افزایش «۱۳ درصدی» مستمری بازنشستگان اعمال نشد

به گزارش ایلنا،در روزهای گذشته نرخ افزایش مستمریِ بازنشستگان و مستمری‌بگیران تامین اجتماعی اعلام شد؛ ۱۹.۵ درصد برای حداقل‌بگیران و تنها ۱۳ درصد برای سایر سطوح. حسن ایزدان (بازرس کانون کارگران بازنشسته شهر تهران) در ارتباط با افزایش مستمری‌ها و پرداخت آن گفت: مستمری‌ها هنوز به روال سال قبل پرداخت می‌شود. فروردین ماه، هنوز افزایش مستمری‌ها مشخص نشده بود و قرار است مابه‌التفاوت آن را خرداد ماه بپردازند. برای اردیبهشت ماه نیز علیرغم همه وعده‌ها و قول‌های قبلی که «حتما‍» افزایش مستمری برای اردیبهشت اعمال می‌شود، بازهم این اتفاق نیفتاد.

وی با بیان اینکه همین تاخیرهای متداولِ هرساله در پرداختِ افزایش مستمری‌های کارگران بازنشسته، خودش یک مشکل اساسی‌ست؛ گفت: از ابتدای سال، همه اجناس و کالاها گران شده‌اند؛ ارزش پول ملی هم به شدت تنزل پیدا کرده ولی ما بازنشستگان باید همچنان با دریافتی سال قبل بسازیم و برای پرداخت مابه‌التفاوت مستمری، انتظار بکشیم.

یکی دیگر از انتقاداتِ ایزدان به عنوان یک «غیرحداقل‌بگیر»، افزایش ۱۳ درصدی سایر سطوح در مقابل افزایش ۱۹.۵ درصدی حداقل مستمری‌ست. او با بیان اینکه در تامین اجتماعی، قاعده عدالت رعایت نمی‌شود، در این ارتباط می‌گوید: مستمری‌بگیرانِ غیرحداقل بگیر، کسانی هستند که در زمان اشتغال، سهم بیمه‌ی بیشتری به سازمان تامین اجتماعی پرداخت کرده‌اند و دقیقاً به همین دلیل است که سطح مستمری دریافتی آنها بالاتر از حداقل است؛ حال عادلانه نیست که افزایش مستمری آنها کمتر از حداقل‌بگیران باشد.

این فعال صنفی کارگران بازنشسته در تشریح این مطلب می‌گوید: شما فرض کنید منِ کارگر متخصص و ماهر، در زمان اشتغال، ماهی صد هزار تومان به سازمان پرداخت کرده‌ام؛ کارگرِ ساده‌ی حداقل‌بگیر، فقط ماهی پنجاه هزار تومان پرداخت کرده‌است؛ حالا عدالت نیست که از صندوقی که متعلق به همه‌ی ماست، به او بیشتر از من امتیاز بدهند.

در تقسیم منابع تامین اجتماعی باید عدالت اجرا شود

به گفته‌ی ایزدان، اگر به بازنشسته‌ی حداقل بگیر، ۱۹.۵ درصد بیشتر مستمری می‌پردازند، باید به سایر سطوح هم حداقل همین میزان را بپردازند چراکه حسابِ بازنشستگان تامین اجتماعی از کارگران بخش خصوصی جداست. بازنشستگان هیچ منبعی غیر از صندوق تامین اجتماعی که از سرمایه‌های خودشان، تامین بودجه می‌کند، برای تامین اعتبارِ مستمری‌هایشان ندارند بنابراین در تقسیم منابع این صندوق بایستی عدالت بدون ذره‌ای تعلل اجرا شود.

وی ادامه می‌دهد: البته نیت تصمیم‌گیرندگان معلوم است و آن این است که می‌خواهند مستمری‌بگیران حداقل‌بگیر را از زیر خط فقر نجات بدهند و این نیت ستودنی‌ست؛ اما مساله این است که این اقدام را باید دولت و حاکمیت انجام بدهد نه تامین اجتماعی.

ایزدان در توضیح این مساله می‌گوید: دولت همسان‌سازی را از بودجه‌های دولتی اجرا کند و بخشی از مستمری‌های حداقل‌بگیران را از سرمایه خودش پرداخت کند؛ در این صورت می‌شود در فیش‌های حقوقی حداقل‌بگیران، بخشی به نامِ «پرداخت دولت» را اضافه کرد که همین پرداخت دولت می‌تواند آنها را از فقر مطلق نجات بدهد و بار اضافه هم بر دوش سازمان نیندازد.