به گزارش روزنامه قانون، منطقه ۲۲ ، بانك ارزشمندي از زمين براي تهران بود كه مي‌توانست با اجراي پروژه‌هاي فراشهري ديده شده در طرح تفصيلي، به يكي از منابع درآمد پايدار براي شهر تبديل شود. اما پروژه‌هاي فراشهري و درآمد پايدار، جاي خود را به برج‌هاي پر زرق و برق با قيمت‌هاي نجومي داد. مالكان اين برج‌ها با روياي زندگي در رفاه، امكانات و آسايش در قطب گردشگري و تفريحي تهران پا به خانه‌هاي خود گذاشتند؛ رويايي كه تنها با يك روز زندگي در اين برج‌ها، مي‌توان دريافت كه سرابي بيش نبوده است.
در زمان مديريت قاليباف، شهردار تهران، طرح تفصيلي براي اين منطقه تهيه شد كه اجازه توسعه بافت مسكوني را به شهرداري نداده بود. به‌گفته بهرام فريور صدري، مجري طرح تفصيلي منطقه ۲۲ ، اتفاقي كه در اين منطقه رخ داده است ۸۰درصد مغاير با طرح تفصيلي بوده است كه آن‌ها تهيه كرده‌اند. شهرداري با شهرفروشي، يك فرصت بي‌نظير درآمدي را از تهران گرفت و آن را به تهديدي براي اين شهر تبديل كرده است.
برج هاي لوكس اما محروم
منطقه ۲۲ تهران، ظاهري فريبنده با برج‌هاي لوكس دارد كه از كمترين سرانه‌هاي خدماتي و شهري محروم هستند؛ حتي مي‌توان گفت يكي از مناطق محروم از لحاظ سرانه‌هاي خدماتي و شهري است. پیمانکاران اين منطقه به‌راحتي از زير بار تعهدات خود درخصوص تامين سرانه‌ها شانه خالي كرده‌اند. مساله تا آنجا پيش رفته كه بسياري از واحدهاي مسكوني برج‌هاي منطقه ۲۲، به‌دليل عدم پرداخت عوارض پايان‌كار ندارند. ترافيك سنگين، آلودگي آب شرب، كمبود مدارس و ... از ديگر مشكلات اين منطقه است.
تخلف در منطقه ۲۲ مشهود است
بهرام فريور صدري، مدیرعامل شرکت تهیه‌کننده دومین طرح تفصیلی منطقه ۲۲ ، به «قانون» درباره اتفاقات رخ داده در اين منطقه، گفت:« رويدادهايي كه در اين سال‌ها براي منطقه ۲۲ رخ داده است، هيچ شباهتي با آنچه كه ما براي اين منطقه طراحي و درنظر داشتيم، ندارد. كاملا مشهود است كه در منطقه ۲۲ تخلف صورت گرفته است. هنگامي‌كه در اوايل دهه ۸۰ شروع به مطالعه و تهيه طرح كرديم، اولين مطلبي كه از سوي ما به شهرداري عنوان شد، عدم توسعه كاربري مسكوني در منطقه ۲۲ بود.
قبل از شركت ما، يك شركت ديگر اقدام به مطالعه و تهيه طرح تفصيلي در آنجا كرده بود. آن مهندسين مشاور نيز طرح تفصيلي را براساس طرح جامع «فرمان‌فرمايان» تهيه كرده بودند. در آن زمان براي منطقه ۲۲ توسعه مسكوني ديده شده بود اما از آنجايي‌كه در گذشته اين منطقه خارج از محدوده خدمات شهري بود،پروانه ساختماني براي آن صادر نمي‌شد. پس از آنكه منطقه ۲۲ به محدوده خدمات شهري افزوده شد، در طرح جامع، استقرار جمعيتي در حدود ۷۰۰ هزار نفر را در آنجا پيش‌بيني كردند. طرح تفصيلي نيز براساس همين مساله تهيه شد».
