به گزارش ایسنا، اقدام رسول خادم رییس فدراسیون کشتی و سرمربی موقت تیم ملی در واگذاری اختیاراتش به نایب رییس خود و پس از آن درخواست کتبی از شورای فنی برای معرفی هر چه سریعتر سرمربی ثابت تیم ملی و پس از آن برگزاری جلسه شورای فنی و انتخاب خادم به عنوان سرمربی تیم ملی تا المپیک ۲۰۲۰، واکنش‌های زیادی را از سوی مخالفان خادم بدنبال داشت و حتی برنامه فوتبالی ۹۰ نیز با کنایه شورای فنی را به نداشتن اختیار و اراده در قبال درخواست های خادم متهم کرد.
خادم دنبال چیست؟
اما براستی هدف خادم از قبول این سمت پر دردسر آن‌هم در بدترین شرایط ممکن که تیم ملی در مسابقات جهانی پاریس ۲۰۱۷ بدترین نتیجه را بدست آورده و همه می‌دانیم که تیم ملی با کمبود کشتی‌گیران شش دانگ همچون حسن یزدانی مواجه است، چه می‌تواند باشد؟
همه منتقدین به کارآمدی فنی و توانایی‌های بالای او در حوزه فنی و مدیریتی اعتراف دارند اما دلیل مخالفتشان با حضور وی در راس تیم ملی، ریاستش را بر فدراسیون کشتی می‌دانند و معتقدند او باید تمرکز خود را بر روی امور مدیریتی فدراسیون و حضور در هیات رییسه اتحادیه جهانی بگذارد نه اینکه بخواهد مستقیما به حوزه فنی ورود و سمت پرمشغله سرمربیگری تیم ملی را بر عهده بگیرد. آن‌ها می‌گویند مگر سرمربی خوب در کشور نداریم که خادم می‌خواهد چند هندوانه را با یکدست بلند کند؟ البته این انتقاد که چرا طی ۴ سال گذشته مربیانی که برای حضور در راس تیم ملی قابل اعتماد باشند، پرورش پیدا نکرده‌اند نیز انتقادی بجا و قابل تامل است.
اما نگاهی به عملکرد رسول خادم در قامت سرمربیگری تیم ملی و همزمان ریاست فدراسیون کشتی نشان می‌دهد وی با وجود مشغله های فراوان، عملکرد قابل دفاعی داشته و حتی در المپیک ۲۰۱۶ ریو موفق شد ایران را پس از ۱۶ سال به طلای المپیک برساند و تیمش را نایب قهرمان المپیک کند.
موفقیت‌های چشمگیر در حوزه مدیریتی
خادم علاوه بر این در حوزه مدیریتی فدراسیون که همزمان با سرمربیگری تیم ملی بود نیز موفقیت‌های خوبی نسبت به روسای قبل از خود داشته و برنامه‌های زیادی را به مرحله اجرا درآورده است. ابتکار در راه‌اندازی مسابقاتی تحت عنوان جام باشگاه های جهان، واگذاری میزبانی مسابقات معتبر بین المللی به استان‌های مختلف و جذب منابع مالی، راه‌اندازی کشتی بانوان در کنار عضویت اثرگذار در هیات رییسه اتحادیه جهانی کشتی آن هم با بیشترین رای در حضور افراد صاحب نفوذ از جمله اتفاقاتی است که خادم اتفاقا همزمان با هدایت تیم ملی آن‌ها را استارت زد و به سرانجام رساند.
حضور خادم در هیات رییسه اتحادیه جهانی به هیچ وجه نمایشی نیست و به قول دکتر شادگان رییس کمیته پزشکی اتحادیه جهانی او با تمام وجود از حق کشتی ایران و توسعه کشتی در جهان و مقابله با سیطره چندین ساله روس‌ها مبارزه می‌کند.
فدراسیون کشتی پرکارترین در ایران
به جرات می‌توان گفت فدراسیون کشتی پرکارترین فدراسیون ورزشی ایران است که هر هفته مسابقات متعددی را در رشته‌های مختلف و در تمامی رده‌های سنی از نونهالان تا بزرگسالان در کنار اعزام‌های مختلف به مرحله اجرا درمی‌آورد. در جاییکه برخی فدراسیون‌ها حتی از برگزاری یک رویداد داخلی و یا خارجی بدون کمک وزارت ورزش عاجزند، این حجم از برگزاری اردوهای تیم‌های ملی بانوان و آقایان، مسابقات داخلی و خارجی و اعزام های برون مرزی که بدون جذب حامیان مالی انکان‌پذیر نبوده، قبال توجه است.
