به گزارش ایرنا از تارنمای مجمع جهانی اقتصاد (WEF)، اما خبر امیدوارکننده این است که بخش بزرگی از این اثرات زیانبار با موفقیت و پیشرفت در کاهش تغییرات اقلیمی توسط انسان به نصف میزان کنونی یا کاهش تاثیرهای زیان بار آن، قابل پيش‌گيري است.
تازه ترین ارزیابی گروهی از دانشمندان جهان در باره آوارگی احتمالی سه میلیارد و ۵۰۰ میلیون انسان در ۵۰ سال آتی در پی تغییرات آب و هوایی، همه پیش بینی های پیشین را تحت الشعاع قرار می دهد. بانک جهانی در سپتامبر ۲۰۲۱ این شمار را ۲۱۶ میلیون تن اعلان کرده بود.
این دانشمندان می گویند: حتی اگر گرم شدن دمای زمین به ۲ درجه سانتیگراد محدود شود که نیم درجه بالاتر از هدف تعیین شده در پیمان اقلیمی ۲۰۱۵ پاریس خواهد بود، بازهم نزدیک به یک میلیارد و ۵۰۰ هزار تن از ساکنان بخش های گرم تر زمین، وادار به ترک خانه هایشان خواهند شد که بیشتر در کم برخوردارترین و فقیرترین بخش های جهان اقامت دارند.
به نوشته روزنامه ال اکونومیستا اسپانیا، هفته نخست از اجلاس بین المللی اقلیمی موسوم به کاپ۲۶ (COP۲۶) در گلاسکوی اسکاتلند با امضای ۲ قرارداد بزرگ چند میلیون دلاری به پایان رسید: از یک طرف تاسیس صندوق ۱۰۰ میلیارد دلاری توافق شده توسط کشورها به پیشنهاد آلمان و کانادا و دیگری صندوق ۱۳۰ میلیارد دلاری موسسات مالی و سرمایه گذاران نهادی. به این مبلغ می بایست قراردادهای دوجانبه و چندجانبه میان کشورهای توسعه یافته و اقتصادهای نوظهور به ارزش ۳۵ میلیارد دلار را اضافه کردکه تنها نقطه آغاز واقع بینانه این مسئله خواهد بود که مدیریت فرآیند انتقال «سبز» در مقیاس جهانی تا چه میزان هزینه خواهد داشت. این ارقام اگر چه بطور چشمگیری بالا است ولی همچنان از آنچه تا پیش از آغاز گلاسکو انتظار می رفت، کم تر است.
جف بزوس، بنیانگذار میلیاردر آمازون که اخیراً به فضا پرواز کرده نیز قول داد ۲ میلیارد دلار برای بازسازی زیستگاه های طبیعی و تغییر سیستم های غذایی سرمایه گذاری کند. او همچنین گفت که آمازون قصد دارد تا سال ۲۰۲۵ فعالیت های خود را با انرژی های تجدیدپذیر تقویت کند.
تنش بر سر پول در حالی ادامه خواهد داشت که کشورهای فقیرتر خواستار کمک بیشتر از سوی کشورهای ثروتمندتر هستند؛ چرا‌که بر این باورند که بخش زيادي از افزایش دمای زمین بر عهده کشورهای ثروتمندتر است. هند خواستار تعهد یک تریلیون دلاری کشورهای ثروتمند برای کمک به توسعه کشورهای ضعیف تر و گذار آنها از سوخت فسیلی به سوخت های تجدیدپذیر شده است.
خبرگزاری افه اسپانیا نیز به تازگی در گزارشی نوشت: شاید منصفانه ترین خواسته از نشست گلاسکو این باشد که بار دیگر از کشورهای ثروتمند بخواهیم که به صورت مستقیم، بودجه مبارزه با تغییرات آب وهوایی را تامین کنند و سالانه ۱۰۰ میلیارد دلار در اختیار کشورهای با درآمد پائین که با کمک به آنها در توافق پاریس موافقت شده است، بگذارند.
