تمام ماجرای یک عرضه اولیه معوق/ ابهام در صورت‌های مالی وجود دارد

به گزارش فارس ؛ شرکت مشاور سرمایه گذاری ابن سینا مدبر ( اِماکو) که تحت نظارت  سازمان بورس و اوراق بهادار فعالیت می کند؛ در گزارشی ضمن بررسی ابهام های کلی وضعیت بنیادی شرکت سرمایه گذاری صنعت پتروشیمی ساختمان خلیج فارس ، زیر و بم صورت های مالی تلفیقی آنرا زیر و رو کرده است.

بر اساس این گزارش "وپسا" حاصل یک فرآیند تجدید ساختار ۲ الی ۳ ساله است که ظاهرا با در نظرگرفتن دستورالعمل های سازمان بورس و جهت استفاده از منابع مالی و فروش بخشی از سهام شرکت جهت تامین نقدینگی برای مجموعه انجام شده است.

فرآیند تجمیع داراییها، ایجاد چندین شرکت و ساختار هلدینگی برای تجدید ساختار انتخاب شده است و البته ظاهرا برخی اشتباهات نیز به جهت در نظر نگرفتن برخی مفروضات ریز حسابداری نیز بوجود آمده است که به نظر می رسد شرکت سعی کرده است با انواع ترفندها و خوش بینی مفرط این عوامل را در جهت رفع ایرادات برطرف کند تا بلیط ورود به بورس را دریافت کند.

شرکت سرمایه گذاری صنعت پتروشیمی ساختمان خلیج فارس که در انتخاب نام نیز با ظرافت خاصی کلمه پتروشیمی و خلیج فارس را در نام خود گنجانده است و ظاهراً کلمه ساختمان نیز در نام شرکت جهت ثبت آسان تر در اداره ثبت شرکتها انتخاب شده است.

به گزارش فارس ؛ نام قبلی شرکت سرمایه گذاری حافظ اعتماد بوده است که در سال ۸۳ تاسیس شده است و حدود ۱۰ سال گذشته فعالیتی نداشته و احتمالا جهت روند تجدید ساختار به شکل پوسته به مجموعه جدید فروخته شده است.

سرمایه "وپسا"  تا قبل از ۹۴.۱۲.۲۶ تنها ۱۰ میلیون تومان بوده است که با افزایش سرمایه بی سابقه ای از ۱۰ میلیون تومان به ۲۵۰ میلیارد تومان رسیده است که از محل تجدید ارزیابی داراییها، آورده نقدی و مطالبات حال شده بوده است.

نکته مهم این است که روند افزایش سرمایه به صورت ناگهانی در پایان سال ۹۴ انجام شده است و تا قبل از آن در صورت های مالی ۹ ماهه سال ۹۴ شرکت در حسابها اثری از تجدید ارزیابی داراییها و مطالبات و... دیده نمی شود،

با توجه به اینکه مدارکی دال بر چگونگی ارزیابی کارشناسی دارایی های شرکت به بازار سرمایه اعلام نشده است به هیچ عنوان نمی توان مبنای واقعی ارزشیابی داراییهای شرکت را سنجید و در خصوص منصفانه بودن و یا نبودن ارزیابی مذکور اظهار نظر کرد که در این خصوص نیاز به ارزیابی فنی و تخصصی در خصوص جرثقیل های شرکت می باشد.

با این وجود ذکر چند نکته در این زمینه برای کارشناسان بازار سرمایه قابل تامل است:

۱. آیا جرثقیل هایی که ارزیابی شده اند به صورت دست اول و نو  از کارخانه خریداری شده اند و یا قبلا کارکرد داشته اند؟ در صورتی که این جرثقیل ها دست دوم هستند آیا در ارزیابی کارشناس رسمی، عمر سپری شده  این داراییها لحاظ شده است و یا با قیمت روز و دست اول این جرثقیلها ارزشگذاری صورت گرفته است؟

۲. ناظر ارزشگذاری جرثقیل ها چه مرجعی می باشد؟ روند انتخاب کارشناس رسمی آیا توسط خود شرکت انجام شده است و یا نهار ناظر (مانند برخی انجمن های صنفی) کارشناس را انتخاب کرده اند؟

۳. در بسیاری از موارد ارزش گذرای دارایی های این چنینی با توجه به اینکه نمونه مشابهی در داخل ندارد و یا تجهیزات مشابهی در داخل روی آنها نصب نشده است با تکیه بر نمونه های بین المللی ارزشگذاری می شوند اما مشکل اینجاست که نمونه های داخلی تنها مدل بومی شده این تجهیزات هستند و گاهاً کیفیت بسیار پایین تری و با عمر مفید کمتری نسبت به نمونه بین المللی دارند  و نباید به قیمت بین المللی و دلاری ارزشگذاری شوند. حال سوال این است که مبنای ارزشگذرای داراییهای شرکت چه بوده است؟

این سوالات در حوزه ارزیابی و کارشناسی داراییهای شرکت است اما فاجعه اصلی در صورتهای مالی شرکت  که نیاز به بازسازی صورتهای مالی و توضیحات هیئت مدیره دارد  بدین شرح می باشد:

۱. با نگاهی به ترازنامه شرکتهای زیر مجموعه "وپسا" در‌می‌یابیم مهم ترین شرکت وپسا، شرکت  پارت ماشین سازه پارس می باشد که سرمایه آن  ۱۸۴ میلیارد تومان است.

