به‌طور کلی فدراسیون بین‌المللی صلیب‌سرخ و هلال‌احمر، در بیش از ٥٠ کشور دفتر و شعبه دارد نخستین مسأله‌ای که ما برای آن تلاش می‌کنیم، کاهش درد و رنج بسیاری از مردم در سراسر جهان است
فدراسیون بین‌المللی صلیب‌سرخ و هلال‌احمر (IFRC) در سال ١٩١٩ در پاریس پس از جنگ جهانی اول تاسیس شد. جنگ، نیاز همکاری نزدیک میان صلیب‌سرخ را پررنگ‌تر و از طریق فعالیت‌های انسانی به نمایندگی از زندانیان و رزمندگان جنگ، میلیون‌ها داوطلب جذب کرد و پیکره عظیمی از متخصصان فراوان را گرد هم آورد. اروپای ویرانگر نمی‌توانست چنین منابعی را از دست بدهد. هنری دیوینس، رئیس کمیته جنگ آمریکا نخستین بار پیشنهاد تشکیل ملی را داد. در یک کنفرانس پزشکی بین‌المللی که توسط دیویسون برگزار شد، پیمان صلیب‌سرخ متولد شد که در اکتبر سال ١٩٨٣ به اتحادیه صلیب‌سرخ و هلال‌احمر تغییر نام داد و سپس در نوامبر ١٩٩١ به فدراسیون بین‌المللی صلیب‌سرخ و انجمن هلال‌احمر تغییر یافت.
هدف نخست فدراسیون، بهبود سلامت مردم در کشورهایی بود که در طول چهار سال جنگ شدید رنج بسیاری برده بودند. اهداف دیگر آن تقویت و متحد کردن فعالیت‌های بهداشتی صلیب‌سرخ کنونی و ترویج ایجاد جدید بود. این فدراسیون، پنج عضو بنیانگذار داشت: بریتانیا، فرانسه، ایتالیا، ژاپن و ایالات‌متحده. این تعداد در طی سال‌ها افزایش یافتند و درحال حاضر ١٩٠جمعیت ملی شناخته‌شده وجود دارد که تقریبا در هر کشور جهان، یکی از این جمعیت‌ها یافت می‌شود. در سفر مدیر همکاری‌های جمعیت ملی و دولت در بخش شراکت و توسعه جمعیت فدراسیون بین‌المللی صلیب‌سرخ و هلال‌احمر به ایران و در بازدید وی از سازمان امداد و نجات، فرصت را غنیمت شمرده و به بررسی بیشتر جزییات این بخش از فدراسیون بین‌المللی صلیب‌سرخ و اهداف آن می‌پردازیم.
ممکن است در ابتدا بحث‌مان را با توضیح مختصری از معرفی بخش و دپارتمان خود آغاز کنید؟
من فین جارل رود از نروژ و به‌عنوان مدیر جهانی ملی و توسعه مشارکت‌های دولت در فدراسیون بین‌المللی صلیب‌سرخ و هلال‌احمر مشغول به کار هستم. بخشی که من در آن مشغول به کار هستم توسط جمیله محمود اداره می‌شود که چندماه پیش نیز در ایران مهمان بودند.
فعالیت بخشی که شما در آن مشغول به کار هستید، دقیقا چیست؟ درواقع شما چه هویتی دارید و در چه مکان‌هایی مشغول به فعالیت هستید؟
بخش ملی و توسعه مشارکت‌های دولت در فدراسیون بین‌المللی صلیب‌سرخ و هلال‌احمر در دفتر مرکزی ژنو قرار دارد. دفاتر منطقه‌ای هم مشارکت مشابهی با یکدیگر دارند که با تیم من در سطح جهانی فعالیت می‌کنند. بخش عمده‌ای از کار، تقویت و توسعه همکاری با جمعیت‌های ملی مانند هلال‌احمر ایران و دولت آنهاست، بنابراین ما همیشه سعی می‌کنیم با جمعیت‌های ملی و دولت همکاری کنیم.
چطور بخش شما اقدامات مختلف ملی را ارزیابی و به نوعی بر آنها نظارت می‌کند؟
سوالی بسیار چالش‌برانگیز پرسیدید. ما جمعیت‌های ملی را ارزیابی نمی‌کنیم، ما از آنها درخواست دریافت اطلاعات می‌کنیم، آمار همه جمعیت‌های ملی را براساس درآمد کسب‌شده آنها یا اگر برنامه استراتژیکی دارند، دریافت می‌کنیم. همه اینها بخشی از عضویت در فدراسیون بین‌المللی صلیب‌سرخ و هلال‌احمر است.
