اختراع تلفن توسط الکساندر گراهام بل
الكساندر گراهام بل مخترع امریكایى، در شروع، استاد ناشنوایان و افراد لال بود. وی فكر اختراعِ وسیله ای را در سر میپروراند كه توسط آن بتوان بین دو نفر از راه دور، رابطه برقرار نمود. گراهام بل به نحوه تركیب و تغییر اصوات، كنجكاو بود و راهی برای نوشتن اصوات پیدا كرد كه هر كس آن ها را بر صفحه كاغذ میدید و نوشته را به آسانی درمی یافت. وی در زمان آزمایش پی برد اصواتی كه به صورت علائم نوشته میشوند، چندان اختلافی با خط مورْسْ ندارند، از این جهت به جستجوی وسیله ای برآمد كه اصوات را با جریان برق از جایى به جای دیگر بفرستد. وی در همین موقع دستگاه ضبط صوتی را اختراع كرد كه توسط آن، طرز ادا كردن كلمات را به كرها می آموخت.
زمانی كه شخص كری سخن میگفت، اصوات به صورت خطوط بر صفحه ای نقش میبست، آنگاه شخص سالمی همان كلمات را بدرستی ادا میكرد. بعد شخص ناشنوا، هر دو خط را مقایسه میكرد و اشتباه خود را می یافت. بل بعد از این كار تصمیم گرفت اصوات را به محركه ای برقی تبدیل كند. وی در اندیشه ساختن دستگاهی بود كه توسط آن، اصوات اشخاص به صورت امواج، در سیمْ جریان پیدا كرده و شنیده شوند. فكر اصلی اختراع تلفن از اینجا آغاز شد كه بل دستگاه ساده ای را دید كه دو جعبه از یك باتری برق گرفته و زمانی كه كسی در یكی از جعبه ها حرف میزد در جعبه دیگر ارتعاشاتی برمیخاست كه به وسیله سوزن منعكس میشد. بل تشخیص داد كه اگر تعداد سوزنها زیاد شود، ارتعاشات صوتی به صورتی واضحتر انعكاس خواهند یافت.
گراهام بل در دوم ماه ژوئن ۱۸۷۵ (۱۱ خرداد ماه ۱۲۵۴ شمسی) در شهر بوستن مشغول انجام آزمایش هایی بود. وی می خواست ببیند که آیا میتواند چند پیام تلگرافی را در یک زمان بر روی یک خط مخابره کند، در انجام این آزمایش دستیارش تامس واتسون نیز شرکت داشت. بل در اطاق گیرنده نشسته بود و واتسون در اطاق فرستنده. واتسون به خاطر ایجاد ارتعاش، بدون آن که دستوری از بل بگیرد، میله ای فلزی را از جای در آورد و صدای گنگی ایجاد کرد. بل یک دفعه سراسیمه وارد اطاق شد و بر واتسون نهیب زد که به چه علت سرخود کار می کند ولی در این حال ناگهان متوجه چیزی شد که برایش شگفت انگیز بود. او دید زمانی که آن میله بر روی یک شیء مغناطیسی مرتعش می شود، جریانی ایجاد می کند که به وسیله ی سیم قابل انتقال است. بر اثر همین جریان، میله ای که در خود اطاق بل بود به ارتعاش در می آمد و صدای مبهمی را ایجاد میکرد. بر اثر این کشف، روز بعد اولین دستگاه تلفن در جهان ساخته شد. با اختراع تلفن، صداهایی از طبفه بالای ساختمان به پایین مخابره می گردید. یکسال بعد، در روز دهم مارس ۱۸۷۶، اولین جمله کامل از دستگاه تلفن به گوش رسید. آن جمله این بود: "Mr Watson – Come here – I want to see you" آقای واتسون بیا این جا من با شما کار دارم.
