کره زمین با سرعت ۱۱۰ هزار کیلومتر در ساعت به دور خورشید میگردد، اما اگر روزی زمین از حرکت بایستد و دیگر به دور این ستارهی سوزان و عظیم الجثه نگردد چه اتفاقی خواهد افتاد؟ این موضوعی است که در ادامه درباره آن صحبت خواهیم کرد.
اول آنکه اگر سیارهی زمین یکباره از گردش به دور خورشید بایستد، شما فوراً جان خود را از دست خواهید داد، چون از روی کرهی زمین به سمت فضا پرتاب خواهید شد، درست مثل زمانی که در یک خودرو هستید و راننده یکباره ترمز میکند. اما اگر از سرعت گردش زمین به دور خورشید رفته رفته کم شود، یک مرگ تدریجی، اما کماکان وحشتناک در انتظار شما خواهد بود. علت این مسأله داغ شدن تدریجی سیاره زمین است.
نیروی جاذبهی شدید خورشید، زمین را مستقیم به طرف خود میکشاند. در عین حال، زمین سعی میکند از مسیری که در آن قرار گرفته خارج شود. این کشمکش که به یک مسابقهی طناب کشی میماند، کره زمین را در گردش نگه میدارد. اما اگر از سرعت گردش زمین کم شود و سیارهی ما در نهایت از گردش بایستد، خورشید برندهی این مسابقه میشود و فوراً ما را به قعر خود یعنی نابودی کامل میکشاند. در واقع شبیه سازیهای دانشمندان نشان میدهد این سفر وحشتناک تا دل ستارهی داغ و سوزان خورشید، تنها دو ماه طول میکشد.
هفتهی اول متوجه تغییر زیادی نمیشوید. دمای هوای کره زمین کمتر از یک درجهی سانتیگراد افزایش مییابد و ظرف یک هفتهی بعدی به حدود ۱۶ درجهی سانتیگراد میرسد. اما هر چه به خورشید نزدیکتر شویم، نیروی کشش خورشید قویتر میشود و با سرعت بیشتری به سمت آن میرویم. این مسأله باعث افزایش تصاعدی دمای هوا میشود.
تا روز بیست و یکم، دمای هوای کره زمین به ۳۵ درجهی سانتیگراد میرسد. این میزان، از دمای یک روز عادی در صحرای بزرگ آفریقا هم بیشتر است. گرمای بیابانی، خشکسالی، آتش سوزی و نابودی محصولات کشاورزی را به دنبال خواهد داشت. پرتوهای فرابنفش خورشید به قدری شدت پیدا میکنند که تنها ۱۵ دقیقه حضور در فضای بیرون به آفتاب سوختگی شدید میانجامد. در این زمان، بدن ما هم به حداکثر دمای قابل تحمل خود رسیده. هر گرمای بیشتری میتواند باعث گرمازدگی شدید شود، مسألهای که به خستگی، هذیان یا حتی کما منجر میشود. اما این پایان گرما نیست و هوا باز هم گرمتر میشود.
تا روز سی و پنجم، دمای جهانی هوا به ۴۸ درجهی سانتیگراد میرسد. این میزان با دمای هوای یک روز تابستانی عادی در دره مرگ برابری میکند که یکی از گرمترین نقاط روی زمین است. بیشتر پستانداران، پرندگان و حشرات به دلیل پخته شدن پروتئینهای تشکیل دهندهی سلولهای بدن شان تلف میشوند. حتی سوسکها هم این شرایط آخرالزمانی را دوام نمیآورند. انسانها برای ادامهی حیات به دستگاههای تهویهی هوا در فضاهای داخلی نیاز دارند. اما مشکل آنجا است که مقدار انرژیای که برای فعالیت همزمان میلیونها دستگاه تهویه مورد نیاز است به قدری زیاد است که باعث از کار افتادن شبکههای برق سراسر دنیا میشود. وقتی هم که راهی برای خنک نگهداشتن هوا وجود نداشته باشد، نابودی بشریت رقم میخورد.
تا روز چهل و یکم، زمین سیارهی زهره را هم پشت سر گذاشته و دومین سیاره از خورشید محسوب میشود. دمای هوای کره زمین هم به ۶۶ درجهی سانتیگراد رسیده. اما باور میکنید یا نه، هنوز موجوداتی هستند که به حیات خود ادامه میدهند. مثل باکتری ترموس آکواتیکوس که در آبفشانهای داغ یلوستون زندگی میکند. اما کمتر از یک هفته بعد، هوا آنقدر گرم میشود که آبها هم به جوش میآیند و حتی این باکتری هم از بین میرود.
تا روز پنجاه و چهارم، دمای هوا از ۱۶۰ درجهی سانتیگراد عبور میکند و آخرین بقایای حیات بر روی کره زمین هم به تدریج از بین میرود. طولی نمیکشد که سیارهی بی آب و علف زمین از مدار عطارد عبور میکند. زمین در آخرین هفتهی حیاتش، اولین سیاره از خورشید محسوب میشود. روز شصت و پنجم آخرین روز کره زمین است.
در این روز، نیروی گرانش شدید خورشید به قدری کره زمین را کش میآورد که آن را به شکل بیضی درمی آورد و مواد مذاب درون زمین یا همان ماگما شروع به بیرون ریختن از پوستهی زمین میکند. در حدود ظهر، با رسیدن دمای هوا به ۳،۸۰۰ درجهی سانتیگراد، کره زمین تکه تکه میشود و از آن سنگ مایع بیرون میزند. حالا سیاره ما به طور کامل نابود شده و دیگر وجود ندارد.
منبع:روزیاتو
- 22
- 5