کاپ ۲۶ زنگ خطر را به صدا درآورد که جهان با هدف محدود کردن افزایش متوسط دمای جهانی به ۱.۵ درجه سانتی گراد یا ۲.۷ درجه فارنهایت تا پایان این قرن در مقایسه با آغاز قرن جدید فاصله زیادی دارد. این آستانه دمایی است که فراتر از آن شدیدترین تأثیرات آب و هوایی به طور قابل توجهی محتمل تر می شود.
در حال حاضر، حتی اگر همه کشورها به برنامه های اقلیمی داوطلبانه خود دست یابند، میانگین دمای کره زمین به مراتب از افزایش ۱.۵ درجه ای فراتر میرود و چشم‌انداز موج های گرما، آتش سوزی و سیل های شدیدتر و بزرگتر را افزایش می دهد. اجلاس آب وهوایی گلاسکو تا ۲۱ آبان ادامه خواهد داشت.
***
در "مناطق آبی" زمین بیش از ۱۰۰ سال عمر کنید!
یک دانشمند جمعیت شناس در تحقیقات خود به مناطقی از کره زمین موسوم به "مناطق آبی" رسیده است که مردم به طور معمول بیش از ۱۰۰ سال در آن ها عمر می کنند.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی ای، در سال ۲۰۰۴" میشل پولن" که قبلا یک اخترفیزیکدان بود و حالا به حوزه جمعیت شناسی روی آورده بود در دانشگاه "لوون" (Louvain) بلژیک شروع بکار کرد.
جمعیت شناسان، جوامع و جمعیت های انسانی را مطالعه می کنند و اندازه و ترکیب آن ها را مشخص می کنند تا پیش بینی کنند که در آینده چگونه تغییر خواهند کرد. این اطلاعات برای تعیین مواردی مانند تعداد مهدکودک های جدید برای ساخت یا تعداد خانه های سالمندان جدید موردنیاز است.
در سال ۲۰۰۴ بود که "پولن" به همراه " جیانی پس" پزشک و اپیدمیولوژیست در دانشگاه "ساساری" (Sassari) ایتالیا مقاله ای را در مجله Experimental Gerontology منتشر کردند که در آن پدیده ای غیرعادی را شناسایی کرده بودند که بعنوان "مناطق آبی" نامیده شد.
مناطق آبی چیست؟
مناطق آبی مناطقی از زمین هستند که افراد در آن بيش ترین عمر را دارند و اغلب در آن ها به بیش از ۱۰۰ سال سن می رسند. این عدد را با ۷۳.۴ سال مقایسه کنید که طبق گفته سازمان جهانی بهداشت، میانگین امید به زندگی در سال ۲۰۱۹ در سراسر جهان بوده است.
"مناطق آبی" نام خود را از رنگی گرفته اند که "پولن" و "پس" برای برجسته کردن اولین منطقه شناسایی شده که در استان" نورو" (Nuoro) در جزیره ساردینیا در ایتالیا قرار داشت، استفاده کردند.
در سال ۲۰۰۵ "دن بوتنر" نویسنده آمریکایی و همکار نشنال جئوگرافیک، مقاله ای با عنوان «رازهای زندگی طولانی» برای شماره نوامبر ۲۰۰۵ مجله نشنال جئوگرافیک نوشت و به یکی از پرفروش ترین شماره های تاریخ تبدیل شد. در سال ۲۰۰۶ "بوتنر" با "میشل پولن" برای شناسایی دومین منطقه آبی واقع در شبه جزیره "نیکویا" در کاستاریکا همکاری کرد. تا سال ۲۰۰۸ "بوتنر" و "پولن" سومین منطقه آبی را در جزیره یونانی "ایکاریا" شناسایی کردند.
در همان سال، "بوتنر" کتاب خود را با عنوان« مناطق آبی:درس هایی برای زندگی طولانی‌تر از زبان افرادی که بیشترین عمر را داشته اند» منتشر کرد و به پرفروش ترین کتاب نیویورک تایمز تبدیل شد. در سپتامبر ۲۰۰۹" بوتنر" یک سخنرانی در بنیاد" TED" با عنوان" چگونه تا ۱۰۰+ زندگی کنیم" ارائه کرد که تاکنون بیش از دو میلیون بار دیده شده است.
