ورزش سه گانه
ورزش سه گانه نوعی مسابقه، متشکل از سه مرحله ی شنا، دوچرخه سواری و دویدن می باشد. مسابقات سه گانه عمدتاً تفاوت هایی در طول دوره دارند که گاهی اوقات از یک مسابقه سرعتی تا اولترا متغیر است.
ورزشکاران، پس از شنا کردن در یک مسافت طولانی، باید از آب بیرون بیایند و به بخش دوم این ورزش، وارد شوند.
دوچرخه سواری، دومین بخش ورزش سه گانه است و از ورزش هایی محسوب میشود که باعث به چالش کشیدن استقامت و سرعت افراد میشود. مسافت، یکی از نکات قابل توجه در دوچرخه سواری در ورزش سه گانه به شمار می رود. در اکثر مواقع، مسافت دوچرخه سواری عادی، نسبت به مسافت دوچرخه سواری در ورزش سه گانه بیشتر است.
دوچرخه سواری در بخش سوم ورزش سه گانه و بلافاصله پس از بخش دوم، اجرا میشود. دوچرخه سواران، پس از طی کردن مسافت مشخصی، باید از دوچرخه پیاده شوند و شروع به دویدن به سمت خط پایان مسابقه کنند. یکی از ورزش هایی که بدون پیش نیاز های خاصی میتوان آنرا انجام داد؛ دویدن میباشد که فواید بسیاری برای سلامتی و استقامت بدن دارد. دویدن در مسافت طولانی در ورزش سه گانه، بیشتر جنبه استقامتی دارد.
تاریخچه ورزش سه گانه در جهان
در سال ۱۹۲۱ نخستین مسابقه سه گانه با نام مسابقه سه ورزش در كشور فرانسه برگزار شد كه ورزشكاران در این مسابقه ۷ كیلومتر ركاب زدند، پنج كیلومتر دویدند و سرانجام ۲۰۰ متر شنا كردند. با وجود متوقف شدن این حركت ورزشی بمدت ۵۰ سال، ولی مجددا به شكل ورزش دو گانه در سال ۱۹۷۲ در میان سایر ورزش ها دیده شد. این مسابقات در آن سال، شامل دو و شنا بود.
در سال ۱۹۷۴ ورزشكاران رشته های ورزشی دوومیدانی، شنا و دوچرخه سواری تصمیم گرفتند که در آمریكا مسابقاتی از تركیب سه ورزش مذكور را برگزار کنند. آنان در شروع این مسابقات، از بابت کم بودن تعداد شركت كنندگان، نگران بودند درحالیکه ۴۶ ورزشكار در كنار هم در خط شروع قرار گرفتند.
یك افسر نیروی دریایی ایالات متحده آمریكا در سال ۱۹۷۸ به معرفی زیر شاخه ای از ورزش های سه گانه پرداخت. این شناگر و دونده که طرفدار اخبار مسابقات دوچرخه سواری بود؛ عقیده داشت که دوچرخه سواران به عنوان ورزشكاران قوی و توانمند محسوب میشوند. به همین دلیل میخواست که نوع دشوارتری از ورزش سه گانه را در ادامه حركت چهار سال قبل ، ارائه دهد كه به آن مسابقه مردان آهنین می گفتند. ۱۵ نفر در نخستین دوره این رقابت ها حضور داشتند كه تنها ۱۲ نفر از این ۱۵ نفر به خط پایان رسیدند، اما امروزه در این رقابت ها سالانه سی هزار نفر در سرتاسر جهان شركت می كنند.
ورزش سه گانه در ایران
دبیركل محترم كمیته ملی المپیك به نام بهرام افشارزاده، از سال ۱۳۸۰ این رشته را در زیر مجموعه فدراسیون دو و میدانی بعنوان كمیته ورزش سه گانه راه انداری كرد و بعنوان انجمن ورزش سه گانه كشور در سال ۱۳۸۲ به كنفدراسیون سه گانه آسیا معرفی شد. سپس سردار محمد علی صبور در سال ۱۳۸۵ بعنوان سرپرست فدراسیون ورزش سه گانه انتخاب شد و با اكثریت آراء دربیست و سوم آبان ماه ۱۳۸۵ بعنوان رئیس فدراسیون ورزش سه گانه جمهوری اسلامی ایران انتخاب شد و با تلاش فراوان و تدوین اساسنامه مربوطه و ارسال آن به كنفدراسیون سه گانه آسیا در خرداد ۱۳۸۶ بیست و یكمین عضو آن كنفدراسیون شد.
۲۱ تیم و بیش از ۸۰ ورزشكار در سال ۱۳۸۷ در نخستین دوره لیگ ورزش سه گانه باشگاه های كشور شركت کردند و نهمین دوره آن، مرداد ماه ۱۳۹۵ می باشد.
