روزنامه اعتماد نوشت: اسماعیل کهرم، بومشناس و فعال محیط زیست می گوید: آقای احمدینژاد این مغز متفکر و دانشمند شریف که همپایه انیشتین بزرگ بود، در پایان ریاستجمهوریاش در حالی که چشمش خیره شده بود به تلویزیون برگشت و گفت ما اشتباه کردیم که از جنگلهای هیرکانی برای رفع تحریمها استفاده نکردیم؛ یعنی به این فکر بود که از این جنگلها استفاده کند و این جنگلها را تا آخرین درخت قطع کند که از تحریمهای ایالاتمتحده بگذرد و تحریمها را به اصطلاح کم کند. البته چنین افکاری منحصر به آقای احمدینژاد نبود. خیلیها هستند که میخواهند از این مقدار جنگلهایی که باقی مانده، استفاده کنند یعنی تصمیم دارند تا آخرین درخت و بوته را برداشت کنند و جای آن اکالیپتوس که یک گونه مهاجم و غریبه است، بکارند. بدشان نمیآید به خاطر اینکه در آن پول است.
چندی پیش در میدان ونک تهران، من شاهد یک کامیون بودم که ایستاده بود و داشت خاک جنگلهای هیرکانی را کیلویی میفروخت. ببینید اولا چنانچه جنگل هیرکانی وجود دارد، این جنگلها به خاطر خاک و آب و هوایی است که در آن منطقه وجود دارد وگرنه بدون خاک ما جنگل هیرکانی نداریم. بنابراین آن کسانی که خاک را از جنگل میآورند و کیلویی ۱۲هزار تومان میفروختند به فکر این بودند که به مردم تهران که از نظر آگاهی واقعا باید به خرگوش آفرین بگوییم، خاک را بفروشند که ببرند در باغچهشان بریزند و انتظار داشته باشند که گیاهانشان آنجا رشد کافی داشته باشد. این مساله است.
تنها خاک جنگلها نیست که باعث باروری میشود، هواست، آب است و خاک. یعنی شما خاک جنگلهای هیرکانی را اگر در باغچه عموجانتان بریزید، به هیچ وجه باعث رشد بیش از حد گیاهان نمیشود. مجموعه جانورانی که در خاک جنگلهای شمال هستند، باعث باروری خاک میشوند، یعنی همه عوامل دست به دست هم میدهد و باعث رشد جنگلهای هیرکانی میشود. شما همانقدر که خاک را از جنگل جدا کنید و با کامیون به تهران بفرستید، در راه خاصیتشان را از دست میدهند.
جیبهایی هستند که ته ندارند و اینها گسترش پیدا کردند و هر چیزی هم در آن بریزید به قول معروف اینها سیرمانی ندارند. آنهایی که حتی سندسازی میکنند و یک مسجد یا تکیه بالای قله دماوند میسازند، دستبردار نیستند. تفکر آقای احمدینژاد برای استفاده از آخرین درخت از جنگلهای هیرکانی به هیچ عنوان منحصربهفرد نیست، بلکه دستهای زیادی هستند مثل ایشان، تفکر میکنند و با تیشه به ریشه جنگل هیرکانی میکوبند.
من اصلا خوشبین نیستم که با تغییر ذائقه اینها و تغییر نظر رییس سازمان حفاظت محیطزیست بتوان جلوی دستدرازی اینها به جنگلهای هیرکانی را گرفت. من تصور میکنم که این جنگلها رو به مرگ میروند و هر روز اینها تنکتر میشوند و تا جایی که با کمال تاسف به کل از بین بروند. حرص و آز این کسانی که دست روی جنگلهای هیرکانی گذاشتند به این زودیها تمامی ندارد.
ما باید نمایندههای مجلسمان را با نامه و اعتراض و تلفن بمباران کنیم و به اینها بگوییم چه کار دارید انجام میدهید؟ زیر گوش و دماغ شما عدهای هستند که دارند به خاطر منافع شخصی، این جنگلهای بسیار با ارزش را از بین میبرند. ممکن است شما بگویید ارزشش در چیست؟ بگذارید خدمت شما عرض کنم که ۳ تا ۵/۳ میلیون سال است که این جنگلها بدون دست انسان خودشان را حفظ کردند؛ حالا که دست انسان درازتر روی این جنگلها افتاده باعث مرگ اینها خواهد شد.
ما باید نمایندههای مجلسمان را، به خصوص نمایندههای گیلان، مازندران و گلستان را که اینها واقعا نگهداران این جنگلها هستند، مخاطب قرار دهیم با نامه، تلفن و هر وسیلهای که میتوانیم به این افراد هشدار بدهیم که حافظ این جنگلها باشند؛ اگر خودشان تخریب نکنند.
- 12
- 6
مهرداد
۱۴۰۳/۹/۲۰ - ۱۷:۳۶
Permalink