تا آوریل ۲۰۱۵ "بوتنر" در مجموع پنج منطقه آبی را در سراسر جهان شناسایی کرده بود که عبارتند از:ساردینیا در ایتالیا، جزایر اوکیناوا در ژاپن، شبه جزیره نیکویا در کاستاریکا، جزیره ایکاریا در یونان و منطقه لوما لیندا در کالیفرنیای آمریکا.
ساردینیا جزیره ای در سواحل غربی ایتالیا است. دهکده ای در آن جا به نام "سئولو" (Seulo) وجود دارد که رکورد مردمی با طولانی ترین طول عمر در جهان را دارد. بین سال های ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۶، بیش از ۲۰" صد ساله" در آنجا زندگی می کردند، یعنی افرادی که بالای ۱۰۰ سال عمر دارند. شاید این تعداد زیاد بنظر نرسد، اما جالب است بدانید که جمعیت "سئولو" تنها حدود ۸۳۰ نفر است.
بر اساس یک مقاله جدید، در شبه جزیره "نیکویا" (Nicoya) که در شمال غربی کاستاریکا واقع شده است، در حال حاضر ۱۰۱۰ نفر از جمعیت حدود ۱۶۰ هزار نفره آن ۹۰ سال یا بیشتر سن دارند.
"لوما لیندا" (Loma Linda) در کالیفرنیا نیز در ۶۰ مایلی شرق لس آنجلس قرار دارد و از هر طرف توسط سایر شهرهای حومه کالیفرنیا احاطه شده است. با این حال، ساکنان "لوما لیندا" حدود ۱۰ سال بیشتر از هموطنان آمریکایی خود عمر می کنند و میزان کمتری از ابتلا به بیماری های مزمن از جمله زوال عقل دارند.
ولی چه چیزی "لوما لیندا" را اینقدر متفاوت می کند؟ این منطقه میزبان جمعیت زیادی از "ادونتیست های روز هفتم" (Seventh Day Adventists)- شاخه ای از مسیحیان پروتستانیسم- دارد که معتقد هستند بدن انسان معبد روح القدس است و باید از آن محافظت کرد. ادونتیست های روز هفتم به استراحت" روز سبت" اعتقاد دارند و از رژیم غذایی گیاهی سرشار از غذاهای کامل استفاده می کنند و از مصرف مواد مخدر و محرک ها از جمله الکل و نوشیدنی های کافئین دار اجتناب می کنند. ساکنان "لوما لیندا" تمایل دارند تا دهه ۸۰ و ۹۰ زندگی خود از نظر فیزیکی فعال باشند و بسياري از آن ها بطور فعال در جامعه کلیسایی مشارکت دارند.
چه چیزی باعث ایجاد مناطق آبی می شود؟
هنگامی که دانشمندان، دی ان ای (DNA) ساکنان مناطق آبی را بررسی کردند، چیزی پیدا نکردند که نشان دهد ارتباطی با طول عمر ساکنان آن دارد. در عوض ، چیزی که یک منطقه آبی را متمایز می کرد این بود که آنها از نظر جغرافیایی از بقیه جهان جدا بودند. این بدان معناست که حضور فست فودها، غذاهای فرآوری شده و رژیم های غذایی حاوی گوشت بیشتر در این مناطق کم تر است.
جزیره "اوکیناوا" (Okinawa) در ژاپن جایی است که نسل جدید، سبک زندگی مدرن تری دارد و رژیم غذایی (diet) غربی تری دارد. ساکنان آن با مشکلات سلامتی بیشتری مواجه شده اند و طول عمر در آنجا در حال کاهش است. نتیجه ای که" پولن" و" بوتنر" به آن رسیدند این بود که رژیم غذایی و ورزش نقشی حیاتی در ایجاد مناطق آبی ایفا می کنند.
در شبه جزیره" نیکویا" (Nicoya) در کاستاریکا، مردم عمدتا آنچه را که خودشان می کارند، از جمله لوبیا، غلات کامل، سبزیجات و میوه می خورند و رژیم غذایی آن ها حاوی گوشت بسیار کمی است.
علاوه بر رژیم غذایی ، دانشمندان عوامل دیگری را نیز شناسایی کرده اند که منجر به طول عمر بیشتر می شود که شامل داشتن هدف در زندگی، داشتن یک شبکه حمایت اجتماعی از خانواده و یا دوستان، کاهش استرس، دست کشیدن از غذا وقتی احساس کردید ۸۰ درصد سیر شده اید، کاهش مصرف شراب یا الکل و حفظ فعالیت بدنی هستند.