واتسون که در انتهای مدار، در طبقهٔ دیگری کار میکرد، صدا را از دستگاه شنید و در حالی که از شدت خوشحالی از خود بی خود شده بود از پله ها با عجله پایین آمد و این اولین مکالمه ای بود که بوسیلهٔ تلفن انجام گرفت. توماس واستون دستیار بل این چنین می گوید: ساختار ساده تلفن آقای بِل که از یک قسمت محکم چوبی شکل، قسمتی قیفی شکل و یک باتری اسیدی و نیز مقداری سیم مسی ساخته شده بود و همینطور نخستین پیام مخابره شده توسط این سیستم که البته یک پیام ساده امری بود به شرح (آقای واستون بیا اینجا با تو کار دارم) شروع شد.
در همین زمان خانم الیت گِری نیز همراه با انجام اختراع تلفن توسط بِل، دستگاه خود را به ثبت رسانید ولی با توجه به ثبت اختراع آقای بِل در فاصله زمانی کوتاه تر (حدود ۳ هفته) امتیاز ثبت تلفن به گراهام بل داده شد. البته طرح های ارائه شده بل کامل تر بنظر می رسید؛ به خصوص اطلاعات ویژه وی در مورد اصوات و علم مطالعه آن ها و نیز اطلاعاتی در مورد الکتریسیته از اهم این موارد بود.
بعد از اختراع تلفن توسط گراهام بل به سرعت این وسیله توسعه و گسترش یافت و سیم های آن از شهری به شهر دیگر کشیده شد. چهارده سال پس از اختراع تلفن یعنی در سال ۱۸۹۰ میلادی آلمون براون استروجر سیستم تلفن خودکار را بنا نهاد. در سال ۱۸۹۱ ارتباط تلفنی بین شهرهای لیون و تهران برقرار گردید. دو قاره اروپا و آمریکا تحت محاصره شبکه ای درآمدند که روز به روز گسترش می یافت. روزی که بل فوت کرد (سال ۱۹۲۲)، به احترام وی ارتباط تلفنی بر روی شبکه وسیعی که دارای هفده میلیون تلفن بود به مدت یک دقیقه قطع شد. تلگراف و تلفن ارتباط سریع و فوری از راه دور را بین نقاطی که میتوانند سیم کشی بشوند، ممکن ساخت ولی از سال ۱۸۹۶ دانشمندان توانستند بین دو نقطه که حتی سیم کشی نشده بود رابطه سریع و فوری برقرار سازند (تلگراف بی سیم).
کلمه تلفن ترکیبی از دو واژه تله (فاصله دور) و فون (صدا) می باشد. بدین ترتیب هر وسیله ای که توانایی انتقال صدا را از نقطه ای به نقطه ای دیگر داشته باشد را تلفن می گویند. تلفن های سیمی، بلوری، حرارتی از نقطه نظر علمی اختراعات قابل ملاحظه ای نبودند، به دلیل آن که این ابزار صوت را به صورت مکانیکی و نه به صورت الکتریکی انتقال می دادند.
سیر تحولی اختراع تلفن
تلفن سیمیاوی که طرحش را ادیسون ریخت تلفن بلوری نیکولسون و تلفن نیم هادی باکند اشاتور به وسیله رالک و جونون تلفن حرارتی و ... ولی هیچ کدام اختراع قابل ملاحطه ای نبود. سرانجام اختراع تلفن توسط بل به ثبت رسید. بعدها تلفن سریع رایج در سال ۱۳۰۴ وارد ایران شد. در سال ۱۸۸۰ از ترکیب فرستنده کربنی و گوشی بل، تلفن ساخته شد، در سال ۱۸۹۵ تلفن رومیزی ساخته شد. با رشد تجارت و گسترش ارتباطات در سال ۱۹۰۵ تلفن شمعدانی به بازار آمد، با پیشرفت پلاستیک و اختراع فرستنده های پیشرفته در سال ۱۹۲۹ تلفنهای مدرن به بازار ارائه شدند و روز به روز توسعه و گسترش آن را می بینیم.
گردآوری: بخش علمی سرپوش
- 23
- 6