هارد ssd چیست؟/ معرفی تاریخچه هارد ssd و ساختار آن

هارد ssd قادر به انجام تمام کارهایی است که یک هارد دیسک انجام می‌دهد

هارد ssd با سرعتی در حدود دو برابر هارد دیسک اقدام به نوشتن و خواندن اطلاعات میکند و برعکس هارد دیسک نیازی به زمان برای چرخش دیسک ندارد. در حالیکه هارد دیسک احتیاج به زمانی در حدود ۲ ثانیه برای دسترسی حقیقی به درایو دارد.

هارد ssd چیست؟

Solid State Drive (حالت جامد) یک اصطلاح است که اشاره به مدارات الکترونیکی دارد که بطور کامل از مواد نیمه هادی ساخته شده اند. تقریباً تمام قطعات الکترونیکی که امروزه از آن ها استفاده میکنیم از نیمه هادی ها و تراشه ها ساخته شده اند. هارد ssd ساختاری بسیار شبیه به حافظه های Flash دارند و واضح و روشن است که اطلاعات ذخیره شده در آن ها را تا زمانی که از روی آن ها پاک نکرده ایم از بین نمیروند. هارد اس اس دی هم مثل هارد دیسک های HDD از نوع اینترنال و همچنین اکسترنال پشتیبانی میکنند. خیلی از هاردهای SSD در ظاهر شبیه به هارد دیسک های HDD هستند، این نوع طراحی به هارد ssd امکان میدهد تا مثل هارد دیسک های HDD در کامپیوتر های رومیزی Desktop و همچنین لپتاپ ها قرار بگیرند و از نظر حمل و استفاده از آن ها مشکلی نداشته باشند.

همچنین گاهی وقت ها به آن دستگاه حالت جامد و یا دیسک حالت جامد گفته می شود. اگر چه حافظه اس اس دی فاقد دیسک های چرخش فیزیکی و Head های خواندن و نوشتن متحرک میباشد که در دیسک های سخت (HDD) یا فلاپی دیسک ها استفاده می شوند.

تاریخچه هارد ssd

اساس کار هارد ssd به دهه ۱۹۵۰ باز میگردد، جایی که از دو تکنولوژی مشابه استفاده میشد. حافظه هسته مغناطیسی (Magnetic Core Memory) و ذخیره سازی فقط خواندنی صفحه خازنی (CCROS). این حافظه های جانبی در زمان کامپیوترهای لامپی به وجود آمدند ولی با ظهور حافظه های استوانه ای که ارزانتر بودند، تولید آن ها متوقف شد.

هارد ssd تا ۶۰ ترابایت ظرفیت دارد

در دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ هارد ssd بعنوان حافظه ابرکامپیوترهای اولیه IBM و چند شرکت دیگر استفاده شدند. در آن هنگام قیمت فوق العاده زیاد هارد ssd استفاده از آن ها را بسیار کم کرده بود. بعد از تلاش های متعدد شرکتها برای تولید حافظه نیمه هادی مقرون به صرفه با قابلیت نگهداری طولانی مدت از اطلاعات و حجم قابل قبول، سر انجام در اواخر دهه ۱۹۸۰ شرکت StorageTek نخستین نوع هارد ssd مدرن را ارائه کرد.

در سال ۱۹۸۷ شاهد بودیم که شرکت EMC Corporation با عرضه دیسک های مخصوص کامپوترهای کوچک (Mini- Copmuters) وارد عرصه هارد ssdها شد، با این حال این شرکت هم در سال ۱۹۹۳ از این چرخه تولید کناره گیری کرد. تکنولوژی ابداعی این شرکت که همان دیسک های حافظه مبتنی بر نرم افزار (Software- Based RAM Disks) است.

علیرغم این که حافظه های مبتنی بر RAM از منابع CPU استفاده می کنند و هزینه آن ها بر اساس هر گیگابایت بسیار زیاد خواهد شد ولی از سال ۲۰۰۹ دوباره به کارگیری این نمونه حافظه ها تا به امروز بدین دلیل که هنوز هم سریعتر از سریع ترین SSDها هستند، رایج شد.

ساختار هارد ssd

هارد ssd از چند جزء اصلی تشکیل شده اند:

- حافظه: بیشتر تولیدکننده های حافظه ssd از Non- Volatile NAND Flash Mwmory در ساختار هارد اس اس دی استفاده می کنند زیرا نسبت به حافظه DRAM ارزان قیمت تر است و بدون احتیاج به منبع تغذیه میتواند اطلاعات را نگهداری کند ولی هارد ssd مبتنی بر حافظه های DRAM دارای سرعت بالایی هستند ولی برای نگهداری داده ها به یک منبع الکترونیکی احتیاج دارند و معمولاً از این هاردها در سرورها استفاده می شود.

- کنترلر: کنترلر وظیفه برقراری ارتباط بین حافظه داخل هارد ssd با کامپیوتر میزبان را دارد. یکی از شاخص ترین فاکتورهای SSD نوع کنترلر استفاده شده در آن است. کنترلر می تواند همچنین اعمال کشف و تصحیح خطا (ECC) و رمزنگاری اطلاعات را نیز انجام دهد. کنترلر های Intel، Micron و SandForce از تکنولوژی خاص خود استفاده می کنند و سرعت بیشتری نسبت به کنترلر های دیگر ارائه میدهند.

- بافر: بافر، حافظه ای از نوع DRam میباشد که به دلیل بهبود عملکرد کنترل، از آن در هارد ssd استفاده می شود. کارایی این بافر شبیه بافر در هارد دیسک های معمولی میباشد و وظیفه افزایش سرعت پردازش اطلاعات و همچنین هماهنگی بیشتر بین پورت ارتباطی و کنترلر را دارا می باشد.

عمر درایوهای SSD چه قدر است؟