به گزارش ایلنا، علی ربیعی در نشست خبری خود با خبرنگاران در تشریح برنامههای اشتغال دولت (آموزشهای مهارتی، رفاه و تعاون) گفت: سعی داریم در دوره کوتاه مدت با توجه به اینکه در سال تولید و اشتغال قرار داریم و سالهای آتی سالهای حیاتی برای ما هستند، وضعیت اشتغالمان جدی شود.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی ادامه داد: به عنوان کسی که درباره تولید، بنگاههای تولیدی، معیشت و زندگی کارگران و افراد جویای کار مسئولیت دارم از رهبری تشکر میکنم که امسال را تولید و اشتغال نام نهادند. این عنوان جدید، یک گفتمان و الزام جدید برای تمام طرحها و اهتمام بیشتر برای اشتغال است. من برنامههای ۱۰ گانه اشتغال را توضیح خواهم داد.
او افزود: به اعتقاد من همه باید به فهم روشن برسیم که وضعیت اشتغال چگونه ایجاد میشود و چرا این وضعیت را در کشور داریم. این مسئله به ما نشان میدهد چه چیز و کجاها باید اصلاح شود و کدام مسیرها طی شود و در نهایت برنامه اشتغال ما که طراحی شده است را توضیح خواهیم داد.
ربیعی با تشریح بازارهای کار ایران تصریح کرد: ما امروز ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار بیکار در کشور داریم و ۲۲ میلیون و ۶۰۰ نفر شاغل داریم. در سال ۱۴۰۴ باید جمعیت شاغلمان به ۳۱ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر برسند. با این حال در همان زمان نیز با جمعیت بیکار هم روبرو هستیم. این مسئله نشان میدهد تا چه اندازه جهتگیریهایمان را باید جلو ببریم.
او تورم، تحریم، فقر و نابرابری و... را از عوامل بیکاری دانست و خاطرنشان کرد: تورم یکی از عوامل بی ثبات کننده یا ثبات ایجاد کن در بازار کار است. برخی می گویند برای رونق باید نرخ تورمی را بپذیریم ولی روندها نشان میدهد نرخ تورم هرچه بالاتر رود درمیان مدت بر بیکاری اثرگذار است. عملکرد دولت ما با توجه به نرخ تورم اولیه این دولت بینظیر است و شاهد بازگشت ثبات و آرامش به بازار هستیم.
وزیر کار درخصوص شاخصه رشد در ایجاد اشتغال و نرخ بیکاری ابراز داشت: پایینترین نرخ رشد اقتصادی در دولت دهم ثبت شده و این به رغم داشتن بیشترین درآمد ارزی کشور در آن دوران است. با وجود اینکه ما وقتی کار را شروع کردیم و تحریمها وجود داشت، در این سالها به رشد ۴.۲ درصد رسیدیم که درخشان است. بررسی همزمان رشد اقتصادی و تورم نشان میدهد دولت هشتم و یازدهم بهترین عملکرد را در این زمینه داشتهاند.
ربیعی افزود: عملکرد دولت یازدهم با وجود درآمدی که داشت و این درآمد نسبت به دولتها و سالهای قبل کاهش داشته است، درخشان بوده است در حالی که در دولت نهم و دهم بدترین عملکرد در زمینه ایجاد شغل را داشتیم. در آن دوران درآمد کشور افزایش داشت ولی افزایش درآمد صرفا شغل ایجاد نمیکند.
او تاکید کرد: ما در سیاست توزیع و تولید با فرایند سیاست توزیعی روبرو شدیم و سرمایه گذاری های کم حاصل باعث شد ارز زیادی را در اقتصاد استفاده نکنیم. از ۱۹۶۶ تا ۲۰۱۴ برابر ۴.۲ کشور ما رشد داشته و در سالهای پس ازجنگ به علل مختلف باعث شد متوسط رشد ما کمتر شده و در مقابل کشورهای خاورمیانه ۴.۸ یا ۵.۶ در صد رشد داشته باشند.
وزیر کار با تاکید براینکه فرآیند اشتغال برنامههای طولانی مدت میخواهد، اظهار کرد: معتقدم باید روند رشد را تثبیت کنیم همچنین رشد را با کیفیت کنیم. این دو ما را در موضوع اشتغال موفق میکند. همچنین تشکیل سرمایه و جذب سرمایه خارجی ومبارزه با فساد در متوسط رشد اقتصاد تاثیر گذار است. فساد هزینه رشد را بالا می برد. ما نرخ رشد را ۸ درصد پیشبینی کردیم.
او اضافه کرد: سیاست توزیع برای کشور را قاتل رشد می دانم چراکه اثر بازدارندهای دررشد دارد و باید به سمت تقویت کننده رشد برویم که آن، سیاست تولیدی است.
وزیر کار درخصوص نرخ بیکاری و ایجاد اشتغال پس از انقلاب نیز عنوان کرد: اتفاق رخداده این است که ما همواره نرخ بیکاری مان متاثر از چند عامل است؛ نخست میزان رشد بر بیکاری اثرگذار است ولی نرخ بیکاری تحت عوامل کلان اقتصادی نیست و عوامل جمعیتی نیز اثر دارد. بیشترین شیب رشد اقتصادی از سال ۹۳ است ولی شکاف جمعیتی هم بیشتر میشود.
ربیعی با بیان اینکه یکی از اتفاقات مثبت این است که افراد امید بیشتری برای دست یافتن به شغل پیدا کردهاند، یادآور شد: این عامل روانی به جمعیت فعال کشور افزوده است. عامل دیگر در حوزه پنجره جمعیتی بود. ما در سالهای ۶۰ انفجار جمعیتی را داشتیم که این جمعیت ۹میلیونی در دهه ۸۰ به شغل نیاز داشتند و ازدواج و مسکن آنها نیز به این عامل وابسته بود. ما در نیمه دوم دهه ۸۰ باید به این ۹ میلیون نفر پاسخ می دادیم. اقتصاد ایران در این زمان از نظر سیاستهای اقتصادی درشرایطی قرار گرفت که برآیند آن موفقیت آمیز نبود. بنابراین آنچه امروز با پدیده بحران بیکاری روبهرو هستیم یکی از دلایلش علاوه بر جمیعت به خاطر این است که رشد کشور در آن سالها کم بود و سیاست تکمیلی بود.
او افزود: مهمترین سیاست اشتغال در آن سالها به دور ریختن درآمدهای ارزی به نام بنگاههای کوچک بود.
- 19
- 6