رشته ساواته
ساواته در عصر امروزی، نوعی ورزش رقابتی قابل ملاحظه و توسعه یافته محسوب میشود. سیستم های درجه بندی موجود در ساواته، به شکل برجسته شده ی کمربند های رنگی می باشد. رنگ دستکش های فایتر، درجه و سطح او را بیان میکند. این ورزش متشکل از سطوحی میباشد که حاصل تمرین و کارایی است. ساواته در گذشته، شامل ضربات پا، ضربات مشت، گلاویز شدن، کشتی گرفتن و فعالیت های آموزش سلاح ها بود درحالیکه امروزه، صرفا شامل تکنیک های دست خالی بکار رفته در حالت ایستاده یا پرش می باشد.
تاریخچه ساواته
در میانه قرن ۱۸ رشد ورزش بوكس و كشتی و مبارزات خیابانی در اثر تغییرات اقتصادی و اجتماعی صورت گرفت و باعث شکل گیری انقلاب صنعتی گردید.
روش مبارزات هنرهای رزمی مشابه مشت زنی انگلیسی بطور همزمان در فرانسه بوجود آمد. نوع خاصی از روش مبارزات خیابانی در پاریس وجود داشت که احتمالا هنر رزمی شوشان توسط ملوانان نیروی دریایی فرانسه رشد و گسترش یافت.
این نوع مبارزه خیابانی در شهر پاریس با عنوان ساواته وجود داشت كه معنای انگلیسی آن كفش كهنه بود. سربازان فرانسوی در زمان ناپلئون با همتایان انگلیسی خود از طریق ساواته مبارزه می كردند.
فعالیت های مختلفی در دهه ۱۸۲۰ انجام شد تا مردم به ساواته جلب شوند. Cassaux Michel نام معروفترین مربی این دوران( ۱۸۶۹ – ۱۷۹۴) بود كه زاده ی محله بلویل پاریس بود. او پس از سازمان دهی نوع روش مبارزات خیابانی، نام ساواته را برای این هنر انتخاب کرد. آموزشهای او به حدی گسترش یافت كه افراد مشهوری به ساواته جذب شدند که از آن ها می توان به دوك ارلان – كنت لاباتت – لرد هنری سی مور و هنرمند مشهور پائول گاوارنی اشاره کرد. مشهورترین شاگرد كاسوكس، Charles Lecour نام داشت. در سال ۱۸۳۸ شارل به عنوان یك مبارز تمام عیار ، به تركیب مشت زنی انگلیسی با مبارزه خیابانی فرانسوی پرداخت و بوكس فرانسوی را ابداع كرد. ساواته به تدریج در کشورهایی ازجمله اروپا – آفریقا – انگلستان – كانادا و آمریكا گسترش پیدا كرد و این هنر با اجباری شدن تربیت بدنی و ژیمناستیك در ارتش فرانسه در نیمه دوم قرن ۱۹، رشد بیشتری داشت.
تاریخچه ساواته در ایران
از حمیدرضا حصارکی بعنوان بنیانگذار و رییس هنر رزمی ساواته در ایران یاد میشود که تکواندو را از سال ۱۳۶۷ شروع کرد. وی در ۲۶ اسفند ۸۲، با تشکیل فدراسیون ووشو توانست به ریاست بهزاد کتیرایی در تشکیلات فدراسیونی ووشو حکم بگیرد و در سمت های مختلفی فعالیت داشته است که این سمتها شامل مدیر اجرایی، مدیر و سرپرست تیمهای ملی، سخن گو، مدیر روابط عمومی و امور بین الملل، مشاور عالی، رئیس سازمان لیگ و ... می باشد. او نیز در سال ۱۳۸۵ توانست از فدراسیون جهانی ووشو، درجه داوری بین المللی سانشو و در سبک نن شائولین چوان، درجه ی فنی دان پنج را بگیرد.
