای دولت است که مردم را امیدوار کند.

منتهی ما نباید از ظرفیت‌های کشور غافل شویم، کشور ظرفیت های بسیار زیادی دارد و باید از آنها استفاده کرد و آنها را به کار گرفت چون همین ظرفیت‌های داخلی می‌تواند بسیاری از مشکلات را کاهش دهد بنابراین  از یک سو، برخورد با کرونا و استفاده کردن از همه ظرفیت ها؛ از ارتش، بسیج، سپاه، اورژانس و حتی از بخش های خصوصی که به صحنه آمدند و کمک کردند و از سوی دیگر، ورود واکسن‌هایی که از خارج وارد شد و در اختیار گروه‌ها قرار گرفت و آمار واکسیناسیون به سرعت بالا رفت و در نهایت آمار بیمارستان‌ها، بیماران و کم شدن آمار مرگ و میرها، تجربه خوبی است.

 در شرایط فعلی کشور باید بگوییم مسئله اقتصادی یک کرونای اقتصادی است، یک بیماری اقتصادی است که وجود دارد و همانطور که با کرونا برخورد شد و همه ظرفیت‌های داخلی کشور مورد استفاده قرار گرفتند، در امر اقتصاد هم باید این کار صورت گیرد زیرا دولت به تنهایی نمی‌تواند! حتی در شرایطی که تحریم هم نباشد دولت باید به بخش خصوصی جامعه، بهای لازم را بدهد، بخش خصوصی ما، بخش توانمندی است و در بخش خصوصی، تجربه، دانایی و دانش کار چه در بخش صنعت و چه در بخش تجارت بسیار بالا است به این شرط که به آنها تضمین و بهای لازم داده شود. دولت باید به سرمایه گذاران داخلی و کارآفرینان داخلی تضمین دهد و به آنها اطمینان دهد که از آنها به قوت و قدرت پشتیبانی می کند و اگر ما با این موضوع جدی برخورد کنیم، بسیاری از مشکلات می‌تواند برطرف شود.

*در حالی که کشور با کمبود بودجه مواجه است شاهد یکسری وعده و وعیدها هم از سوی دولت رئیسی هستیم، آیا این وعده‌ها قابلیت عملی شدن دارند؟ با توجه به اینکه هنوز بسیاری از معاون‌ها انتخاب نشدند و بسیاری از کارها روی زمین باقی مانده است..

نمی‌توانم در این باره اظهارنظر دقیقی ارائه دهم؛ در واقع بنده با وعده دادن، چندان موافق نیستم چون شرایط کشور، شرایط وعده دادن نیست البته ممکن است بگوییم وعده ‎ها، امیدواری ایجاد می‌کنند اما اگر با مشکلاتی برخورد کردیم که نتوانستیم این وعده‌ها را عملی کنیم، نگاه مردم تغییر می‎کند.

بنابراین شرایط کشور، شرایط وعده دادن نیست فقط باید بگوییم که تلاشمان را می‌کنیم، به عنوان مثال باید وعده دهیم که تمام تلاشمان را در جهت بهبود زندگی مردم و حل مشکلات به کار می‌گیریم چون این صحیح است و در حال انجام همین کار هم هستند اما اینکه وعده دهیم مثلا ما سالی یک میلیون خانه می‌سازیم، در شرایط فعلی این کار تا حدودی سخت است البته راهکارهایی برای آن وجود دارد مثلا اگر بخش خصوصی را به میدان بیاوریم تا حدودی می‌تواند کمک کننده باشد البته سرمایه آنها با یک سود عادلانه تنظیم شود. کمکی که دولت می‌توان انجام دهند در قالب خدماتی است که می‌تواند ارائه دهد از جمله ساختن زیربناها، برداشتن قیمت زمین از ساختمان‌ها و در اختیار قرار دادن زمین به بخش خصوصی، این تا حدود زیادی قابل حل است منتهی یک میلیون مسکن ساخته شود یا ۵۰۰ هزار  یا ۷۰۰ هزار مسکن، از نظر من این حرکت باید شروع شود البته کسری بودجه مسئله بسیار جدی است. دولت و دستگاه‌ها باید بسیاری از مسائل غیرضرور را حذف کنند.

یکی از بیماری‌های اقتصادی ما کسری بودجه است، کسری بودجه اگر بخواهد با چاپ اسکناس جبران شود تبدیل به تورم می شود و تورم، جامعه را از دو جهت با مشکل مواجه می‌کند و در حال حاضر رقم تورم، رقم آزاردهنده‌ای است که مردم را رنج می دهد و ارزش پول ملی را پایین می‌آورد و آفت های بسیار زیادی را به اقتصاد جامعه وارد می‌کند. مجلس و دولت باید بنشینند و تصمیم بگیرند که چگونه و از چه راه هایی کسری بودجه را حل کنند ولی راه آن، این نیست که برویم و از پول پرقدرت استفاده کنیم.

 دولت گذشته به اصطلاح یک سری بدهکاری‌هایی را ایجاد کرده که به گردن این دولت افتاده است، پیمانکارانی که کار کردند و اوراق بهاداری که به آنها داده شده، زمانش که فرا رسید باید این‌ها پرداخت شود که این هم یکی از مشکلات دولت آقای رئیسی است، مجلس و دولت باید کمک کنند البته قوه قضاییه هم می‌تواند نقش داشته باشد، بانک ها هم باید بسیار کمک کنند، به مراکز تولیدی که فعال است کمک کنند مثلا در ارتباط با تسهیلاتی که گرفته‌اند، بانک‌ها باید مهلت دهند و اجازه ندهند تا اینها دچار ورشکستگی و رکود شوند.

