دنیا آقایی: جودو یعنی افتادگی و تواضع

فعالیت زنان در رشته‌ای مانند جودو شاید برای خیلی‌ها غیرقابل تصور باشد. اما این رشته سال‌هاست در بخش زنان فعالیت گسترده دارد و دخترانی در سراسر ایران هستند که جودو بخش مهمی از زندگی‌شان است. دخترانی مانند «دنیا آقایی». بانوی ۲۴ ساله ملی‌پوش ایران که از کودکی به این رشته علاقه‌مند شد و بعد از چند سال حضور در تیم ملی موفق شد به عنوان نخستین زن جودوکار ایرانی به رنکینگ جهانی راه پیدا کند. آقایی این روزها خود را برای حضور در بازی‌های آسیایی جاکارتا ۲۰۱۸ آماده می‌کند و هشتم شهریور اولین مبارزه خود را روی تاتامی این مسابقات مهم برگزار خواهد کرد. این اولین تجربه دنیا برای حضور این رقابت‌هاست. تجربه‌ای که به گفته خودش در تلاش است با نتایج خوب همراه شود و سربلندی و ورزش زنان ایران را به همراه داشته باشد. مشروح گفت‌وگوی «قانون» با دختر ملی‌پوش جودوکار ایران در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا را بخوانید:

ابتدا خودت را معرفی کن و بگو از چه زمانی در رشته جودو فعالیت خود را آغاز کردی؟

دنیا آقایی هستم و ۲۲ اردیبهشت سال ۷۳ در تهران متولد شدم اما در شاهرود بزرگ شده‌ام و در حال حاضر نیز به همراه خانواده‌ام در این شهر سکونت دارم. علاقه‌مندی من به رشته جودو به زمانی که تنها ۱۱ سال داشتم، بازمی‌گردد. در واقع از ۱۳ سال پیش در این رشته فعالیتم را آغاز کردم و بعد از سه سال برای اولین بار در رده نوجوانان پیراهن تیم ملی جودو را بر تن کردم. در حال حاضر نزدیک به ۱۰ سال است که به طور ثابت در تیم ملی جودو بانوان ایران حضور دارم و در رده های مختلف سنی نوجوانان و جوانان و بزرگسالان برای تیم ملی کشورم در مسابقات مختلف شرکت کردم.

ماجرای علاقه‌مندی تو به رشته‌ای شبیه به جودو چه بود؟ در واقع می‌خواهم بدانم در بین این همه رشته چرا تو به سمت این رشته جذب شدی؟

واقعیت این است که من به واسطه خاله ام که داور بین‌المللی و مربی جودو بود با این رشته آشنا شدم و زمانی که متوجه ظرافت‌های این رشته در عین خشونت آن شدم، علاقه‌ پیدا کردم که به طور حرفه‌ای این رشته را دنبال کنم.آموزش‌های اولیه را ایشان به من دادند اما بعد از مدتی مربی دیگری نیز گرفتم و آموزش را آغاز کردم. به این رشته بسیار علاقه داشتم و خیلی زود توانستم به سطح حرفه‌ای در جودو برسم. البته علاقه من به رشته جودو و جذب شدنم به سمت رشته‌های رزمی دلیل دیگری نیز داشت و آن فعالیت پدرم در بخش ورزش رزمی بود که باعث شده بود من از کودکی به این رشته علاقه‌مند بشوم.

فعالیت تو در رشته جودو، روی روحیاتت تاثیر‌گذار بوده است؟

خیلی‌ها تصور می‌کنند رشته‌های رزمی چون مبارزه است و کمی خشن به نظر می‌رسد، با روحیات زنانه همخوانی ندارد. خیلی‌های دیگر نیز تصور می‌کنند دختران رزمی روحیه خشنی دارند. اما واقعیت با این تصورات متفاوت است. درواقع رشته‌های رزمی بر خلاف ظاهری که دارند، باعث آرامش می‌شوند و ورزشکاران این رشته بیرون از میدان مبارزه اغلب متواضع و آرام هستند. رشته جودو به رشته اخلاق و تواضع معروف است و اگر با ورزشکاران این رشته مراوده داشته باشید به خوبی متوجه این موضوع خواهید شد.

گفتی که در شهر شاهرود بزرگ شدی. در این شهر رشته جودو چه جایگاهی دارد؟ علاقه‌مندان در این شهر چطور باید مسیر یادگیری و فعالیت این رشته را طی کنند؟

بله. در شاهرود در برخی از باشگاه‌های ورزشی کلاس‌های آموزشی جودو برگزار می‌شد. البته آن زمان امکانات بسیار کم بود و زمانی که من این رشته را شروع کردم، باشگاه های کمی وجود داشت که جودو داشته باشد. اما من با تلاش خود و با همه سختی ها این رشته را فرا گرفتم و به اردوهای تیم ملی راه پیدا کردم. از زمانی که به اردوی تیم ملی راه پیدا کردم، آنچه در اردوها یاد می گرفتم در شاهرود به بچه‌های کوچک‌تر و آن‌هایی که علاقه‌مند بودند، یاد می‌دادم تا نکات لازم را بدانند. خوشبختانه روز به روز رشته جودو در سراسر ایران در حال پیشرفت است و اوضاع نسبت به چند سال قبل خیلی بهتر شده است.