منطقه ۲۲ ؛ بانك زميني كه از بين رفت
بهرام فريور صدري ادامه داد: « همزمان با شروع كار شركت، طرح جامع منطقه شهري تهران تهيه شده بود. در طرح جامع، عدم توسعه مسكوني در منطقه ۲۲ پيشنهاد شده بود . تنها مكاني كه در تهران براي اجراي پروژه‌هاي فراشهري وجود داشت، منطقه ۲۲ بود. در كلانشهر تهران از لواسانات تا كرج، منطقه ۲۲ مركز محسوب مي‌شد. در طرح تفصيلي، زمين‌هاي باقي‌مانده همانند ميدان تير چيتگر و پادگان دستواره كه تخليه شده بودند، براي ايجاد خدمات فراشهري پيشنهاد شد. خدمات فراشهري شامل ورزشي، تفريحي، گردشگري، مراكز تجارت بين‌المللي و خدمات شهري مي‌شود».
درگيري با شهرداري براي مقابله با برج‌سازي
او افزود:« ۶ سال بين ما و شهرداري تهران، بحث و درگيري درخصوص عدم توسعه بافت مسكوني در منطقه ۲۲ وجود داشت. مديران شهرداري مي‌گفتند كه طبق طرح تفصيلي قبلي در اين منطقه، تهعد صدور مجوز ساخت و ساز كرده‌اند و نمي‌توانند نسبت به اين مساله بي‌تعهد باشند. پس از آن همه درگيري اعلام كرديم كه مي‌توانيد جمعيت ۱۸۰ هزار نفري را براي اين منطقه درنظر بگيريد اما مديران شهرداري عنوان كردند كه تنها ۳۰ هزار واحد در ميدان تير چيتگر تعهد كرده‌اند.
سرانجام براي اينكه شهرداري بتواند به تعهدات خود نسبت به سازنده‌ها پايبند باشد، استقرار جمعيت ۳۵۰ هزار نفري را پيشنهاد داديم كه بتوانيم از باقي‌مانده زمين براي اجراي پروژه‌هاي خدمات شهري و فراشهري استفاده كنيم. اما شهرداري همچنان مخالف بود. مي‌خواستيم شهرداري بيشتر از آن حد كه تعهد كرده بود، ديگر پروانه ساخت و ساز صادر نكند. براي اين كار حتي با شركت تعاوني ارتش كه شهرداري تعهد ساخت ۳۰ هزار واحد را در ميدان تير چيتگر به آن‌ها داده بود، جلسه برگزار كرديم و درپايان با آن‌ها براي ساخت ۱۰ هزار واحد مسكوني به توافق رسيديم. متاسفانه پس از اينكه شركت ما از اين كار كنار رفت، آن‌ها نيز زير توافق خود زدند».
قاليباف در انديشه آباداني تهران نبود
فريور صدري عنوان كرد:« براي پادگان دستواره طرحي پيشنهاد شده بود كه بخش عمده‌اي از زمين را به درياچه چيتگر و بخش ديگر را به خدمات اطراف درياچه اختصاص بدهند. در ازاي آن به زمين‌هاي باقي‌مانده در چهارباغ تراكم تجاري داده شود. بحث استقرار جمعيت ۳۵۰ هزار نفري همزمان با دوره‌اي مصادف شد كه احمدي‌نژاد به‌عنوان رييس جمهور اعلام كرد به تمامي مناطق تهران ۲۰ درصد جمعيت اضافه شود. در آن زمان تمامي مناطق به‌جزو منطقه ۲۲ اين طرح را قبول كردند. حتي شوراي شهرسازي نيز اين طرح را تصويب كرد.
