سیستم ۱-۳-۲-۴ چیست؟
سیستم ۱-۳-۲-۴ یکی از محبوبترین و انعطافپذیرترین آرایشهای تیمی در فوتبال مدرن به شمار میرود. این سیستم تعادل کاملی بین حمله و دفاع برقرار کرده و به تیمها اجازه میدهد با سبکی تهاجمی و در عین حال سازمانیافته به میدان بروند. در این مقاله، به بررسی ابعاد مختلف سیستم ۱-۳-۲-۴، نقاط قوت و ضعف آن، و نحوهی استفادهی موفق از این آرایش تیمی خواهیم پرداخت.
ارکان اصلی سیستم ۱-۳-۲-۴ در فوتبال
سیستم ۱-۳-۲-۴ با یک دروازهبان، سه مدافع مرکزی، دو هافبک دفاعی، دو هافبک میانی، دو وینگر و دو مهاجم چیده میشود. این آرایش ترکیبی از دفاع مستحکم با سه مدافع و خط میانی انعطافپذیر با چهار هافبک را ارائه میدهد.
خط دفاعی:
سه مدافع مرکزی وظیفه پوشش عرض زمین و یارگیری مهاجمان را بر عهده دارند. آنها میبایست با هم هماهنگی بالایی داشته باشند و در صورت لزوم، از یکدیگر حمایت کنند.
خط میانی:
دو هافبک دفاعی مسئولیت قطع توپ، بازیسازی از عقب و پوشش فضاهای خالی بین خط دفاع و هافبکهای میانی را بر عهده دارند. دو هافبک میانی وظایف هجومیتری بر عهده داشته و با نفوذ، پاسکاری و شوتزنی به دنبال ایجاد موقعیت گل هستند.
خط حمله:
دو وینگر از کنارهها با حرکات عرضی و ارسال سانتر، فضا برای مهاجمان مرکزی ایجاد میکنند. مهاجمان نیز وظیفه گلزنی و به هم ریختن خط دفاعی را بر عهده دارند.
نحوه بازی با آرایش ۱-۳-۲-۴
سیستم ۱-۳-۲-۴ که معمولاً توسط تیم هایی که به دنبال تسلط بر یک سوم پایانی زمین هستند استفاده می شود، معمولاً یک ترکیب بسیار هجومی در نظر گرفته می شود. به عبارتی؛ این سیستم یک آرایش اصلاح شده ۴-۴-۲ است که ترکیب هافبک کمی تغییر کرده است.
۱-۳-۲-۴ با چهار دفاع از دو مدافع میانی، یک دفاع راست و یک دفاع چپ شروع می شود. فقط از یک هافبک دفاعی مرکزی برای محافظت از این خط دفاعی (که گاهی به عنوان یک محور شناخته می شود) استفاده می کند. محافظت از این هافبک میانی بسیار مهم است، زیرا مدافعان کناری در این سیستم اغلب تشویق می شوند تا به جلو بروند و وسط دفاع را کمی آشکار کنند.
در جلوی دفاع میانی در سیستم ۱-۳-۲-۴ پنج بازیکن نسبتا هجومی قرار دارند که عمدتاً روی کار کردن با توپ در مناطق پیشرفته زمین تمرکز می کنند. این تاکید بر بازی هجومی به این معنی است که ۱-۳-۲-۴ می تواند در ایجاد موقعیت و بهره برداری از دفاع حریف بسیار موثر باشد.
۳ هافبک تهاجمی در ترکیب ۱-۳-۲-۴ تمرکز خود را روی پیوند دادن و حمایت دو مهاجم جلوی خود قرار می دهند. در مرکز این ۳ نفر، معمولاً یک گلزن اصلی وجود خواهد داشت که هافبک های هجومی چپ و راست هر دو طرف وظیفه حمایت از وی را دارند.
در نهایت، دو مهاجم در راس این ترکیب می توانند به طور تهاجمی مدافعان را تحت فشار قرار دهند و توپ را در زمین به دست آورند. داشتن دو مهاجم شانس انزوا را کاهش می دهد، به خصوص با توجه به اینکه آنها توسط ۳ هافبک هجومی حمایت می شوند. این انبوه گزینه های حمله به این معنی است که آرایش۱-۳-۲-۴ می تواند حریف را تحت فشار شدید قرار دهد و موجی پس از حمله ایجاد کند.
