علیرضا کریمی: رسول خادم به من گفت انتخابت کردیم که یک طلا برایمان بیاوری

به گزارش فرهیختگان، کشتی برده مقابل حریف روس را به باخت مصلحتی تبدیل کرد و بابت همین اتفاق ۶ ماه از کشتی محروم شد. شاید از این مقدمه هم خوشش نیاید، گرچه آرام و کم حرف است، اما یک سال فقط به گرفتن مدال فکر کرد و این کار را به خوبی در جاکارتا انجام داد. در جایی که مازندرانی‌ها به‌شدت به اعزامش انتقاد می‌کردند. وزنش خیلی سبک‌تر از حریفان آسیایی‌اش بود، اما کادرفنی و شورای فنی کشتی آزاد پیش از اعزام به جاکارتا این استدلال را آورد که کریمی توان شکست دادن کشتی‌گیر ازبکی که در سال‌های اخیر تمام ایرانی‌ها را شکست داده، را دارد.

او که مدال برنز مسابقات جهانی ۲۰۱۵ لاس‌وگاس را در وزن ۸۶ کیلوگرم در کارنامه داشت، با وجودی که کشتی‌گیر این وزن محسوب می‌شود، به خاطر مصلحت تیمی و اینکه در ۸۶ کیلوگرم نابغه‌ای چون حسن یزدانی حضور دارد، در بازی‌های آسیایی در وزنی روی تشک رفت که دو وزن بالاتر از وزن تخصصی‌اش محسوب می‌شد اما در نهایت مدال طلای ۹۷ کیلوگرم را ازآن خود کرد.

بعد از یک دور استراحت، ابتدا یاماگوچی نفر سوم آسیا از ژاپن را شکست داد و در نیمه‌نهایی ماگومد ابراگیموف روسی‌الاصل از ازبکستان و عنوان‌دار جهان و المپیک را نه‌تنها شکست داد، بلکه با ضربه فنی انتقام همه ۹۷ کیلوهای قبلی ایران را از او گرفت. در فینال هم موسی یف قرقیزستانی که عنوان‌دار آسیاست را با اقتدار از پیش رو برداشت. در ادامه حرف‌های علیرضا کریمی که به احتمال فراوان نماینده وزن ۹۲کیلوگرم کشتی آزاد در جهانی بوداپست خواهد بود را با روزنامه «فرهیختگان» می‌خوانید.

با توجه به دو باختی که به اصلی‌ترین رقیب داخلی‌ات داشتی، خیلی‌ها نسبت به اعزامت به جاکارتا انتقاد داشتند.

نمی‌دانم، من هم نمی‌دانستم می‌خواهند انتخابم کنند اما بعد از جلسه شورای فنی، ظاهرا آنجا تصمیم گرفتند که من در ۹۷ کیلوگرم بازی‌های آسیایی کشتی بگیرم. خب وزن من به ۹۲ کیلوگرم می‌خورد، اما این وزن در بازی‌های آسیایی نبود. برای این وزن هم چیزی کم نمی‌کردم، سر وزن بودم. نمی‌دانستم در آن جلسه چه گذشته و چه اتفاقی افتاده اما بعد گفتند تو باید در وزن ۹۷ کیلوگرم کشتی بگیری.

کادرفنی گفته بود تو می‌توانی ابراگیموف را شکست دهی و به همین دلیل هم انتخابت کردند.

بله، من هم این را در مصاحبه‌های کادرفنی خواندم و بعد هم آقا رسول (خادم) صدایم کرد و گفت «تو را انتخاب کردیم که بروی و در ۹۷ کیلوگرم به تیم ملی کمک کنی و یک طلا برای‌مان بیاوری.» او تاکید کرد که چقدر کسب مدال طلا در این بازی‌ها برای ایران و رنکینگش اهمیت دارد. مهم هم کسب طلاست، نه مدال‌های دیگر. گفت که این هم برای کاروان ورزش ایران مهم است و هم برای کشتی. گفت برو با تمام وجودت کشتی بگیر تا بهترین مدال را بگیری. فکر می‌کنم من هم انتظارات را برآورده کردم.

تو قبلا ۲ مدال جهانی(جوانان و امیدهای جهان) را به خاطر عدم رویارویی با حریف اسرائیلی از دست داده بودی، این مدال جای آنها را گرفت؟

من درحقیقت سه مدال طلا را از دست داده بودم، هم جوانان و امیدهای جهان و هم قهرمانی آسیا که به خاطر محرومیت ۶ ماهه نامم از لیست نفرات اعزامی خارج شد. اما راستش را بگویم این مدال در آن برنامه و فکری که من دارم، هدف اصلی نبود. نه آن جوانان و امیدهای جهان و نه آسیایی و نه همین بازی‌های آسیایی. من به چیزهای بزرگ‌تری فکر می‌کنم. خدا کمکم کند که بتوانم طلای جهان و المپیک را بگیرم. اصلا هم دیگر به آن مدال‌هایی که به خاطر قرعه و محرومیت از دست دادم فکر نمی‌کنم، هیچ کدام‌شان نمی‌توانست جلوی راه مرا بگیرد. من به همان سمتی حرکت می‌کردم که از قبل برایش تصمیم گرفته بودم. حالا خدا را شکر می‌کنم که در جاکارتا طلا گرفتم و در همان مسیر در حال حرکت هستم.

فکر می‌کنم اینکه کنار نام تو این «باید ببازی» تکرار می‌شد، اصلا خوشحالت نمی‌کرد. یعنی دوست داشتی که به جای این واژه تکراری، از مدال و موفقیتت بگویند.

دقیقا همین‌طور است که می‌گویید. برایم جالب است که همان چیزی را گفتید که مدت‌ها بود به آن فکر می‌کردم اما تاکنون به هیچ‌کس نگفته بودم که چقدر ناراحتم. وقتی اسم علیرضا کریمی می‌آید همه یاد آن «باید ببازی» می‌افتند. دوست نداشتم بخواهند تا ابد نام مرا با این اتفاق به یاد بیاورند.

حالا با این طلا، یکی از جدی‌ترین مدعیان تیم ملی هستی.

ببینیم تا خدا چه می‌خواهد و کادرفنی چه تصمیمی می‌گیرد.

درست است که فعلا برای ۹۷ کیلوگرم در مسابقات جهانی سبک هستی، اما اگر از نظر وزنی شرایط مطلوبی داشته باشی، به نظر می‌رسد می‌توانی خلأ چندین ساله این وزن بعد از رضا یزدانی را پر کنی.

انگیزه‌ام خیلی بالاست. آمده‌ام که ببرم، باید ببرم و بمانم. حالا باید دید چه زمانی از نظر وزنی شرایطم برای۹۷ کیلوگرم مناسب می‌شود.

مرضیه دارابی