یک جمعیت ملی باید واجد چه شرایطی باشد تا به‌عنوان عضوی از فدراسیون بین‌المللی صلیب‌سرخ و هلال‌احمر محسوب شود؟
١٠شرط برای عضویت وجود دارد که باید تمام این شرایط کامل شود تا یک جمعیت ملی به‌عنوان عضوی از فدراسیون شناخته شود که این یک بعد از ظرفیت جمعیت‌های ملی است. به طریقی دیگر، ظرفیت دوم دیگری هم برای جمعیت ملی وجود دارد؛ اگر آنها به توسعه سازمانی نیاز داشته باشند، ما از آنها با دو ظرفیت خود حمایت می‌کنیم، ما چیزی با نام گواهینامه شماره ٢ برای جمعیت ملی داریم. از جمعیت ملی تعداد زیادی سوال درمورد چگونگی عملکرد آنها پرسیده می‌شود. آنها در ادامه گزارش این پاسخ‌ها را با فدراسیون به اشتراک می‌گذارند و سپس براساس این پاسخ‌ها می‌توانند از طریق فدراسیون یک پیشنهاد برای کمک ما به خودشان ارایه دهند و سپس ما به آنها در راه توسعه با توجه به ظرفیت خود کمک می‌کنیم.
به‌طور کلی، شما فعالیت‌های خودتان را در کشورهای مختلف به چه طریقی انجام می‌دهید؟
امروزه به‌طور کلی، من فکر می‌کنم فدراسیون بین‌المللی صلیب‌سرخ و هلال احمر، در بیش از ٥٠کشور دفتر و شعبه دارد. از طریق دفاتر کشوری کوچکی که مانند کشور شما در ایران هم داریم، دفاتر اساسا نمایندگی ما هستند که با یکدیگر فعالیت می‌کنیم. در دفاتر دیگر مانند شرق آفریقا، کنیا یا در افغانستان دفاتر بزرگتری داریم که همیشه در حمایت از جمعیت‌های ملی عمل می‌کنند، ما همواره در جمعیت‌های ملی فعالیت می‌کنیم که عاملی برای پیاده‌سازی نهضت‌های صلیب‌سرخ و هلال‌احمر هستند. بنابراین در هر کشوری، ما با جمعیت‌های ملی، با فدراسیون بین‌المللی و کمیته بین‌المللی صلیب‌سرخ و هلال‌احمر (ICRC) همکاری خواهیم کرد. این سه سازمان با همکاری یکدیگر برای صلیب‌سرخ و هلال‌احمر همکاری می‌کنند.
براساس مذاکراتی که شما با آقای محمدیون، دبیرکل جمعیت هلال‌احمر ایران داشتید، هيچ عضوی از خاورميانه و به ويژه ايران در جلسات اهداکنندگان مشاوری كه توسط فدراسيون بين‌المللی صليب سرخ و هلال‌احمر برگزار می‌شود، وجود ندارد. باوجود همه اخبار جنگ و بلایای طبیعی در این بخش از جهان، چرا هیچ کشور عضوی از این قسمت از جهان وجود ندارد؟
این جلسه، جلسه گروه اهداکنندگان مشاور است که بزرگترین اهداکننده‌های فدراسیون بین‌المللی صلیب‌سرخ و هلال‌احمر هستند. کسانی که بیشترین مبلغ از کمک‌های مالی و ظرفیت‌های فنی را اهدا می‌کنند، بخشی از این گروه هستند، بنابراین بزرگترین اهداکنندگان این جلسه اساسا از اروپا، ایالات متحده آمریکا، کانادا، ژاپن و استرالیا هستند. این کشورها، کشورهایی هستند که اکثرا در عملیات‌ها و اقدامات به فدراسیون کمک می‌کنند. این فقط از بعد تعداد این اعضاست. برای عضویت در این گروه، باید سالانه بیش از دو‌میلیون (CHF معادل ١,٠٣٢٧٣٨ دلار آمریکا) پرداخت شود. این قسمت صرفا پرداخت هزینه است، اما علاقه به حضور در این گروه هم بخشی از مسأله خواهد بود. این دلیل و بحث با آقای محمدیون بود که چطور می‌توان عضو این گروه شد، زیرا ایران در جلسه گذشته این گروه حضور داشت. هر ٦ماه، ما در ژنو و همه ما با هم، دبیرکل و رئیس‌جمهوری برای جمعیت‌های ملی و نمایندگان دولت از پایتخت‌ها یکدیگر را ملاقات می‌کنیم.
