بهرام حسنی‌نژاد (فعال مستقل کارگری) در گفتگو با ایلنا در ارتباط با روند مذاکرات مزدی ۹۶ گفت: توافق بر سر هزینه‌های سبد معیشت خانوار یک دستاورد مثبت است و تا اینجای کار یک گام به جلو محسوب می‌شود.
وی ادامه داد: این اتفاق باید سالها پیش از این رخ می‌داد؛ به عبارتی اگر بند دوم ماده ۴۱ قانون کار پیش از اینها اجرایی می‌شد، شکاف میان دستمزد و هزینه‌های خانوارهای کارگری و به تبع آن شکاف طبقاتی تا این حد عمیق نمی‌شد.
دبیر سابق انجمن صنفی کارگران معدن چادرملو با بیان اینکه اولین بار است که سر مساله معیشت، دولت و کارفرمایان مجبور شده‌اند اعتراف کنند که هزینه‌های حداقلی زندگی سه برابر حداقل دستمزد فعلی است، ادامه داد: از اینجای کار به بعد، اجرایی شدن این توافق کم سابقه است که اهمیت دارد.
حسنی‌نژاد افزود: اگر واقع بین باشیم، نمی‌توان زیاد به نتایج شورای عالی کار خوشبین بود؛ چرا که دولت و کارفرمایان پیش از این ثابت کرده‌اند که با قدرتی که در این شورا دارند، به راحتی می‌توانند توافقات و قوانین لازم الاجرا را به سود انباشت حداکثری سرمایه و به ضرر کارگران زیر پا بگذارند.
این فعال کارگری تاکید کرد: بدون داشتن تشکل‌های قوی کارگری که دارای ساختار سراسری و دموکراتیک باشند، به سادگی نمی‌توان حریف شرکای اجتماعی متحد و زورمند شد؛ رای کارگران در شورای عالی کار اگرچه اقلیتی است، اما اگر با قدرت جمعی کارگران همراه باشد، حتما و بدون تردید اثرگذار خواهد بود و این قدرت جمعی فقط و فقط در گرو تشکل‌یابی مستقل و اتحاد نیروی کار است.
- 15
- 6
