به گزارش ایران ورزشی، بعد از تغییر اوزان وزنه‌برداری، سهراب مرادی ستاره ۹۴ کیلویی ایران که در این وزن موفق به کسب مدال طلای المپیک ۲۰۱۶ ریو شده بود، تغییر وزن داد. البته همانطور که پیش‌بینی می‌شد او در وزن جدید یعنی ۹۶ کیلوگرم هم با شکستن رکوردهای جهان به فوق‌‌ستاره‌ای استثنایی تبدیل شد اما همه آنچه برای سهراب اتفاق افتاد، خوب و خوش نبوده و چند مصدومیت برای او مشکل‌ساز شده است به طوری که او در مسیر المپیک ۲۰۲۰ توکیو، گویا دوباره به فکر تغییر وزن و رفتن به اوزان سنگین‌تر افتاده است. تغییر وزنی عجیب، مبهم و سوال برانگیز؛ آن هم در شرایطی که سهراب در دسته ۹۶ کیلوگرم به وزنه‌برداری شکست‌ناپذیر و دست‌نیافتنی تبدیل شده است.
چرا سهراب به فکر تغییر وزن افتاد؟
موضوع تغییر وزن در بین قهرمانان در رشته‌های مختلف اتفاقی طبیعی است. موضوعی که با توجه به تغییرات فیزیکی برای آنها روندی طبیعی و معمولی به شمار می‌رود اما این تغییرات زمانی جواب می‌دهد که زمان تصمیم‌گیری آنها برای ایجاد تغییرات وزنی، یک زمان مناسب باشد و ورزشکار زمانی تصمیم به این تغییر بگیرد که فرصت کافی برای جا افتادن در وزن جدید را داشته باشد. ضمن اینکه هر ورزشکار برای حضور در یک وزن بالاتر باید از فاکتورهای مورد نیاز به جهت کسب امتیاز و افتخارآفرینی برخوردار باشد. در غیر این صورت حضور ورزشکاران در اوزان بالاتر مساوی است با نابودی هر آنچه در اوزان قبلی و دوره قهرمانی برای خود کاشتند.
موضوع سهراب مرادی و تغییر وزن احتمالی این فوق‌ستاره وزنه‌برداری در روزهای اخیر نیز مصداق بارز همین شرایطی است که ذکر شد. با توجه به تفکرات و خصوصیات اخلاقی که در این قهرمان سراغ داریم و نقل قول‌هایی که از زبان او جسته و گریخته شنیدیم، دلیل اصلی سهراب برای این تغییر وزن، آسیب‌دیدگی‌های جدی است که این قهرمان در طول یک سال اخیر چند بار در اردوی تیم ملی با آن دست و پنجه نرم کرده است.
نخستین آسیب‌دیدگی سهراب، موضوع دیسک کمرش بود که بعد از اعزام به آلمان برطرف شد و بعد از آن سهراب بار دیگر باصلابت روی تخته بازگشت و دوباره به رکوردهای خوبی رسید اما او در دوره نقاهت، وزنش را خیلی کنترل نکرده بود و همین موضوع باعث شد تا سرعتش کاهش یابد. همین عامل مهم در انجام تکنیک وزنه‌برداری، خصوصا در حرکت یکضرب - که سرعت نقش تعیین‌کننده‌ای دارد - باعث مصدومیت مجدد مرادی شد.
سهراب در حرکت یکضرب زیر وزنه ۲۰۰ کیلوگرمی رفت اما چون نتوانست در حرکت زیرگیری این وزنه را روی سرش ثابت کند، از ناحیه کتف به شدت آسیب دید و دوباره تحت درمان قرار گرفت. همین آسیب‌دیدگی‌های پی‌درپی عامل اصلی بالا رفتن وزن سهراب مرادی است. موضوعی مهم که می‌تواند از لحاظ روانی باعث اتخاذ تصمیم تغییر وزن اجباری در این شرایط حساس شود. وزن سهراب بالا رفته و با توجه به وضعیت جسمی او، کادرفنی نمی‌تواند بیش از حد برای کاهش وزن و رسیدن به وزن ۹۶ کیلوگرم برای مسابقات جهانی ۲۰۱۹ تایلند به مرادی فشار وارد کند.
البته می‌شد همین دوره نقاهت را برای این قهرمان طوری برنامه‌ریزی کرد که او با یک رژیم غذایی خاص، در مسیر حساس و سرنوشت‌ساز رقابت‌های جهانی و بازی‌های المپیک با موضوع اضافه وزن درگیر نشود اما این نظارت روی یک سرمایه ارزشمند ملی به هر دلیل ممکن وجود نداشته است. در نهایت اگر شرایط به همین منوال ادامه داشته باشد همین موضوع به ظاهر ساده می‌تواند تاوان سنگینی به اندازه از دست رفتن ۲ نشان ارزشمند طلا، ابتدا در رقابت‌های جهانی ۲۰۱۹ تایلند و سپس در بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو برای کاروان المپیکی کشورمان به دنبال داشته باشد.
