به گزارش ایرنا،ابوبکر محمّدبن زکریای رازی، پزشک، فیلسوف و شیمیدان ایرانی در قرن های سوم و چهارم هجری قمری است که آثار ماندگاری در زمینه پزشکی، شیمی و فلسفه نوشته و بعنوان کاشف الکل و جوهر گوگرد(اسید سولفوریک) مشهور است.
به گزارش روز شنبه ایرنا از روابط عمومی دانشگاه اصفهان، پروفسور 'عبدالناصر کعدان' در نشست تخصصی 'آسیب شناسی باستانی' در دانشگاه اصفهان افزود: بسیاری از نظریه هایی که در زمان حاضر دانشمندان غربی به خود نسبت می دهند، در کتاب های زکریای رازی مطرح شده است.
وی اثر 'جرج پاکر' در باره 'جا اندازی تاخیری استخوان' را بعنوان نمونه مطرح و اظهار کرد: این نظریه در کتاب 'الحاوی' رازی حدود یکهزار سال پیش مطرح شده است.
وی ادامه داد: 'بیکر سیست' (Bakers cyst) نیز نخستین بار توسط زکریای رازی مطرح شده است نه 'بیکر' .
بیکر سیست که پوپلیتیال سیست هم نامیده می شود یک بورسیت(التهاب بافتی) پشت زانو است.
رئیس انجمن تاریخ پزشکی کشورهای اسلامی با اشاره به نقش رازی در پیشرفت طب اسلامی گفت: رازی یکی از بزرگترین پزشکان ایرانی و جهان است و بیش از ۲۰۰ کتاب در علوم طب، داروسازی، فلسفه و موسیقی تالیف کرده است.
وی کتاب الحاوی را مهمترین نوشته رازی در علم طب قلمداد کرد و گفت: این کتاب در زمینه طب یونانی، هندی و اسلامی بعنوان مرجع مورد استفاده قرار می گیرد.
رئیس انجمن تاریخ پزشکی کشورهای اسلامی تاکید کرد: تاریخ گواه این حقیقت است که ملت ایران قبل و بعد از اسلام، نقش بزرگی در پیشرفت تمدن بشر داشته است.
وی با اشاره به 'حارث بن کلده' پزشک پیامبر اسلام(ص) افزود: این پزشک از فارغ التحصیلان دانشگاه جندی شاپور ایران(خوزستان) بود و این دانشگاه مدارک معتبری به دانش آموختگان خود می داد و دانشجویان آن از افتخارات علمی آن روزگاران بودند.
نشست تخصصی آسیب شناسی باستانی به همت انجمن ایرانی تاریخ نمایندگی اصفهان در دانشگاه اصفهان برگزار شد.
- 14
- 2