زمانی که در رشته جودو مطرح شدی و تصمیم گرفتی عمر ورزشی خود را در جودو سپری کنی، واکنش اطرافیانت چه بود؟ برای‌شان تعجب نداشت که تو به این رشته علاقه مند شده‌ای؟

خب این رشته تا حدی مردانه به نظر می رسد. جودو بسیار قدرتی و سنگین است و هر کسی از دور ببیند، تعجب می کند که یک دختر با ظرافت‌های دخترانه بخواهد در این رشته فعالیت کند. اما واقعیت این است که وقتی وارد این رشته می‌شوی، دنیای متفاوتی را تجربه می‌کنی.جودو آن چیزی که از بیرون به نظر می‌رسد، نیست. کسانی که رشته جودو را انجام می دهند، افرادی با روحیات آرام هستند. جودو در کل معروف است به افتادگی و تواضع! بعد از مدتی واکنش اطرافیان بهتر شد و چون به واسطه من با این رشته آشنا شدند، دیگر تعجب نمی‌کردند که این انتخاب من بوده است.

چند مسابقه بین المللی را در مدت ۱۰ ساله‌ حضورت در تیم ملی تجربه کردی و چه عناوینی به‌دست آوردی؟

در بخش داخلی عناوین زیادی داشتم و به مسابقات بین‌المللی مختلفی نیز اعزام شدم. تا جایی که خاطرم هست، مدال طلا مسابقات قهرمانی کشور از سال ۸۸ تا ۹۲ را به‌دست آوردم. مدال طلا مسابقات قهرمانی کشور سال ۹۵مدال برنز مسابقات قهرمانی آسیاي نوجوانان در بیروت، مقام پنجم مسابقات آسیایی جوانان در چین ، مدال طلا مسابقات قهرمانی کوراش آسیا در لبنان و ... .

شما اولین دختر جودوکار ایران هستید که به رنکینگ جهانی این رشته راه پیدا کردید. در این باره توضیح می‌دهید؟

راهیابی من به رنکینگ جهانی دو سال قبل و پس از مسابقات قهرمانی آسیا اتفاق افتاد . سال ۲۰۱۶ در مسابقات آسیایی بزرگسالان به مقام هفتمی دست پیدا کردم. این عنوان باعث شد برای نخستین بار به رنکینگ جهانی و مسابقات کسب سهمیه المپیک ۲۰۱۶ دست پیدا کنم. این افتخار بزرگی برای من است که اولین دختر ورزشکار در این رشته هستم که نامم در رنکینگ جهانی برده شد.

به عنوان یک زن ورزشکار که با حجاب در میادین بین المللی حضور پیدا می‌کند و سختی‌های مسیرش زیاد است، بزرگ ترین کمبود ورزش زنان در ایران را چه می‌دانی؟

به اعتقاد من اگر نگاه برابری در امر حمایت از ورزش بین زنان و مردان وجود داشته باشد، اتفاقات خوبی رخ دهد. البته منظور من این نیست که در ورزش مردان حمایت بسیار زیادی وجود دارد اما فکر می‌کنم اگر تبعیض وجود نداشته باشد، انگیزه نیز بیشتر خواهد شد و جای پیشرفت وجود دارد. ورزشکاران زن ایران بیش از هر چیز از نداشتن تجربه کافی رنج می‌برند؛ تجربه‌ای که بیش از هر چیز با حضور در میادین بین المللی و اعزام های خوب و رقابت با حریفان قدرتمند به‌دست می‌آید.

از بازی‌های آسیایی برای‌مان بگو. چقدر آماده هستی و این مسابقات را چطور پیش‌بینی می‌کنی؟

من در مراحل ابتدایی اردوی تیم ملی با یک آسیب دیدگی کوچک مواجه شدم که رفته رفته با پیگیری و کمک های پزشک تیم ملی رفع شد. در حال حاضر وضعیت خوبی دارم و شرایط برای حضور در جاکارتا ایده آل است. از زمانی که مربی خارجی برای تیم ملی زنان به خدمت گرفته شده، شرایط بهتر شده است که باید از فدراسیون برای این اقدام تشکر کنم. بعد از آمدن مربی خارجی تیم ملی ۶ ماه اردوی مستمر داشت که پیش از این بی سابقه بود و اردوها منظم پیگیری شد. «نیلا کیوماوا» یک مربی اهل کشور ازبکستان است که نزدیک به هفت ماه سرمربیگری تیم جودو را بر عهده دارد. با آمدن این مربی تمرینات و اردوها شکل دیگری به خود گرفته و اوضاع بهتر از قبل شده است.

از حریفانت در جاکارتا چقدر شناخت داری؟

رشته جودو در کشور ژاپن متولد شده و مهد این رشته در قاره آسیاست. در واقع نبردهای آسیایی جودو به طور کامل با نبردهای جهانی این رشته برابری می‌کند. ما حریفان قدرتمندی در آسیا داریم، به جز خود ژاپن که بسیار قوی است، مغولستان، ازبکستان، قزاقستان، چین و ... حریفان اصلی ما به شمار می‌روند. من در این مسابقات در وزن -۷۰ مسابقه خواهم داد که حریفان قدری در انتظارم هستند. تمام تلاش من این است که در این نبرد با قدرت‌های جهان توانمندی و شایستگی خودم و جودوکاران دختر ایران را نشان دهم. امیدوارم بتوانم با عملکرد خوب مزد زحماتم را بگیرم و برای کاروان ایران افتخار آفرین باشم.

پرتو جغتایی