خودزنی یا تغییر وزن تاکتیکی
اگر شرایط کتف سهراب روبه‌راه شود و او بتواند تا یکی، دو هفته آینده باز هم در تمرینات تیم ملی دست به وزنه شود، اینطور به نظر می‌رسد که او در مسابقات جهانی در وزن ۱۰۲ کیلوگرم مسابقه می‌دهد. البته این وزن به‌عنوان یک وزن غیرالمپیکی به شمار می‌رود و فقط در رقابت‌های جهانی رسمیت دارد اما چون سهراب در دو رویداد گزینشی قبل در دسته ۹۶ کیلوگرم وزنه زده مسابقات جهانی تایلند نیز برای او رقابت گزینشی محاسبه می‌شود و طبق قانون فدراسیون جهانی حکم عبور این وزنه‌بردار از یک مرحله گزینشی دیگر را نیز دارد اما موضوع اصلی به هیچ وجه این مورد نیست.
اصل موضوع، حضور سهراب مرادی در بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو است زیرا سهراب اگر بخواهد به همین منوال پیش برود و وزنش را کنترل نکند، برای بازگشت به دسته ۹۶ کیلوگرم با مشکل جدی برای وزن کم کردن مواجه می‌شود. ضمن اینکه رقبای داخلی و خارجی او مثل کیانوش رستمی و تیان تائوی چینی نیز با قدرت مشغول تمرین و آماده‌سازی خود برای چیره شدن بر تمامی مدعیان دسته ۹۶ کیلوگرم هستند.
از سوی دیگر نیز سهراب برای وزنه زدن در المپیک اگر وزنش را کنترل نکند، چون وزن ۱۰۲ کیلوگرم در المپیک رسمیت ندارد، مجبور است، ۲ وزن بالاتر برود و برای حضور در بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو در دسته وزنی ۱۰۹ کیلوگرم وزنه بزند. اگر شرایط برای سهراب به ناچار اینگونه رقم بخورد، آن وقت باز هم سهراب مرادی سوای تمام مشکلاتی که برای رسیدن به وزن ۱۰۹ کیلوگرم و تثبیت در این دسته وزنی از نظر فیزیکی دارد، با وزنه‌برداران قدرتمند و مدعی از کشورهای ارمنستان، چین و لهستان مواجه می‌شود؛ وزنه‌بردارانی که سال‌ها است در این دسته وزنی جا افتاده‌اند و موانعی سخت و غیرقابل فتح برای ستاره المپیکی وزنه‌برداری ایران به شمار می‌روند.
سیمون مارتیروسیان ارمنستانی دقیقا از سال ۲۰۱۷ میلادی به بعد در دسته ۱۰۵ و بعد از آن در دسته ۱۰۹ کیلوگرم در تمامی میادین رسمی مثل قهرمانی اروپا، مسابقات جهانی و المپیک قبلی حاضر شده و کمتر از وزنه‌های ۱۹۵ در یکضرب، ۲۴۰ در دوضرب و ۴۳۵ کیلوگرم در مجموع برای خود ثبت نکرده است. این وزنه‌بردار قدرتمند و جوان ارمنستانی بدون شک یکی است مثل خود سهراب که در دسته ۹۶ کیلوگرم رقیبی برای عرض‌اندام ندارد. بنابراین او را از همین حالا باید مدعی شماره یک کسب مدال طلای جهانی در سال ۲۰۱۹ و بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو پیش‌بینی کنیم البته اگر مصدومیت یا مشکلی برای او رخ ندهد.
بعد از مارتیروسیان ارمنی نیز به ترتیب ژی یانگ از کشور چین و آرکادئوس میشالسکی از لهستان، دیگر ستاره‌های عنواندار و مدعی حاضر در این دسته وزنی یعنی ۱۰۹ کیلوگرم هستند. پس بدون اغراق اگر سهراب وزنش را در مدت زمان باقیمانده کنترل نکند و بار دیگر با یک برنامه منسجم به وزن اصلی خود یعنی دسته وزنی ۹۶ کیلوگرم برنگردد، نه تنها کاروان ایران شانس قطعی طلا در ۹۶ کیلوگرم را از دست می‌دهد بلکه برای شخص سهراب هم عارضه‌ای دارد و ممکن است رقابتی سخت را برایش در دسته ۱۰۹ کیلوگرم رقم می‌زند؛ جایی که او شانس کمی برای رسیدن به مدال طلا دارد.
علاوه بر این موارد، تغییر وزن سهراب، روی انگیزه وزنه‌بردارانی مثل علی هاشمی، رضا بیرالوند، علی داودی و... که امیدوارند در دسته ۱۰۹ کیلوگرم و فوق سنگین المپیکی شوند، اثر منفی دارد.
- 16
- 2