نتایج قابل دفاع خادم در قامت سرمربی
اما جدا از مباحث مدیریتی، خادم پیش از این و همزمان با ریاست فدراسیون کشتی در مسابقات جهانی ۲۰۱۴ تاشکند و ۲۰۱۵ لاس وگاس و همچنین المپیک ۲۰۱۶ ریو سرمربیگری تیم ملی کشتی آزاد ایران را بر عهده داشت و نگاهی به نتایج کسب شده در این رویدادها نشان می دهد وی در بحث نتیجه‌گیری در بعد فنی نیز عملکرد قابل دفاعی داشته است.
لندن اولین تجربه سرمربیگری در المپیک
خادم ابتدا در سال ۲۰۱۲ و در المپیک لندن سرمربیگری تیم ملی را در دست گرفت و در نهایت ایران با نقره صادق گودرزی در ۷۴ و ۲ برنز احسان لشگری در ۸۴ و کمیل قاسمی در سنگین وزن به کار خود پایان داد. تیم ملی کشتی آزاد ایران در این رقابت‌ها در مقایسه با المپیک ۲۰۰۸ پکن که محمود معزی‌پور سرمربیگری تیم ملی را در دست داشت و ایران ضعیف‌ترین نتیجه خود را با تک مدال برنز مراد محمدی گرفت، نتیجه به مراتب بهتری را کسب کرد.
قهرمانی تیم ملی در مسابقات جهانی بوداپست
در سال ۲۰۱۳ و در مسابقات جهانی بوداپست، خادم اینبار به عنوان مدیر فنی در کنار تیم ملی بود که در این مسابقات آزادکاران ایران با ۲ مدال طلای حسن رحیمی در ۵۵ و رضا یزدانی در ۹۶ کیلوگرم، نقره عزت‌الله اکبری در ۷۴ و ۲ برنز مسعود اسماعیل پور در ۶۰ و احسان لشگری در ۸۴ کیلوگرم بر سکوی نخست جهان ایستادند.
نایب قهرمانی تیم ملی در جهانی ۲۰۱۴
پس از آن در سال ۲۰۱۴ و در مسابقات جهانی ازبکستان، خادم بار دیگر به عنوان سرمربی در تیم ملی حضور داشت. آزادکاران ایران در این رقابت‌ها با ۳ مدال نقره مسعود اسماعیل‌پور در ۶۱، سید احمد محمدی در ۶۵ و کمیل قاسمی در سنگین وزن و ۲ مدال برنز حسن رحیمی در ۵۷ و محمد حسین محمدیان در ۸۶ کیلوگرم پس از روسیه بر سکوی دوم جهان ایستاد.
نمایش خوب با چاشنی بدشانسی در لاس‌وگاس
سال ۲۰۱۵ و در جریان مسابقات جهانی لاس‌وگاس نیز شاگردان خادم هر چند به مدال طلا نرسیدند اما نباید از بدبیاری حسن رحیمی و سید احمد محمدی بهترین‌های تیم ایران در رسیدن به مدال طلا به راحتی گذشت. ایران در این رقابت ها با ۲ مدال نقره حسن رحیمی در ۵۷ و حسن یزدانی در ۷۰ و ۲ مدال برنز سید احمد محمدی در ۶۵ و علیرضا کریمی در ۸۶ در نهایت اینبار نیز بر سکوی ارزشمند دومی جهان ایستاد. این رقابت‌ها با درخشش نفرات جوان تیم ملی همانند حسن یزدانی و علیرضا کریمی همراه بود که چهره شدند و کشتی‌های زیبایی را به نمایش گذاشتند.
طلای المپیک پس از ۱۶ سال در ریو
اما خادم که خود افتخارات زیادی را در عرصه قهرمانی برای ایران بدست آورده و یک طلا و یک برنز المپیک و ۲ طلا و یک نقره جهان، یک طلا و یک نقره بازی‌های آسیایی و ۵ طلای آسیا را در کارنامه خود دارد، برای دومین مرتبه و در المپیک ۲۰۱۶ ریو نیز در قامت سرمربی تیم ملی در کنار تشک حضور داشت و موفق شد در نهایت با کسب عنوان نایب قهرمانی، مدال طلا را پس از ۱۶ سال به کشتی آزاد ایران تقدیم کند و تیم ایران پس از ۴ دوره صاحب مدال طلا شود.
