جریان‌های زمین گرمایی منجر به ذوب تدریجی یخچال های گرینلند می‌شوند

پژوهشگران با اندازه‌گیری‌های دقیق خود موفق به محاسبه‌ی میزان انرژی از دست رفته‌ی زمین ‌گرمایی در نواحی شمال شرقی گرینلند شده‌اند. این نواحی منجمد، در بخشی واقع شده‌اند که نقاط داغ از لحاظ انرژی زمین گرمایی محسوب می‌شوند و در آن گرمای داخل زمین از صفحات یخی بیرون می‌آید و باعث حرکت یخچال‌های طبیعی به سوی دریا می‌شود.

 پژوهشگران نشان داده‌اند که در منطقه‌ی یانگ سوند (Young Sound) چندین یخچال طبیعی وجود دارد که موجب گرم شدن آب دره‌ها می‌شوند. به این ترتیب، صفحه‌ی یخی گرینلند دائما در حال کوچک و کوچک‌تر شدن است. این روند ذوب با چنان قدرت و سرعتی در حال پیشروی است که پژوهشگران در هیچ مدل‌سازی دیگری پیش‌بینی نکرده بودند.

در مقاله‌ای که در نشریه‌ی Scientific Reports منتشر شده است، گروه بین‌المللی از پژوهشگران برای نخستین بار نشان داده‌اند که آب‌های عمیق آبدره‌های شمال شرقی گرینلند به تدریج با انرژی زمین گرمایی گرم شده‌اند. این پژوهش با همکاری گروه بین‌المللی از پژوهشگران مرکز پژوهش‌های قطب شمال (IARC)، دانشگاه اوهایو و موسسه منابع طبیعی گرینلند انجام شده است. پژوهشگران می‌گویند که این اتلاف انرژی زمین گرمایی باعث لغزش یخچال‌های طبیعی به سوی دریا شده است.

پژوهشگران انتظار دارند که با اکتشافات جدید مدل‌های دینامیکی یخچال‌های طبیعی را به خوبی شناسایی کنند و بتوانند ثبات صفحه‌ی یخی گرینلند و افزایش سطح جهانی دریاها را در آینده به خوبی پیش‌بینی کنند.

آن‌ها با بررسی یک حوضچه‌ی جداگانه در آبدره‌ای با عمیقی بین ۲۰۰ تا ۳۴۰ متر، نحوه‌ی گرم شدن آب‌های عمیق را طی یک دوره‌ی ۱۰ ساله محاسبه کردند.  محاسبه انرژی زمین گرمایی در یک یخچال طبیعی به سادگی امکان پذیر نیست، اما در این منطقه چندین یخچال بزرگ وجود دارد که مستقیما به صفحه یخی متصل‌اند. اگر در منطقه‌ای انرژی زمین گرمایی وارد یک آبدره شود، یخچال‌های طبیعی ذوب می‌شوند. این بدین معناست که یخچال‌های طبیعی از عمق ذوب می‌شوند و به راحتی روی زمین می‌لغزند و به سوی دریا حرکت می‌کنند.

 سورن ریسگارد، پژوهشگری از دپارتمان علوم زیستی دانشگاه آرهوس در دانمارک، در بیانیه‌ای گفت:

ترکیبی از درجه حرارت بالاتر در هوا و دریا، بارش باران از بالا، پویایی صفحات یخی و از دست دادن انرژی زمین گرمایی داخل زمین است که میزان اتلاف انرژی در صفحه‌ی یخی گرینلند را تعیین می‌کند. تردیدی وجود دارند که گرمای منتشر شده از داخل زمین بر حرکت یخ‌ها تاثیر می‌گذارد و ما انتظار داریم که یک رسوخ زمین گرمایی مشابه زیر بخش عمده‌ای از کلاهک یخی شمال شرقی گرینلند رخ داده باشد.

یورگنگ باندتسن، یکی دیگر از پژوهشگران این گروه پژوهشی، می‌گوید، منابع انرژی زمین گرمایی در سراسر سیاره یافت می‌شوند و از زمان شکل‌گیری زمین وجود داشته‌اند. باندتسن گفت:

جریان‌های زمین گرمایی به دشواری قابل اندازه‌گیری‌اند و به‌طور مساوی در نواحی مختلف سیاره توزیع نشده‌اند. بنابراین، نتایج بررسی‌های ما، بسیار منحصر به فرد است، چرا که ما منبع زمین گرمایی نسبتا کوچکی را کشف کرده‌ایم که در یک دوره ۱۰ ساله در حال گرم کردن حجیم عظیمی آب بوده است.

بنتسن در ادامه می‌گوید، گرمایش و ذوب از زیر صفحات یخی ناشی از این جریان‌های زمین گرمایی، رابطه‌ای بین یخ و زمین پدید می‌آورد که موجب سریع‌تر شدن جریان یخ‌ها می‌شود. این بدین معناست که سرعت حرکت یخچال‌های طبیعی به سوی دریا با این گرما افزایش یافته است. یافته‌های پژوهش اخیر می‌تواند، به پیش‌بینی‌های آینده در مورد جریان‌های یخ صفحات یخی گریلند کمک کند. شناخت این فرایندها همچین می‌تواند به دانشمندان امکان محاسبه دقیق بالا آمدن سطح جهانی دریاها را بدهد.