در دیدار با دبیرکل، آقای محمدیون، از پیام جمیله محمود در مورد حضور ایران در این جلسات صحبت کردید، آیا تنها حضور در این جلسات برای تبدیل شدن به عضوی از این گروه کافی است؟ چگونه هلال‌احمر ایران می‌تواند در این جلسات نقش مهمی ایفا کند؟
آنچه ما می‌خواهیم اهداکننده‌های فعال است، علت ایجاد این گروه هم همین است. مورد نخست این است که دولت شما با جمعیت‌های ملی هماهنگ شود و از این طریق به حمایت از آنها کمک کند و مطمئنا شما به بخشی از اقدام‌کننده‌های و فعالان بین‌المللی تبدیل خواهید شد، اما مهمتر از آن این است که برای استراتژی نهضت در آینده بتوان نوعی همکاری را ایجاد کرد.
در مورد تفاهم‌نامه‌ای که بین هلال‌احمر ایران و صلیب‌سرخ و هلال‌احمر در سال ٢٠١٤ امضا شده بود، برای‌مان بگویید؟ محتوای آن تفاهم‌نامه چه بود؟
این تفاهم‌نامه، یک یادداشت تفاهم بود که به امضای تفاهم‌نامه میان هلال‌احمر ایران و صلیب‌سرخ و هلال‌احمر بین‌المللی منجر شد. از طریق این تفاهم‌نامه، هلال‌احمر ایران شروع به فعالیت در سومالی و کنیا کرد. سال ٢٠١٤ میلادی که تفاهم‌نامه امضا شد، من نماینده منطقه‌ای در شرق آفریقا بودم، بنابراین من با رئیس هلال‌احمر ایران که به سومالی و کنیا آمدند، همراه بودم تا امضای تفاهم‌نامه برای این دو کشور و توافق فعالیت‌ها با هم و اهدای پول برای این فعالیت‌ها انجام شود.
آیا فدراسیون صلیب‌سرخ و هلال‌احمر رابطه‌ای با سازمان ملل متحد دارد؟
به‌طور معمول ما با سازمان ملل متحد ارتباط داریم. ما یک یادداشت تفاهم با یونیسف، سازمان بهداشت جهانی، برنامه جهانی غذا و کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان داریم. بنابراین بسیاری از تفاهم‌نامه‌ها بین سازمان‌ها با نیت مثبتی برای همکاری با یکدیگر امضا می‌شوند. به جز یونیسف که بیشتر علاقه‌مند به حضور در کنار ما به‌عنوان یک شریک مالی است و به این معناست که یونیسف هزینه‌ای به فدراسیون و جمعیت‌های ملی که سازمان اجرایی خواهند بود، می‌دهد، زیرا یونیسف هرگز سازمان اجرایی نخواهد بود، اما همه اینها بستگی به کشور دارد، کشوری مانند افغانستان که من دو‌سال‌ونیم در آن‌جا بودم، کار کردن نزدیک سازمان ملل متحد با آن دشوار است، زیرا این کشور خیلی سیاسی شده است و درنهایت همه ما می‌دانیم که سازمان ملل یک سازمان سیاسی است؛ زیرا این کشور دارای شورای امنیت است، بنابراین کار با سازمان ملل گاهی‌اوقات دشوارتر خواهد شد، اما هدف در دفتر مرکزی فدراسیون همواره همکاری با سازمان ملل است.
اهداف اصلی جمیله محمود که شما در مورد آنها کمی صحبت کردید، چه هستند؟
هدف اصلی این است که اهداف دبیرکل به طورکامل تحقق پیدا کند که از نظر مشارکت، افزایش شمار شرکای ما، محقق‌شدن افزایش بودجه فدراسیون است. ما یک بودجه برنامه‌ریزی‌شده سالانه برای سال ٢٠١٦ تا سال ٢٠٢٠ داریم که به نیاز پانصد‌میلیون CHF ما اشاره دارد. بنابراین هدف و مسئولیت جمیله محمود یافتن فرصت‌های مالی برای فدراسیون بین‌المللی صلیب‌سرخ و هلال‌احمر است.
چگونه جمعیت هلال‌احمر ایران می‌تواند حضور خود را در فدراسیون بین‌المللی صلیب‌سرخ و هلال‌احمر تقویت کند؟
مورد نخست این است که شما بخشی از خود ما به‌عنوان عضوی در فدراسیون شناخته شده‌اید. این کمیته پیکره مشترکی است که جمعیت‌های ملی جدیدی را به عضویت می‌پذیرد. این کار از طریق کمیته بین‌المللی صلیب‌سرخ و هلال‌احمر و فدراسیون بین‌المللی صلیب‌سرخ و هلال‌احمر انجام می‌شود و شما عضو فدراسیون می‌شوید.