در این رقابت ها حسن یزدانی نابغه کشتی ایران در وزن ۷۴ کیلوگرم به مدال طلا رسید، کمیل قاسمی در سنگین وزن نقره گرفت و حسن رحیمی نیز در سبک وزن مدال برنز را بر گردن آویخت تا ایران بر سکوی دوم المپیک قرار گیرد.
کناره گیری از سرمربیگری تیم ملی
با پایان المپیک همانطور که خادم وعده داده بود، از سرمربیگری تیم ملی کنار کشید و شورای فنی محمد طلایی که افتخارات خوبی را در رده جوانان بدست آورده بود را به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب کرد اما همان زمان برخی از کارشناسان نسبت به این انتخاب خادم و شورای فنی انتقاد داشتند و معتقد بودند طلایی کارآیی بهتری در رده جوانان خواهد داشت.
ادامه انتقادات؛ خادم همه کاره تیم ملی است!
هر چند بسیاری کماکان معتقد بودند که خادم باز هم حرف اول و آخر را در حوزه فنی و تصمیمات کادر فنی تیم ملی می‌زند و کادر فنی مجری تصمیمات اوست اما اینبار خادم بیشتر وقت خود را بر روی امور مدیریتی فدراسیون گذاشت و کمتر نظاره گر تمرینات تیم ملی و وضعیت تمرینی آزادکاران بود.
آزمون طلایی در جهانی کوچک
تیم تحت امر محمد طلایی ابتدا در مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی که برای نخستین بار در سال المپیک و در ۲ وزن برگزار شد، شرکت کرد که در پایان بهنام احسان‌پور در ۶۱ کیلوگرم پنجم شد و مصطفی حسین خانی در وزن ۷۰ کیلوگرم برای نخستین بار بر سکوی سوم جهان قرار گرفت تا کارشناسان و اعضای شورای فنی با توجه به فرصت اندک محمد طلایی نتوانند ارزیابی دقیقی از نحوه عملکرد او داشته باشند.
کابوس پاریس
اما مسابقات جهانی ۲۰۱۷ پاریس با نتایجی عجیب و دور از انتظار که حتی سرسخت‌ترین مخالفان نیز پیش‌بینی آن را نمی‌کردند همراه بود.تیم ملی در این رقابت‌ها چهار مهره اصلی شامل حسن رحیمی، سید احمد محمدی، رضا یزدانی و کمیل قاسمی را در مقایسه با دوره‌های پیش و بدلیل مصدومیت در اختیار نداشت. شورای فنی نیز مسابقات انتخابی تیم ملی را بصورت کامل اجرا کرد تا دست محمد طلایی در انتخاب کشتی‌گیر بسته شود و نفرات تیم ملی بر اساس قانون انتخابی و به شرط عدالت دوبنده تیم ملی را در پاریس بر تن کنند.
در این مسابقات تنها حسن یزدانی مقتدرانه به مدال طلای جهان رسید اما نفرات میدان دیده‌ای همچون رضا اطری، بهنام احسان‌پور، میثم نصیری، مصطفی حسین‌خانی، پیمان یاراحمدی و امیر محمدی نمایش ناامیدکننده‌ای داشتند و در نهایت از دور رقابت‌ها کنار رفتند. یدالله محبی کشتی‌گیر جوان کرمانشاهی نیز در سنگین وزن حذف شد، تا تیم ملی با رقم زدن بدترین نتیجه ۴ دهه اخیر بر جایگاه نهمی جهان قرار گیرد.
انتقادات بی سابقه از فدراسیون کشتی
کسب این نتیجه بهترین فرصت برای تاخت و تاز مخالفان نه به محمد طلایی سرمربی تیم ملی بلکه به رسول خادم رییس فدراسیون کشتی بود و همه آن‌ها خادم را همه کاره تیم ملی و مقصر اصلی این ناکامی می‌دانستند. در چنین شرایطی انتظار تغییرات گسترده در کادر فنی تیم ملی و ورود دوباره خادم به سرمربیگری تیم ملی برای سامان دادن به اوضاع و احوال کشتی آزاد در جهت جلوگیری از ناکامی در بازی‌های آسیایی، مسابقات جهانی۲۰۱۸ و المپیک ۲۰۲۰ دور از ذهن نبود.