تاریخچه تشكیل فدراسیون بین المللی ساواته( F.I.S)
ساواته كاهای بلژیك، فرانسه و ایتالیا از ابتدای قرن ۱۹ میلادی با هم مبارزه می كردند. كنت پیر باروزی، بنیانگذار فدراسیون ساواته فرانسه در ۱۶ سپتامبر سال ۱۹۷۲ از سه كشور برای تأسیس فدراسیون بین المللی دعوت كرد اما تنها شرکت کنندگان در این جلسه دو كشور بلژیك و فرانسه بودند و ایتالیا غیبت كرد. پیر سیلویر، نایب رییس فدراسیون ساواته فرانسه در دهم ژوئن ۱۹۸۲ تصمیم به تأسیس اتحادیه بین المللی ساواته گرفت اما این پروژه مجدداً تحقق نیافت. الكساندر وال میر بلژیكی در سال ۱۹۸۵ به سازمان دهی مسابقات بین المللی پرداخت و ورزشكارانی از اروپا – افریقا – آمریكا و خاورمیانه در آن حضور داشتند.
قوانین ورزش ساواته
یک ناظر رسمی به عنوان عالی ترین مرجع مسابقات ساواته، نظاره گرعملکرد هیأت ژوری( شامل داوران کنار و وسط) است. از دیگر وظایف او می توان به وقت نگهدار، کمیته پزشکی و بازرس وسایل ایمنی این هیأت اشاره کرد. برگزاری مسابقات ساواته در ۲، ۳، ۴ یا ۵ راند در مدت زمان متغیر، امکانپذیر است. در بین هر راند یا رست تایم، بمدت یک الی دو دقیقه زمان استراحت در نظر گرفته می شود.
سبک های ساواته
برگزاری مسابقات ورزش ساواته در دو سبک به شرح زیر میباشد :
- سبک آسوت:
هنرجویان در سبک آسوت، به اجرای فرم ها و تکنیک های مخصوص این رشته به صورت دقیق و نمایشی می پردازند.
- سبک کامبت:
رزمی کاران در سبک کامبت، ضربات را به دو شکل بدون محافظ سروگردن و بامحافظ( که غالبا بدون محافظ برگزار میشود) به حریف وارد میکنند.
سطوح رقابتی ساواته
>> حمله: حریف ها در این سطح باید در حالی که در تماس هستند، تمرکز خود را روی تکنیک هایشان بگذارند. داورها برای کاربرد نیروی بیش از حد ، مجازاتی را در نظر می گیرند.
>> پیش از مبارزه: فایتر ها با استفاده از این سطح می توانند با تمام قدرت مبارزه کنند تا زمانی که لباس محافظتیشان( کلاه و ساق بند) را می پوشند.
>> مبارزه: از شدید ترین سطوح رقابتی ساواته می توان به این سطح اشاره کرد که به سطح قبل از مبارزه، شباهت دارد ولی استفاده از وسایل حفاظتی به جز لثه بند و محافظ دهان در این سطح، ممنوع است.
درجه بندی ساواته
* مسیر تکنیکی:
دستکش آبی، دستکش سبز، دستکش قرمز، دستکش سفید، دستکش زرد، دستکش نقره ای ۱، دستکش نقره ای ۲، دستکش نقره ای ۳( دستکش بنفش برای افراد کم تر از ۱۷ سال)
* مسیر رقابت( مسابقه):
دستکش برنز، دستکش نقره ای ۱، دستکش نقره ای ۲، دستکش نقره ای ۳، دستکش نقره ای ۴، دستکش نقره ای ۵
* درجات آموزش:
درجات اموزش ورزش ساواته شامل مبتدی، کمک مربی، مربی و استاد می باشد.
قوانین مسابقات ساواته
برگزاری مسابقه ساواته در راندهای مختلف میباشد که زمان مشخص استراحت را بین هر راند تعيين کرده اند. هر رقابت براساس قوانین میتواند در دو – سه – چهار یا پنج راند برگزار شود. مدت زمان این راندها بین یک دقیقه، یک دقیقه و نیم تا دو دقیقه متغیر است. یک دقیقه استراحت، بین هر راند در نظر گرفته شده است.
گردآوری: بخش ورزش سرپوش
- 10
- 3