پروژه مناطق آبی
" دن بوتنر" ابتکاری راه اندازی کرده است تا درس های آموخته شده از مناطق آبی را به جوامع دیگر بیاورد. در سال ۲۰۰۹ اولین شهر در این پروژه "آلبرت لی" در ایالت مینه سوتا، شهری با حدود ۱۸ هزار نفر جمعیت بود. در این شهر گذرگاه های عابر پیاده و پیاده روهای وسیع تر و مسیر دوچرخه سواری پنج مایلی در اطراف یک دریاچه ایجاد شد و اکنون به محله ها ، پارک ها و منطقه مرکز شهر متصل شده است.
بیش از ۴۵ محل کار در این شهر همگام با پروژه مناطق آبی تغییر یافته و سطوح مختلفی از تغییرات از جمله تأسیس کلینیک های بهداشتی در محل کار در آن ها ایجاد شد. همچنین یک فروشگاه مواد غذایی محلی به مجموعه غذاهای سالم این شهر اضافه شد تا انتخاب های خوب و سالم را برای مشتریان آسان تر کند. برنامه های سبد خرید میان وعده سالم و برنامه های خوردن صبحانه در مدارس نیز بهینه شد.
این شهر فضای کشاورزی خود را تا ۱۵۰ درصد گسترش داد تا ساکنان بتوانند غذای سالم خود را تولید کنند و برنامه های مختلفی برای ترک سیگار در این شهر آغاز شد. در سال ۲۰۰۹، ۲۳ درصد از ساکنان بزرگسال" آلبرت لی" سیگاری بودند، در حالی که در سال ۲۰۱۶ این رقم تنها ۱۴.۷ درصد شده بود. ضمن اینکه این مسئله منجر به صرفه جویی ۸.۶ میلیون دلاری در هزینه های سالانه مراقبت های بهداشتی در این شهر شد.
براساس داده های ثبت شده و محاسبه شده توسط دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه "مینه سوتا"، تنها پس از یک سال، ساکنان "آلبرت لی" با ۲.۹ سال افزایش امید به زندگی مواجه شدند. هزینه های مراقبت های بهداشتی ۴۰ درصد کاهش یافت و پیاده روی و عدم استفاده از وسایل نقلیه شخصی ۹۶ درصد افزایش یافت و ۳۸ درصد افزایش متوسط در دوچرخه سواری و پیاده روی (walking) در سراسر جامعه گزارش شد.
در سال ۲۰۱۵" آلبرت لی" در رتبه سوم" ۱۰ شهر کوچک مقرون به صرفه در ایالات متحده که شما واقعاً میخواهید در آن زندگی کنید." قرار گرفت.
شهرهای دیگر نیز به پروژه مناطق آبی اضافه شدند، از جمله جوامع ساحلی کالیفرنیای جنوبی، ساحل "هرموسا"، "ردوندو بیچ" و ساحل منهتن. در سه جامعه ساحلی، در عرض سه سال، نرخ چاقی (Obesity) ۱۴ درصد کاهش یافت و نرخ سیگار کشیدن بیش از ۳۰ درصد کاهش یافت. ورزش و تغذیه سالم نیز با رشد ۱۰ درصدی همراه شد.
در شهرهای پروژه مناطق آبی پیاده روهای جدیدی اضافه شد، زیرساخت هایی فراهم شد که به مردم اجازه می داد با پای پیاده یا با دوچرخه به محل کار خود بروند. مسیرهای دوچرخه سواری و عابر پیاده توسعه یافت. کارگران به جای ملاقات در یک اتاق کنفرانس، جلسات همراه با پیاده روی را آغاز کردند و بقیه ساکنان نیز ترجیح دادند به جای آسانسور از پله ها استفاده کنند.
در این مناطق نه تنها آمار اضافه وزن و چاقی کاهش یافت، بلکه تقریبا چهار درصد در افراد مبتلا به کلسترول بالا و ۱۰ درصد کاهش در تعداد سیگاری ها بوجود آمد.
- 10
- 5