یک بام و دو هوای وزارت ورزش
کار به دستور ویژه وزیر ورزش نیز رسید و وی در نامه‌ای به داورزنی معاون ورزش قهرمانی خود خواستار تشکیل کارگروهی ویژه برای رسیدگی به علل ناکامی آزادکاران در مسابقات جهانی پاریس شد. این در شرایطی بود که وزارت ورزش هیچگونه واکنشی نسبت به ناکامی رشته مهم و مدال آوری مانند تکواندو که رئیس آن دوستی دیرینه‌ای نیز با محمدرضا داورزنی دارد، نداشت. این اقدام وزارت ورزش با واکنش بسیار تند فدراسیون کشتی و اعضای شورای فنی مواجه شد. در مجموع این ناکامی انتقادات و فشار زیادی را به شخص رسول خادم نسبت به کادر فنی تیم ملی وارد کرد.
خادم با اعتماد ۱۰۰ درصدی بازهم رییس فدراسیون شد
با پایان انتخابات فدراسیون کشتی در تاریخ ۲۸ آذرماه که با رای صددرصدی اعضای مجمع به رسول خادم برای دومین مرتبه پیاپی همراه بود، خادم بار دیگر سکان این فدراسیون را در دست گرفت.
انتخاب خادم با عنوان جدید!
با گذشت زمانی در حدود ۲ هفته در نهایت شورای فنی کشتی آزاد دهم دی ماه، رسول خادم را با واژه‌ای جدید تحت عنوان"مسئول امور فنی" تیم ملی کشتی آزاد بزرگسالان البته بصورت موقت و تا رقابت‌های انتخابی تیم ملی در اردیبهشت ۹۷ انتخاب کرد.
خادم در اولین اقدام و با مشورت شورای فنی،تمامی اعضای کادر فنی تیم ملی به غیر از محمد طلایی را کنار گذاشت. شورای فنی خادم را به عنوان سرمربی موقت انتخاب کرد و وی نیز محمد طلایی، علیرضا رضایی(سرمربی امید)، فردین معصومی و مسعود مصطفی جوکار را به عنوان کادر فنی تیم ملی انتخاب کرد. چند جلسه‌ای تمرین تیم ملی در فضایی جدید و با جدیت خادم که با فشار بر کشتی‌گیران همراه بود برگزار شد.
نامه‌نگاری‌های غیرمنتظره در یک بعد از ظهر زمستانی
این روند ادامه داشت تا اینکه خادم چند روز قبل در اقدامی دور از انتظار، تمامی اختیارات خود به غیر از امضای اسناد مالی را به حمید بنی تمیم نایب رییس خود واگذار کرد. دقایقی پس از آن نیز وی در نامه‌ای به شورای فنی خواستار معرفی هر چه سریعتر سرمربی تیم ملی کشتی آزاد شد؛ اقدامی که بسیاری معتقد بودند می‌توانست بدون مطرح شدن در رسانه‌ها و با رای اعضای شورای فنی در انتخاب رسول خادم به عنوان سرمربی ثابت با توجه به واگذاری اختیاراتش در فدراسیون همراه باشد.
