به گزارش مهر به نقل از نیواطلس، ستاره شناسان انستیتو مکس پلانک در رصدخانه دانشگاه مونیخ بزرگترین سیاهچاله در کهکشان همسایه را به وسیله اندازه گیری مستقیم حجم آن رصد کرده اند.
این سیاهچاله در فاصله ۷۰۰ میلیون سال نوری از زمین و در خوشه کهکشان های Abell۸۵ در صورت فلکی Cetus قرار دارد. سیاهچاله مذکور ۴۰ میلیارد بار بزرگتر از خورشید است.
در فرضیه کوچکترین سیاهچاله ۲۲ میکروگرم است. این در حالی است که محققان انستیتو مکس پلانک به رهبری رالف بندر سیاهچاله ای کشف کرده اند که بزرگتر از کل خوشه های ستاره ای ابرهای کوچک و بزرگ ماژلانیک است.
محققان با استفاده از اطلاعات فوتومتری و طیف سنجی ثبت شده توسط Very Large Telescope این سیاهچاله را کشف کرده اند. ابرسیاهچاله مذکور در مرکز کهکشانی به نام Holm۱۵A در خوشه Abell۸۵ قرار دارد که متشکل از ۵۰۰ کهکشان جداگانه است. Holm۱۵A نیز خود کهکشان سنگینی است و حجم آن ۲ هزار میلیارد بار بیشتر از خورشید است.
با وجود منطقه مرکزی آن بسیار متراکم و محو است و عرض آن ۱۵ هزار سال نوری است. به همین دلیل دانشمندان به وجود سیاهچاله در این منطقه مشکوک شدند. آنها توانستند به وسیله حرکت ستارگان و گازها به طور مستقیم حجم سیاهچاله را از فاصله ۷۰۰ میلیون سال نوری اندازه گیری کنند.
محققان در مرکزHolm۱۵A نوری خمیده کشف کردند که نشان می داد ستارگان این منطقه به دلیل رویدادی از آنجا بیرون رانده شده اند. یکی از دلایل احتمالی این امر ادغام ۲ کهکشان با سیاهچاله هایی در مرکز آنها است. همزمان با نزدیک شدن سیاهچاله های مرکزی به یکدیگر، ستارگانی که در اطراف آنها قرار دارند، بیرون رانده می شوند و در عوض مقدار اندکی گاز به جای آنها باقی می ماند تا ستارگان جدید را به وجود بیاورند.
جنز توماس که مدل های رایانشی دینامیکی را در این پژوهش فراهم کرده می گوید: نسل جدید شبیه سازی های رایانشی از ادغام کهکشان ها به ما کمک می کند ویژگی های این رویداد را نیز پیش بینی کنیم.
محققان امیدوارند با مطالعه ساختار Holm۱۵A حجم سیاهچاله در مرکز دوردسترین کهکشان ها را اندازه گیری کنند.
- 10
- 3