نقاط قوت سیستم ۱-۳-۲-۴ در فوتبال
دفاع مستحکم:
سه مدافع مرکزی این امکان را فراهم میآورد تا تیم در مقابل حملات مستقیم مقاومت بالایی داشته باشد.
کنترل میانه میدان:
با حضور چهار هافبک در مرکز زمین، تیم میتواند مالکیت توپ را در اختیار بگیرد و بازی را کنترل کند.
بازی روان و تهاجمی:
وینگرها با حرکات خود، عرض زمین را باز میکنند و فضا برای نفوذ هافبکها و مهاجمان ایجاد میشود.
انعطافپذیری:
سیستم ۱-۳-۲-۴ قابل تغییر و انطباق با شرایط مختلف بازی است. میتوان با تغییر چینش بازیکنان در خط میانی یا حمله، به سبکهای مختلفی دست پیدا کرد.
نقاط ضعف سیستم ۱-۳-۲-۴ در فوتبال
آسیبپذیری در مقابل ضدحملات:
با توجه به حضور بازیکنان هجومی بیشتر، تیم ممکن است در مقابل ضدحملات سریع آسیبپذیر باشد.
نیاز به هافبکهای باتجربه:
دو هافبک دفاعی نقش بسیار مهمی در حفظ تعادل تیم دارند و میبایست باتجربه و باهوش عمل کنند.
نیاز به هماهنگی بالا:
هماهنگی بین خطوط مختلف و حرکت روان بازیکنان، از ملزومات موفقیت این سیستم است.
نمونههای موفق استفاده از سیستم ۱-۳-۲-۴
این ترکیب رایجترین ترکیب در فوتبال جهان نیست، اما چند نمونه جالب در بازی های اخیر فوتبال وجود دارد که نشان دهنده کارکرد صحیح سیستم ۱-۳-۲-۴ است. در ادامه به این بازی ها اشاره می شود:
کرواسی، اسلاون بیلیچ:
این مربی کروات که سابقه حضور در بشیکتاش، وستهام یونایتد و وست برومویچ آلبیون را دارد، بین سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۲ تیم ملی خود را مدیریت کرد. در این مدت، یکی از به یاد ماندنیترین دستاوردهای این تیم، شکست ۳-۲ تیم انگلیس استیو مککلارن بود. آنها در گروه مقدماتی یورو ۲۰۰۸ صدرنشین شدند و از راهیابی انگلیس به مسابقات جلوگیری کرد.
پیروزی کرواسی در ومبلی تا حدودی ناشی از استفاده آنها از سیستم ابتکاری ۱-۳-۲-۴ بود. این ترکیب به تیم بیلیچ کمک کرد تا از میان گروهی از بازیکنان ماهر که شامل لوکا مودریچ، ایوان راکیتیچ، نیکو کرانچار و ایویکا اولیچ بودند، بهترین نتیجه را کسب کند. استفاده از ۳ بازیکن هافبک تهاجمی به استعدادهایی مانند مودریچ و راکیتیچ اجازه داد تا در یک سیستم بازی سازی روان به هم متصل شوند و از دو مهاجم تیم، اولیچ و ادواردو حمایت زیادی کردند.
منچسترسیتی، روبرتو مانچینی:
چند مدیر موفق دیگر از این سیستم در بالاترین سطح استفاده کرده اند. سرمربی ایتالیایی روبرتو مانچینی از مزایای شکل ۴-۱-۳-۲ در مقاطع مختلف در طول فصل ۲۰۱۲-۲۰۱۱ استفاده کرد و در آن او منچسترسیتی را به اولین قهرمانی خود در لیگ برتر رساند. این ترکیب به او اجازه داد تا استعدادهای هجومی فراوانی از جمله یایا توره، داوید سیلوا، سمیر نصری، ادین ژکو و سرخیو آگوئرو را در اختیار بگیرد.
اسپورتینگ بنفیکا، خورخه ژسوس:
خورخه ژسوس، مربی پرتغالی، سیستم ۴-۱-۳-۲ را در باشگاه های مختلف اجرا کرده است. موفق ترین نمونه در بنفیکا سنگین وزن لیسبون بود، جایی که او بین سال های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۵ باشگاه را مدیریت کرد. در طول این دوره، آرایش ۴-۱-۳-۲ به او کمک کرد تا تعدادی از جام های داخلی را به دست آورد.