انتخاب به عنوان سرمربی دائمی
به هر حال شورای فنی نیز یک روز پس از این نامه، تشکیل جلسه داد و در حالیکه نفراتی مانند عباس جدیدی برای سرمربیگری تیم ملی ابراز علاقه کرده بودند، رسول خادم به عنوان سرمربی تیم ملی تا المپیک ۲۰۲۰ انتخاب شد؛ انتخابی که اینبار نیز حواشی زیادی به همراه داشت و برخی منتقدان شورای فنی را فاقد قدرت تصمیم‌گیری بر خلاف خواست رییس فدراسیون دانستند. البته اعضای شورای فنی نیز از بررسی گزینه‌های مختلف در جلسه خود بدون بردن اسمی از آن‌ها خبر دادند و تاکید کردند"خادم به شخصه خواستار بررسی بیشتر شورای فنی درباره افراد واجد صلاحیت شده است"
گرو گذاشتن آبرو
اما اینبار خادم متفاوت از مرتبه قبل و با تمام توان خود وارد این کارزار شده است.واگذاری تمامی اختیارات به بنی تمیم از جدیت و انگیزه بالای خادم در سر و سامان دادن به وضعیت تیم ملی آنطور که ایده‌آل او باشد خبر می‌دهد تا هم او با فراغ بال به امور فنی بپردازد و هم بهانه‌جویی منتقدان گرفته شود. انتقادات به اقدام خادم در قبول این مسئولیت در حالیست که با احترام به تمام مربیان زحمتکش و افتخارآفرین در سراسر کشور، به جرات می‌توان این ادعا را داشت که کمتر کسی مانند خادم دلش برای موفقیت تیم ملی و بازگشت دوران پرافتخار کشتی ایران می‌تپد.
هیچ رییس فدراسیونی را نمی‌توانیم در ایران پیدا کنیم که اینگونه کنار تشک و در تمرین و مسابقه فریاد بکشد،عرق بریزد،انگیزه بدهد،عصبانی شود و از آبروی خود بگذارد تا تیم ملی آنگونه که مردم انتظار دارند نتیجه بگیرد.
میدان جنگ نه تشک کشتی
تجربه ناکامی پاریس تجربه‌ای بسیار تلخ برای خادم و دوران ریاست او بر فدراسیون کشتی بود و او دیگر نمی‌خواهد این کابوس برای کشتی ایران تکرار شود تا بسیاری کشتی را مورد تاخت و تاز انتقادات خود قرار دهند. او فردی ایده‌آل گراست که در هر شرایطی بهترین نتیجه را می‌خواهد و اینبار نیز با همین هدف اما با فراغ بال آمده تا کشتی‌گیران بدانند برای اهتزاز پرچم ایران و خوشحالی مردم باید در تمرین و مسابقه تا پای جان درست همانند یک سرباز جان بدهند.
خادم در یک راه پرپیچ و خطر
بدون شک نه تنها این انتخاب سود و منفعت شخصی برای خادم ندارد بلکه این راهی پرخطر و پر پیچ و خمی برای مرد مغرور و البته مقتدر و قابل احترام ورزش ایران خواهد بود که قطعا تکرار نتایج ضعیف و دور از انتظار تبعات سنگینی برای او خواهد داشت. او نیز با علم به این مسیر سخت و دشوار با تمام توان آمده و آبروی خود را گذاشته تا کشتی را آنطور که شایسته نام ایران است به قله‌های موفقیت برساند. کشتی آزاد از رده‌های پایه تا بزرگسالان نیاز به تغییر تفکر جدی از سوی کادر فنی و کشتی‌گیران با تزریق روحیه جنگندگی و مبارزه تا سوت پایان در کنار آموزش درست نحوه دفاع و حمله در مبارزه دارد و در این میان برای انسجام میان تیم‌های ملی حضور یک فرمانده مقتدر غیرقابل انکار است.
البته خادم ریسک بزرگی را متوجه خود ساخته است و تبعات شکست احتمالی در این شرایط برای رسول خادم چند برابر خواهد بود.
او دنبال دردسر می‌گردد!
البته خادم نیز می‌توانست مانند بسیاری دیگر از چسبیده‌های به ورزش کت و شلوار بپوشد، پشت میزش بنشیند، دستور بدهد، مقصران را محاکمه کند، به دنبال منافع شخصی‌اش باشد، دنبال دردسر نگردد و وارد گود هم نشود و اتفاقا مورد بازخواست هم قرار نگیرد، چه اینکه اگر او دنبال منافع شخصی و پرکردن جیبش بود، هیچگاه از ادامه حضور در شورای شهر تهران که بسیاری برای آن سر و دست می‌دادند، انصراف نمی‌داد.
در جاییکه شاهد چنبره چندین ساله انواع و اقسام افراد سیاسی و نظامی بر مدیریت ورزش ایران بدون داشتن هیچ سبقه و افتخار ورزشی هستیم، دلخوشی بسیاری از مردم و دلسوزان به بودن امثال خادم در مدیریت ورزش ایران است، بودنی که بسیاری چشم دیدن آن را ندارند!
وحید رجبی
- 14
- 1
