به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، دکتر فاطیما ابراهیمی یک موشک فیوژن جدید اختراع کرده است که می تواند روزی انسان را به مریخ برساند. این دستگاه از میدان های مغناطیسی برای شلیک ذرات پلاسما از پشت موشک استفاده می کند و فضا پیما (Spacecraft) را به فضا می فرستد.
استفاده از میدان های مغناطیسی به دانشمندان امکان می دهد تا میزان رانش را برای یک مأموریت خاص تنظیم کنند و فضانوردان هنگام سفر به جهان های دور، مقدار رانش را تغییر دهند.
اختراع این دانشمند ایرانی همچنين میتواند فضانوردان را ۱۰ برابر سریعتر از پیشران های فضایی فعلی که از میدان های الکتریکی برای حرکت ذرات استفاده می کنند، به سیاره سرخ ببرد.
ابراهیمی گفت:من مدتی است که در حال بررسی این مفهوم هستم. هنگامی که در سال ۲۰۱۷ روی یک صندلی نشسته بودم و به شباهت های اگزوز ماشین با ذرات پرسرعت فکر می کردم این ایده به ذهنم آمد. پلاسما حالت داغ و باردار ماده ای است که از الکترون های آزاد و هسته های اتمی تشکیل یافته و ۹۹ درصد از جهان مرئی را نشان می دهد و قادر به تولید مقادیر زیادی انرژی است.
دانشمندان به صورت شبانه روزی در تلاش برای تولید فیوژن در یک آزمایشگاه با امید به استفاده از قدرت آن برای تولید برق برای موشک هایی هستند که در اعماق فضا حرکت می کنند.
پیشران های فعلی پلاسما که از میدان های الکتریکی برای حرکت ذرات استفاده می کنند فقط میتوانند یک ضربه خاص کم یا کم سرعت تولید کنند. اما شبيه سازي های رایانه ای انجام شده بر روی رایانه های ازمایشگاه فیزیک پلاسما پرینستون و مرکز ملی محاسبات علمی تحقیقات انرژی ملی آمریکا نشان داد که معنای جدید پیشران پلاسما می تواند با سرعت صدها کیلومتر در ثانیه، اگزوز تولید کند و ۱۰ برابر سریع تر از پیشران های دیگر باشد.
ابراهیمی گفت:سفر به راه دور ماه ها یا سالها طول می کشد زیرا ضربه خاص موتورهای موشکی شیمیایی بسیار کم است، بنابراین سرعت گرفتن فضاپیما باید مدتی طول بکشد.
اگرچه استفاده از فیوژن برای تأمین انرژی موشک ها مفهوم جدیدی نیست، اما پیشران توسعه داده شده توسط ابراهیمی از سه جهت با دستگاه های پیشران کنونی تفاوت دارد.
نخستین مورد این است که تغییر قدرت میدان های مغناطیسی می تواند میزان رانش را کم یا زیاد کند، که این امر باعث مانور بهتر در جهان تاریک فضا می شود.
ابراهیمی گفت:با استفاده از آهنرباهای الکتریکی بیشتر و میدان های مغناطیسی بیشتر، می توانید یک دکمه را بچرخانید تا سرعت را تنظیم کنید. دوم اینکه پیشران جدید با بیرون راندن ذرات پلاسما و حباب های مغناطیسی معروف به پلاسموئیدها، حرکت می کند. پلاسموئیدها به پیشرانش نیرو می دهند.
با این حال، آخرین تفاوت مفهوم ابراهیمی با مفهوم دیگر این است که او از میدان های مغناطیسی برای شلیک ذرات پلاسما از پشت موشک استفاده می کند اما دستگاه های دیگر از میدان های الکتریکی برای این امر استفاده می کنند.
استفاده از میدان های مغناطیسی ممکن است یک تغییر دهنده بازی باشد، زیرا به دانشمندان اجازه می دهد تا میزان رانش را برای یک ماموریت خاص تنظیم کنند.
ابراهیمی خاطرنشان کرد:در حالی که سایر پیشران ها به گاز سنگین ساخته شده از اتم هایی مانند زنون احتیاج دارند، اما در این مفهوم میتوانید از هر نوع گازی که می خواهید استفاده کنید. دانشمندان ممکن است در بعضی موارد گاز سبک را ترجیح دهند زیرا اتم های کوچکتر می توانند با سرعت بیشتری حرکت کنند.
- 23
- 6