چگونه باید در برابر سیستم ۱-۳-۲-۴ بازی کرد؟
به دلیل فقدان نظمی که در حین بازی شما با آن روبرو می شوید؛ می توان گفت بازی در برابر این سیستم سخت است و نمی توان گفت دقیقاً چه چیزی علیه آن کار می کند. چند مسیر مختلف وجود دارد که می توان طی کرد.
یکی از بهترین راهها برای بازی در برابر سیستم ۱-۳-۲-۴ در فوتبال این است که پهلوها را زیاد بارگذاری کنید و از شکافهایی که توسط این ترکیب باقی مانده است استفاده کنید. پایین آوردن بازیکنان تهاجمی از جناحین میتواند منجر به موقعیتهای ۱ در ۱ در برابر بازیکنانی که در پستهای دفاع راست و چپ هستند، شود. اگر این مناطق برای مخالفان شما نسبتا ضعیف هستند، استفاده از بال ها یکی از بهترین تاکتیک های موجود برای شماست.
بخش دیگری از زمین که باید روی آن تمرکز کرد، هافبک دفاعی وسط است. هل دادن دو هافبک یا رو به جلو به داخل سوراخی که هافبک مرکزی عمیق در آن نشسته است، می تواند تعداد آنها را بیشتر و منزوی کند. این اغلب باعث می شود که فرد گل زن در سیستم ۱-۳-۲-۴ برای کمک به هم تیمی خود عقب نشینی کند، که این هافبک ظاهرا هجومی را از انجام کار تهاجمی خود باز می دارد.
استفاده از این استراتژی ها می تواند نقاط ضعف سیستم ۱-۳-۲-۴ را آشکار کند و شانس خوبی برای شکست دادن آن به شما بدهد. حتی زمانی که به نظر میرسد که نقاط قوت یک سیستم بیشتر از نقاط ضعف آن است، همیشه کارهایی وجود دارد که میتوان تهدید مخالفان را خنثی کرد و به آنها فکر کرد.
چالش ها و نکات کلیدی برای استفاده از سیستم ۱-۳-۲-۴
نیاز به بازیکنان باکیفیت:
هر پست در سیستم ۱-۳-۲-۴ اهمیت ویژهای دارد و نیاز به بازیکنانی باکیفیت بالا و درک صحیح از وظایف خود دارد. به ویژه، مدافعان کناری باید توانایی بالایی در دفاع و حمله داشته باشند و هافبکهای میانی باید قدرت بازیسازی و نفوذ خوبی داشته باشند.
تمرینات منظم و هدفمند:
برای اجرای موفق سیستم ۱-۳-۲-۴، تمرینات منظم و هدفمند ضروری است. بازیکنان باید به خوبی با حرکات یکدیگر آشنا شوند و هماهنگی لازم بین خطوط مختلف ایجاد شود.
انعطاف پذیری در تغییر سیستم:
بسته به شرایط حریف و روند بازی، مربی باید بتواند تغییراتی در آرایش تیمی و وظایف بازیکنان ایجاد کند. به عنوان مثال، در هنگام دفاع میتوان به سیستم ۱-۴-۴-۲ تغییر شکل داد و در ضدحملات با نفوذ سریع وینگرها به سیستم ۱-۳-۴-۳ تبدیل شد.
سخن پایانی درباره سیستم ۱-۳-۲-۴ در فوتبال
در دنیای پویای فوتبال، سیستمهای مختلفی با نقاط قوت و ضعف خود وجود دارند. سیستم ۱-۳-۲-۴ نیز از این قاعده مستثنی نیست. انتخاب این سیستم، نیازمند در نظر گرفتن شرایط تیم، توانایی بازیکنان و سبک بازی مورد نظر مربی است. اما با درک صحیح از اصول و نکات کلیدی این سیستم، میتوان از آن به عنوان ابزاری قدرتمند برای رسیدن به موفقیت در مستطیل سبز استفاده کرد.
سیستم ۱-۳-۲-۴ یکی از جذابترین و پرطرفدارترین آرایشهای تیمی در فوتبال به شمار میرود. این سیستم به مربیان امکان میدهد تا سبکی تهاجمی و در عین حال سازمانیافته را در پیش بگیرند. با انتخاب بازیکنان مناسب، تمرینات منظم و انعطافپذیری در تغییر سیستم، تیمهای مختلف میتوانند از مزایای سیستم ۱-۳-۲-۴ بهرهمند شوند و به موفقیتهای قابل توجهی دست پیدا کنند.
گردآوری: بخش ورزشی سرپوش
- 11
- 3