در سال ۲۰۱۵ در پنجمین دوره انتخابات كنگره در كشور چین تایپه، سمت رئیس به آقای جاستین ساك وون پارك از كره جنوبی داده شد و علاوهبراین آقای محمد علی صبور از ایران بعنوان نائب رئیس، آقای شین اوتسوكا از ژاپن به عنوان نایب رئیس ارشد، آقای ویجیتر سیتی ناوین از تایلند بعنوان دبیركل و آقای چیا چون- نام از مالزی به سمت خزانه دار انتخاب شدند. تا سال ۲۰۱۹ هیأت اجرایی، مشغول به فعالیت بود.
نحوه ی انجام مسابقات سه گانه
در ورزش سه گانه، انواع و اقسام مسافت ها در نظر گرفته می شود که با مشهورترین آن ها در ادامه اشنا میشوید:
>> سرعت :
سرعت برای کسانی، مناسب است که به تازگی به ورزش سه گانه روی آورده اند. باتوجه به تنوع مسافت ها ، قسمت شنا ۷۵۰ متر، دوچرخه سواری ۲۰ کیلومتر و دویدن ۵ کیلومتر می باشد.
>> المپیک:
در میان مسابقات المپیک، ورزش سه گانه از بازیهای تابستانی سال ۲۰۰۰ سیدنی به شمار می رفت. شنا به مسافت ۱.۵ کیلومتر، دوچرخه سواری به مسافت ۴۰ کیلومتر و دویدن به مسافت ۱۰ کیلومتر می باشد.
>> مرد آهنی نیمه :
به کسانی، مرد آهنی نیمه می گویند که استقامت خود را به چالش کشیده اند ولی در مسابقه آیرون من شرکت نکرده اند. مسافت شنا ۱.۹ کیلومتر، مسافت دوچرخه سواری ۹۰ کیلومتر و مسافت دویدن ۲۱.۰۹ کیلومتر می باشد.
>> مرد آهنی یا آیرون من :
مشهور ترین سری این مسابقات در کنا، هاوایی برگزار می شود. مسافت شنایی که برای این مسابقه اختصاص داده شده شامل ۳.۸ کیلومتر میباشد درحالیکه برای دوچرخه سواری، ۱۸۰ کیلومتر و برای دویدن ۴۲.۲ کیلومتر است.
نکاتی در مورد ورزش سه گانه
- افرادی که تمایل به امتحان ورزش سه گانه دارند، نباید مسافت های طولانی را از همان ابتدا امتحان کنند. فرد ورزشکار باید مسافت را به تدریج افزایش دهد تا آسیبی به او وارد نشود.
- شما باید برای یادگیری تکنیک های مربوط به شنا، دوچرخه سواری و دویدن اقدام کنید. دویدن، شنا کردن و دوچرخه سواری، موجب افزایش مدت زمان رسیدن به مقصد و آسیب دیدگی بدن میشود.
- توجه داشته باشید که باید حتما پیش از انجام دادن ورزش سه گانه، تغذیه ی خود را تنظیم کنید. در صورت مناسب نبودن تغذیه ورزشکار، احتمال سختتر شدن انجام ورزش سه گانه وجود دارد و یا این که فرد به نتیجه دلخواهش نمی رسد.
فواید ورزش سه گانه
* کاهش وزن :
کاهش وزن، از فواید بسیار مهم ورزش سه گانه به شمار می رود. درواقع شما مقدار زیادی چربی در اثر انجام عمل ترکیبی شنا، دوچرخه سواری و دویدن می سوزانید که درنتیجه چربی بدنتان به شدت کاهش می یابد.
* وارد شدن فشار به کل بدن:
ورزش سه گانه، نوعی برنامه ورزشی محسوب میشود که موجب درگیری کل عضلات بدن میگردد. لذا افرادی که میخواهند کل بدن خود را تمرین دهند؛ میتوانند در لیست تمرینات خودشان، ورزش سه گانه را قرار دهند.
* فشار خون پایین :
از فواید ورزش سه گانه می توان به فشار خون پایین ، جلوگیری از چاقی و بیماری های قلبی عروقی و… اشاره کرد.
* تقسیم فشار بر روی قسمت های مختلف بدن:
ورزش سه گانه، فشاری به بخش خاصی از بدن نمی آورد، بلکه فشار این ورزش، در بین تمام بخش های بدن تقسیم می شود. در نتیجه، در ورزش سه گانه احتمال آسیب دیدگی حاصل از فشار به اندام های بدن، نسبت به ورزش های دیگر، کم تر است.
گردآوری: بخش ورزش سرپوش
- 17
- 1