اتفاقي كه براي تهران در منطقه ۲۲ رخ داده است، بسيار وحشتناك است؛ چراكه تنها بانك زمين ارزشمند تهران را از دست داده‌ايم. در طرح شهري، استقرار مراكز اداري صنايع نزديك به آن منطقه همانند ايران‌خودرو و... را پيشنهاد كرده بوديم حتي توصيه كرديم كه به‌ازاي پروانه مسكوني، به مالكان پروانه تجاري و تفريحي اعطا شود. به‌هيچ يك از اين طرح‌ها عملي نشد. هنگامي‌كه قاليباف در اين حجم پروانه خلاف صادر مي‌كند، به‌نظر من در انديشه‌ي پيشرفت و آباداني تهران نيست وتنها مي‌خواهد درآمدي كسب كند كه صرف برخي مسائل كند».
شهرفروشي؛ راه‌حل هميشگي شهرداري
يكي از دلايل شهرفروشي در چند دهه اخير، نبود درآمد پايدار براي شهر تهران است. بانك زمين منطقه چيتگر، مي‌توانست درصورت اجراي پروژه‌هاي فراشهري به‌عنوان درآمد پايدار براي تهران محسوب شود. فريور صدري در اين‌باره گفت:« پنجاه پروژه بزرگ در آن منطقه تعريف كرديم كه اگر اجرا مي‌شد، مي‌توانستيم منابع مالي مورد نياز توسعه كل منطقه را تامين كنيم. ولي مديريت اين پروژه‌ها سخت بود و صدور پروانه ساخت و ساز نيازي به مديريت و برنامه‌ريزي ندارد. شهرداري نيز راه ساده و راحت‌تر را انتخاب كرد. به مديران شهرداري تهران بارها اعلام كرديم كه مي‌توانيم راه‌حل‌هايي ارائه بدهيم كه درآمد شهرداري چندين برابر شود اما اين كار نياز به مديريت داشت كه در شهرداري تهران نبود».
نخواستند ناظر طرح تفصيلي باشيم
او درباره نحوه پايان يا لغو قرارداد شركت گفت:« با شهرداري توافق كرده بوديم طرح تفصيلي را همانند ديگر شهرهاي كشور تاييد كنيم و بعد آن را رها كنيم كه پس از آن شهرداري شروع به تخلف و انحراف از طرح كندو به‌عنوان مهندسين ناظر همچنان حضور داشته باشيم. شركت ما مشاور معين منطقه بود و مجبور بودند حرف ما را در زمان تهيه طرح تفصيلي قبول كنند. بعد از اينكه طرح تفصيلي تمام شد، قرار بود بخش نظارت بر اجرا شروع شود كه دكتر چمران، رييس شوراي شهرگفت:« اجراي طرح تفصيلي برعهده شهرداري است و نياز به حضور ما به‌عنوان ناظر نيست». به آن‌ها توضيح داديم كه مرحله اجراي طرح تفصيلي بسيار مهم است و مهندس مشاور بايد حضور داشته باشند اما سرانجام آن‌ها قبول نكردند و قرارداد لغو شد».
مغايرت ۸۰ درصدي با طرح تفصيلي
فريور صدري با اشاره به مغايرت ۸۰ درصد طرح تفصيلي با آنچه كه درحال حاضر در منطقه ۲۲ رخ داده است، عنوان كرد:« ۱۰ الي ۲۰ درصد از طرح تفصيلي كه تهيه كرده بوديم، اجرا شده است. به‌عنوان مثال طرح درياچه را اجرا كردند اما شكل و ظاهر آن عوض شد. قرار بود بدون آنكه درياچه كوچك شود، سطح درياچه را گسترش دهيم و در ميان درياچه يك جزيره احداث شود. با اين طرح، درياچه بزرگ‌تر به‌نظر مي‌رسيد و آب كمتر مورد نياز بود. همچنين احداث يك اتوبان روي درياچه را نيز پيشنهاد كرده بوديم كه هيچ‌كدام از اين طرح‌ها اجرايي نشد. شهرداري، درياچه چيتگر را كوچك‌تر ساخت و يك‌سري جزيره‌هاي كوچك بدمنظر را نيز در ميان درياچه احداث كرد».
نجمه جمشیدی
- 16
- 3
