بیمه اجباری یکی از انواع بیمه تامین اجتماعی استبیمه اجباری
مهم ترین خدمات ارائه شده ی سازمان تامین اجتماعی به مخاطبانش در مقابل پرداخت وجه حق بیمه، شامل مزایای بازنشستگی، از کارافتادگی، درمانی و … است؛ به همین خاطر، بسیاری از افراد به استفاده از آن تمایل دارند. سازمان تامین اجتماعی، راهکارهایی برای ارایه خدمات به افراد مختلف جامعه اعم از افراد مشمول قانون کار و افراد غیرمشمول در نظر گرفته است که از آن ها می توان به ارایه دو نوع بیمه اجباری و خویش فرما به اشخاص اشاره کرد.
یکی از مهمترین بیمه های موجود در کشور که توسط سازمان تامین اجتماعی ارائه می شود، به نام بیمه اجباری میباشد و علت انتخاب نام بیمه اجباری تامین اجتماعی نیز همین امر می باشد. زمانی که شخصی در یک یک شرکت یا کارگاه، استخدام میشود؛ وظیفه ی کارفرما، بیمه کردن شخص است. در واقع تمام کارفرماها باید تمام نیروهای مجموعه خود را بدون هیچ استثنایی، بیمه اجباری کنند. در صورت ممانعت کارفرما از انجام این کار، قانون حق را به کارگر می دهد و وی مجوز شکایت از کارفرما را دارد. هدف از ارائه ی بیمه اجباری، حمایت از نیروهای کار در جامعه میباشد که مزایای زیادی برای آن ها دارد.
موارد تحت پوشش بیمه اجباری
مهمترین موارد تحت پوشش بیمه اجباری تامین اجتماعی عبارتند از:
> پرداخت مستمری ماهانه در زمان بازنشستگی
> پرداخت هزینه های درمانی در زمان بیماری، بارداری و یا وقوع حوادث
> پرداخت مستمری در صورت از کار افتادگی شخص بیمه شده
> پرداخت مستمری ماهانه در صورت بیکاری( بیمه بیکاری)
> پرداخت مستمری در صورت فوت فرد بیمه شده به خانواده وی
> اعطای کمک هزینه ازدواج به فرد بیمه شده
بیمه اجباری مورد حمایت دولت استچه کسانی تحت پوشش بیمه اجباری قرار می گیرند؟
تمام افرادی که قرارداد مشخصی را با یک کارفرما امضا می کنند، مشمول قانون کار میشوند و باید خدمات بیمه سازمان تامین اجتماعی برای آن ها در نظر گرفته شود. وظیفه ی سازمان تامین اجتماعی در قبال دریافت حق بیمه اجباری اینست که خدمات حمایتی مختلفی اعم از بازنشستگی، از کارافتادگی، بیمه بیکاری، پرداخت مستمری، حوادث، خدمات درمانی و غیره را ارائه دهد.
شرایط بیمه اجباری
شرایط بیمه اجباری مانند هر بیمه دیگری، منحصر به فرد می باشد. در ادامه با این شرایط اشنا شوید:
>> مهم ترین شرط برای این که بیمه اجباری تامین اجتماعی، شامل حالتان شود، اینست که توسط یک کارفرما استخدام شوید. بنابراین در صورتی که با یک شرکت خصوصی یا هر سازمان و نهادی بعنوان یک نیروی کار، قرارداد شفاهی یا کتبی امضاء کردید، رابطه کاری کارگر و کارفرما در بین شما بوجود می آید و کارفرما باید شما را بیمه کند.
>> وظیفه ی مجموعه های تجاری و کارفرماها در قراردادهای ساعتی و روزانه اینست که نیروهای کاری خود را بیمه کنند و طبق قانون کار، بیمه نکردن کارگران دارای عواقب سنگینی می باشد.
>> برطبق قانون کار، شرط سنی برای بیمه اجباری سازمان تامین اجتماعی تعيين شده است؛ حداقل سن لازم برای اشتغال به کار در قانون کار ایران، ۱۵ سال میباشد که سازمان تامین اجتماعی از این رویه تبعیت می نماید.
>> یکی از شرایط بیمه اجباری اینست که حداقل ۳۰ روز سابقه پرداخت حق بیمه داشته باشید.
بیمه اجباری یکی از مهمترین حمایت‌های قانونی و دولتی کشور از نیروهای کار استشرایط سنی در بیمه اجباری تامین اجتماعی
در نظر داشته باشید که برخورداری از بیمه اجباری برطبق صحبت های قائم مقام سازمان تامین اجتماعی، هیچ محدودیت سنی ندارد. در حال حاضر ، افراد در ایران در سن ۵۰ سالگی بازنشسته می شوند و برخی از بیمه ها دارای محدودیت سنی می باشند اما افرادی که میخواهند از این بیمه استفاده کنند، می توانند از سن ۵۰ سالگی تحت پوشش بیمه اجباری تامین اجتماعی دربیایند. در واقع یک شخص می تواند با بیمه شدن در سن ۷۰ یا ۸۰ سالگی، از مزایای بیمه اجباری بهره مند شود. بنابراین هیچ شرط سنی برای بیمه اجباری در نظر نگرفته اند.
بیمه اجباری برای چه مشاغل و افرادی مناسب است؟
در هر جایگاه شغلی می توان از بیمه اجباری برخوردار شد و این بیمه مشمول تمام قراردادهای کاری تمام وقت، پاره وقت، قرارداد ساعتی و حتی قرارداد آزمایشی نیز می شود. بنابراین تمام نیروهای شاغل زیر برطبق قانون کار می توانند از بیمه اجباری بهره مند شوند و آن ها باید تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی قرار بگیرند.
- تمام افراد شاغل در کارخانجات، کارگاه های تولیدی و صنعتی، سازمان های دولتی یا خصوصی
- کارکنان پیمانی شاغل در سازمان ها و نهادهای دولتی
- تمام افراد شاغل در مشاغل صنفی
- تمام افراد شاغل در مناطق آزاد و تجاری
- تمام دامداران و کشاورزان
- تمام اتباع بیگانه شاغل در سازمان های دولتی و خصوصی ایران
- تمام رانندگان وسایل نقلیه درون شهری و برون شهری اعم از سبک و سنگین
- تمام کارگران ساختمانی
نرخ حق بیمه اجباری
نرخ حق بیمه، معادل ۳۰% دستمزد کارگران محاسبه میشود که ۷% از آن بر عهده کارگر و ۲۳%( ۲۰% حق بیمه سهم کارگر و ۳% بیمه بیکاری) دیگرش بر عهده کارفرما می باشد.
شورای عالی کار در ابتدای هر سال، میزان حقوق و دستمزد کارگران را تعيين میکند. در نظر داشته باشید که مبلغ پرداختی حق بیمه در هر سال براساس مبلغ سالانه حق السعی، تغيير می کند و ثابت نیست.
بیمه‌های تامین اجتماعی به دو گروه اجباری و خویش فرما دسته‌بندی میشوندگردآوری: بخش جامعه سرپوش
- 14
- 2