 نظارت قوه قضاییه و جدیتی که در این زمینه دارد، بسیار مؤثر است. بحث جلوگیری از قاچاق نقش بسیار مهمی دارد، برخی از شغل‌ها می‌توانند برای کشور بسیار مفید باشند. به عنوان مثال، بعضی از شغل ها هم نیروی زیادی را مشغول می‌کنند و هم می‌توانند کار صادرات را رشد دهند البته برای صنایع بزرگی مثل فولاد، در کشور، ماده‌های اولیه و سنگ فولاد را داریم و همینطور کارخانه‌های مختلفی در این زمینه کار می‌کنند. گاهی اوقات بعضی از شغل‌ها  مانند کفش وکفاشی به چشم نمی‌آید در حالی که ما در کل کشور بیش از ۲۰۰ میلیون جفت کفش در سال نیازمند هستیم مثلا بخش معدن هم دارای ظرفیت‌های بسیاری است که یا هنوز شناسایی نشدند و یا اگر شناسایی شدند آن گونه که باید مورد بهره برداری قرار نگرفته‌اند. در نتیجه بخش معدن می‌تواند در بحث اشتغال مؤثر و مفید باشد.

از سوی دیگر، اگر گردشگری را توسعه دهیم و بتوانیم فضایی را به وجود بیاوریم که امر گردشگری را تسهیل کند و امکاناتش را فراهم کنیم (امکانات گردشگری از امکاناتی است که باید تهیه شود مثل هتل و...) ایران برای موضوع گردشگری زمینه های زیادی دارد چه گردشگری برای زائرین و شیعیانی که به ایران برای زیارت امام رضا (ع) سفر می‌کنند، همینطور در بحث درمان، در حال حاضر شبکه درمان و دانشگاه های علوم پزشکی ما به لحاظ علمی در دنیا حرف جدیدی دارند از این رو برای بحث درمان از کشورهای اطراف می توانند به ایران سفر کنند و امر درمانشان را با یک رقم قابل قبولی انجام دهند.

به نظر من دولت باید همه جوانب را ببیند و از همه ظرفیت‌ها و امکاناتی که در کشور وجود دارد استفاده کند، من اگر به بخش خصوصی، تجربه و دانش تجارت و تجربه و دانش صنعت اشاره کردم، اگر به بحث پزشکی و درمان اشاره می کنم یا اگر به گردشگری اشاره می کنم می خواهم به سرمایه هایی که داریم اشاره کنم، این ها همه سرمایه هایی است که نباید از آنها غفلت کنیم چون دنیا به خوبی از این ها استفاده می کند. بعضی از کشورها هیچ چیز نداشتند و ندارند، اما پیشرفت کردند.

ایران کشوری سرشار از جاذبه های گردشگری است مثل کویر. بشر امروز آنقدر خسته است که می‌خواهد به جایی سفر کند که هیچ چیز جز آسمان و ستاره هایش دیده نشود و آنقدر زیبا است که اگر ما بتوانیم این ها را فعال کنیم، این ها سرمایه هایی است که ما در امر گردشگری داریم، آثار تمدنی و آثار میراث فرهنگی ما در دنیا بینظیر است اما متاسفانه بسیار کم به آنها توجه می‎‌شود، به نظر من دولت باید یک نگاه جامعی به همه کارها داشته باشد، همه بخش ها را بکار گیرد تا کشور راه بیفتد، کشور ما کشور زنده ای است و مردم ما مردمی باهوش و با استعداد هستند و امکانات لازم وجود دارد، شرکت های دانش بنیان ظرفیت بسیار خوبی دارند و دانشگاه ها توسعه پیدا کردند، امروز سطح دانش بالا آمده و فارغ التحصیلان ما زیاد هستند، نمی توان همه این ها را به اداره برد و به آنها میز و اتاق داد، مگر ما باید چقدر میز داشته باشیم؟ در ادارات انباشتی از کارمندان است، کارمندان زیاد، مشکل بیشتری از کمبود کارمند ایجاد می کنند، شرکت های دانش بنیان باید کارهای مناسبی را طراحی کنند تا این جوان ها را مشغول کنند و بتوانیم مشکلات را حل کنیم.

*در بحث انتخاب مدیران میانی به نظر می رسد که یک روند کُندی وجود دارد ...

این مسئله را من هم قبول دارم، پیشنهاد من به آقای رئیسی، این است که فعلا سفرهای استانی را کمتر کنید. فرض کنید آقای رئیسی به استانی می رود که استاندار آن می خواهد طی یکی، دو هفته  آینده تغییر کند،  اگر تصمیمی بگیرد با مدیری که نمی‌داند می‌ماند یا نمی‌ماند، این تصمیم به جایی نمی رسد. از نظر من سفرهای استانی بسیار خوب است و همینطور بسیار هم لازم است و رفتن ایشان می تواند مشکلات زیادی را حل کند حداقل زمانی که مدیران آنجا تکلیفشان را بدانند.

*وقتی به مردم وعده داده می شود همانطور که رهبری هم گفتند اگر به این وعده ها عمل نشود، مردم واکنش می دهند. نظرتان در مورد تغییرات عقلانی به جای رویکرد حذفی نسبت به مدیران چیست؟

این را باید دولت مشخص کند، آقای رئیسی گفتند ما از همه نیروهایی که برای جامعه مفید باشند استفاده می کنیم، هر کسی که بخواهد کار کند البته باید مدیریت قابل قبول داشته باشد، سیاست‌ها را قبول داشته باشد و بخواهد عاشقانه کار کند از نظر من اگر این شرایط را داشته باشد حتما باید از آنها استفاده شود چون این ها تجربه دارند و در جاهای مختلف می‌توان از آنها استفاده کرد.