در اعماق تاریک و گل آلود رودخانه درونت (Derwent) در تاسمانی، نوعی ماهی غیرمعمول را می توان یافت که در امتداد بستر رودخانه راه می رود. بله، راه می روند.
این گونه که به دست ماهی یا هندفیش معروف است، به شدت در خطر انقراض قرار دارد. گمان میرود کمتر از ۳۰۰۰ ماهی از این گونه در طبیعت باقی مانده باشد.
دست ماهی خالدار، که به کمک باله های سینه ایِ شبیه به دست حرکت می کند، در اعماق تاریک آب ها کمین می کند و منتظر می ماند تا در زمان زمان مناسب به هر طعمه ای که جذب می شود، حمله کند.
رنگ کرم و لکه های قهوه ای یا نارنجی تیره این ماهی چنان با کف شنی رودخانه ترکیب می شود که تشخیص و حتی عکاسی از آنرا سخت می کند.
عکاس فرانسوی، نیکلاس رمی (Nicolas Remy)، مصمم بود که این ماهی گریزان را خودش ببیند. در سال ۲۰۲۲، او از سیدنی به سردترین ایالت استرالیا سفر کرد و در آب های درونت با دمای ۱۱ درجه سانتی گراد ، شیرجه زد. ۱ ساعت بعد، رمی اولین دست ماهی را دید، اما با انفجار فلاش دوربینش ماهی دست به فرار گذاشته بود. تمام عکسی که گرفته بود ابری از گل ولای بود.
رمی متوجه شد که برای عکاسی از این گونه باید باید تکنیک خود را تقویت کند. او ۳ روز متوالی و در مجموع ۹ ساعت را در رودخانه گذراند.
در نهایت، رمی پس از تسلط بر یک تکنیک ویژه شنا با کفش های غواصی که گل ولای را بهم نمی زد و با استفاده از یک وسیله نورپردازی متفاوت که نور کانونی باریکی ایجاد می کرد ، عکس موردانتظار خود را گرفت؛ یک عکس نمای نزدیک از ماهی کاریزماتیک، با آن دست ها و طعمه کرکی بالای دهانش. این عکس توانست مقام اول را در بخش آب سرد مسابقه عکاسی هنر Ocean Art سال ۲۰۲۲ کسب کند.
رمی امیدوار است که عکس هایش به این گونه کمیاب که بیشتر مردم آنها را نمی شناسند و اهمیت چندانی بهشان نمی دهند، کمک کند. او می خواهد با استفاده از عکاسی پرتره، بین مردم و دست ماهی یک نوع ارتباط عاطفی ایجاد کند تا مردم را ترغیب کند درگیر حفظ این ماهی بسیار عجیب شوند.
به گفته CNN تلاش ها برای حفظ دست ماهی خالدار، و حتی اقوام در خطر انقراض آن، دست ماهی قرمز و دست ماهی زیبل، ادامه دارد. تیم ملی بازیابی دست ماهی قصد دارد هر سه گونه را که در آب های جنوب شرقی استرالیا یافت میشوند، احیا کند.
تصور می شود که از میان دست ماهی های قرمز، تنها ۱۰۰ ماهی بالغ باقی مانده اند، در حالیکه ماهی زیبل از سال ۲۰۰۷ تاکنون در طبیعت دیده نشده است.
جمینا استوارت اسمیت، رئیس تیم ملی بازیابی دست ماهی؛ از دست دادن زیستگاه، آلودگی و توسعه شهری را تهدیدهای اصلی برای این گونه می داند. او می گوید قابلیت پراکندگی کم، جمعیت کوچک و بازده تولید مثلی نسبتاً کم، هندفیش ها را مستعد اختلالات محیطی می کند. علاوه‌براین، روش عجیب وغریب آن ها در راه رفتن به جای شنا کردن، استفاده از جریان های اقیانوسی به منظور دورشدن از مناطق تخریب شده را برای دست ماهی ها دشوار کرده است.
تیم ملی بازیابی دست ماهی، برای تشویق تخم ریزی هندفیش های خالدار در رودخانه درونت زیستگاه مصنوعی کاشته اند. این نوع زیستگاه قبلاً نتایج امیدوارکننده ای در تثبیت جمعیت ها نشان داده است.
استوارت اسمیت می گوید در حالیکه پیشرفت هایی حاصل شده ، وضعیت هنوز فوری است و تیم بازیابی به بودجه و منابع طولانی مدت نیاز دارد. او امیدوار است که طرح اقدام اخیر دولت استرالیا برای گونه های در معرض تهدید که هدف آن جلوگیری از هرگونه انقراض جدید است، کمک کننده باشد، زیرا دست ماهی قرمز در ۱۱۰ گونه اولویت دار این طرح فهرست شده است.
ایجاد آگاهی برای تلاش های حفاظتی ضروری است. عکاسی می تواند رسانه مهمی برای این امر باشد.
مارک استریکلند، عکاس آمریکایی و داور مسابقه عکس Ocean Art 2022 با این موضوع موافق است. به عقیده استریکلند، با ثبت و به اشتراک گذاری تصاویر زیبا از چنین گونه هایی که به ندرت دیده می شوند ، عکاسان زیر آب می توانند نقش پررنگی داشته باشند. با عکاسی می توان در ایجاد آگاهی و نگرانی میان افرادی که از وضعیت اسفناک این گونه ها بی اطلاع هستند، نقش بزرگی ایفا کرد.
- 13
- 4
