به گزارش ایرنا، محققان در ابتدا چند فرضیه را مطرح کردند. فرض اول این بود که حرکت شتابدار پا به جلو نیرویی را به سر آزاد بند کفش در جهت مخالف حرکت وارد میکند و این نیرو موجب شل شدن گرهها و نهایت باز شدن آنها میگردد.
فرض دوم این بود که برخورد کفش با زمین موجب تغییرشکل گره شده و بندها در اثر نیروی وارد شده جابه جا میشوند و در نهایت گره باز میشود. فرض سوم این بود که نیروی درون قسمت آزاد بند بیش از نیروی گره است و این نیرو به مرور گره را ضعیفتر کرده و در نهایت آن را باز میکند.
محققان برای بررسی فرآیند باز شدن گره بندها، بند کفش را به یک پاندول متصل کردند که بهطور مکرر با یک سطح برخورد میکرد. سپس همین آزمایش را با مقداری بار اضافی که به انتهای بندها بسته شده بود تکرار کردند.
در نتیجه معلوم شدن باز شدن کفشها حاصل مجموعهای از حرکات و ضرباتی است که به کفش وارد میشود و گرههای شل همواره زودتر از گرههای محکم باز میشوند.
نتیجه این تحقیقات در تشخیص علت باز شدن ساختارهای گرهای مانند پروتئینها و دی ان ای بدون شکستن ساختار آنها کاربرد دارد.گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Proceedings of the Royal Society A منتشر شده است.
- 19
- 3