هلال‌احمر ایران از لحاظ ظرفیت، واکنش و پاسخگویی و فرصت‌های نجات و هر آنچه در اختیار دارد، عضو قوی، فنی و بزرگی است. من فکر می‌کنم به‌طور کلی، دولت شما و هلال‌احمر ایران می‌توانند از کار با فدراسیون منفعت ببرند. در کشورهای بزرگتر، ما باید همکاری نزدیک‌تری با یکدیگر داشته باشیم. این منفعت نه‌تنها به هلال‌احمر ایران بلکه به کل نهضت خواهد رسید.
در جمعیت هلال‌احمر ایران، ما عناصر و ابزاری مانند برگزاری کمپین‌هایی (مانند بهرفت که مربوط به قوانین رانندگی است یا سایر موارد داوطلبانه) برای تشویق مردم به همکاری بیشتر داریم. آیا شما عنصر خاصی برای کمک و همکاری بیشتر جمعیت‌های ملی با خودتان دارید؟
آنچه ما انجام می‌دهیم، اساسا تشویق مردم برای تبدیل‌شدن به یک داوطلب برای نهضت صلیب‌سرخ است. شما می‌دانید داوطلبان همیشه از جمعیت‌های ملی هستند و ما هیچ داوطلبی نداریم. ما ١٧میلیون داوطلب در سراسر جهان داریم. آنچه ما برای تشویق مردم می‌گوییم، این است که برای هر کارمند مثل من که فقط برای داوطلبان کار می‌کند، بین ١٢ تا ٢٠داوطلب مشغول به کار هستند. این کار صلیب‌سرخ و هلال‌احمر را به بزرگترین سازمان بشردوستانه تبدیل می‌کند. این برای من بهترین استدلال برای ادامه حمایت از نهضت صلیب‌سرخ و هلال‌احمر است، زیرا شما می‌توانید یک عضو باشید، اما در عین‌حال داوطلب نباشید.
مهمترین اهداف شما در فدراسیون بین‌المللی صلیب‌سرخ و هلال‌احمر چیست؟
نخستین مسأله‌ای که ما برای آن تلاش می‌کنیم، کاهش درد و رنج بسیاری از مردم در سراسر جهان است. این یکی از عباراتی است که ما در استراتژی‌های‌مان هم از آن استفاده می‌کنیم. هر زمان و هر جایی که مردم به کمکی نیاز دارند، کمک خواهیم کرد. زمان و مکان برمبنای اصول هفت‌گانه ما تفاوتی ایجاد نمی‌کنند.
روزنامه شهروند، روزنامه جمعیت هلال‌احمر و رسانه فرهنگ خدمت داوطلبانه ایرانیان است. حالا شما وجود رسانه‌ها و مطبوعات در ترویج فرهنگ داوطلبانه را تا چه اندازه مهم می‌دانید؟
همه ما اخبار بلایای طبیعی را می‌شنویم و من فکر می‌کنم روزنامه‌نگار باید با قلم خود نقش مهمی ایفا کند. تنها به اسفناک‌بودن خبر اشاره نکند، بلکه بنویسد که ما به انسان‌ها کمک می‌کنیم، جایی زندگی کسی را نجات می‌دهیم و مردم را از حوادث دلخراش و بحران‌ها نجات می‌دهیم. در روابط کاری من، ما می‌توانیم به مردم آموزش دهیم که در حوادثی مانند وقوع زلزله و پنهان شدن زیر میز، چه باید کرد. سوالی که برای ما آغاز حمایت از افراد با کمک‌های اولیه را به جریان می‌اندازد این است که ما چه کاری می‌کنیم و از کجا آمده‌ایم.
ارزیابی شما از بازدید خود از سازمان امدادونجات چیست؟
همان‌طور که قبلا گفتم، این سازمان با وجود آخرین تجهیزات و سخت‌افزار، بسیار تاثیرگذار است. من فکر می‌کنم سازمان امدادونجات هلال‌احمر ایران، یکی از بزرگترین سازمان‌های امدادونجات صلیب‌سرخ و هلال‌احمر است.
حرف ناگفته‌ای دارید؟
من ١٥سال برای فدراسیون کار کرده‌ام و دیگر هرگز برای سازمان‌های دیگر کار نخواهم کرد، زیرا من هیچ‌وقت نمی‌توانم شخص دیگری مانند او (اشاره به شاهین فتحی)، معاون عملیات سازمان امدادونجات پیدا کنم که چنین عملیات‌ها و اقدامات تاثیرگذاری داشته باشد. این برای هر کشور صدق می‌کند و بخش مهمی از نهضت صلیب‌سرخ و هلال‌احمر خواهد بود.
- 10
- 5