شرکتی که ۱۸۴ میلیارد تومان سرمایه ثبت کرده است در حساب وجه نقد خود تنها ۱۴۸ میلیون تومان وجه نقد دارد! و کل داراییهای جاری آن تنها ۱۵ میلیارد تومان می باشد که قطعا بخشی از داراییهای جاری خاصیت نقد شدن نیز ندارند!

جمع بدهیها نیز تنها ۲.۷ میلیارد تومان مانده دارد که نشان از عدم گردش و فعالیت شرکت متناسب با سرمایه ثبتی آن است. در مجموع ما شاهد یک ترازنامه نامتوازن هستیم که بخش پایینی آن متورم است  و نیمه بالایی آن فاقد هرگونه تناسب با نیمه پایین آن است. نکته مهم تر این است که این شرکت که تنها ۱۴۸ میلیون  تومان وجه نقد دارد چگونه  سرمایه در گردش لازم برای اجرای پروژه های پیش رو را تامین خواهد کرد؟ پروژه هایی که بیش از ۱۱۰ درصد رشد در بودجه ۹۶ داشته اند؟

نکته مهم تر در خصوص محاسبات مالی انجام شده در برآورد سود و زیان شرکت است. با توجه به افزایش بیش از دو برابری پروژه های شرکت در برآورد سال ۹۶ حاشیه سود شرکت به شدت کاهش یافته است و از ۵۵ درصد به ۲۵ درصد رسیده است که علت اصلی آن هزینه استهلاک می باشد.

اما شاهکار حساب آرایی شرکت در برآورد هزینه استهلاک می باشد و به نظر می رسد در فرآیند تجدید ساختار شرکت این مورد مغفول مانده بوده زیرا هزینه استهلاک جرثقیل ها طبق ماده ۱۴۹ قانون مالیات های مستقیم باید ۶ ساله و مستقیم در نظر گرفته می شد که در موردی نادر، این استهلاک به روش ناشناخته "ساعات کارکرد ماشین آلات به برآورد ساعات ظرفیت کارکرد"  محاسبه شده است و به جای محاسبه هزینه استهلاک حدود ۳۰ میلیارد تومانی، هزینه استهلاک تنها ۳ میلیارد تومان در نظر گرفته شده است تا شرکت زیان ده نگردد و عمر مفید جرثقیل ها با این روش استهلاک به بیش از ۶۰ سال می رسد که در تاریخ تمامی ماشین آلات سراسر جهان یک رکورد بی نظیر می باشد!!!!.

البته حسابرس به این موضوع اشاره کرده است اما روش درست محاسبه استهلاک را تاکید نکرده است و این همان ضعفی است که در این حرفه گریبانگیر سهامداران شده است.

اما موضوع به همین جا ختم نمی شود و در همین شرکت شاهد یک معامله صوری دو طرفه و شناسایی حدود ۷  میلیارد تومان سود غیر عملیاتی در این شرکت هستیم که با خرید و فروش کوتاه مدت یک شرکت به نام نوید بخش منطقه آزاد انزلی از فردی به نام ح. الف و فروش آن به شرکتی به نام سایه ساز ماهان بدست آمده است.

با توجه به اینکه این خرید و فروش در مدت کوتاهی اتفاق افتاده است سوال این است که فرد حقیقی فروشنده از تفاوت ارزش ۷ میلیارد تومانی شرکت خود آگاه نبوده است و شرکت پارت ماشین سازه به همین راحتی با این خرید و فروش ۷ میلیارد تومان سود کسب کرده است؟

ضمن اینکه بابت فروش این شرکت دو چک مدت دار از شرکت سایه ساز دریافت  شده است که وصول آن نیز به تاریخ بعد از پذیرش شرکت موکول شده است.

این درحالی است که شرکت عنوان کرده است این افزایش ارزش( خرید ۸.۵ و فروش بیش از ۱۵ میلیارد تومان)  به علت قراردادهایی می باشد که به واسطه شهرداری رشت بدست آمده است. در خصوص قراردادهای مذکور نیز شفاف سازی صورت نگرفته است.

با بررسی آگهی های شرکت نوید بخش انزلی می بینیم که شرکت در تاریخ ۹۵.۱.۱۶اقدام به کاهش سرمایه از ۲۵ میلیارد تومان به ۲۵ میلیون تومان کرده است و مشخص نیست در چند ماه بعد چه اتفاقی در شرکت رخ داده است که این شرکت ۲۵ میلیون تومانی به قیمت ۸.۵ میلیارد تومان به زیر مجموعه وپسا فروخته شده است و در همین مدت کوتاه نیز به واسطه قرارداد نامشخص با شهرداری رشت ارزش شرکت به بیش از ۱۵ میلیارد تومان رسیده است.

ابهام در ادامه دار بودن فعالیت های شرکت نیز همچنان جای بحث دارد. قراردادهای شرکت و مدت زمان این قراردادها با توجه به اینکه عمده آنها برای اولین سال است که در صورتهای مالی دیده می شود باید نسبت به تداوم فعالیت شرکت اطمینان بیشتری پیدا کرد.

پرداخت سود توسط "وپسا" به سهامداران نیز خود جای ابهام دارد زیرا شرکت اصلی در ترازنامه‌ تلفیقی خود از ۲۱ میلیارد تومان دارایی جاری بیش از ۹۰ درصد معادل ۱۹ میلیارد تومان دریافتنی های تجاری دارد که تماماً ناشی از سود سهام دریافتنی از شرکت های گروه ( زیر مجموعه)  می باشد و این در حالی است که شرکت های زیر مجموعه توان مالی برای پرداخت این سودها را ندارند و این کمبود نقدینگی و عدم پرداخت ریسک مطالبات شرکت را به شدت افزایش خواهد داد.

از مجموع ۱۵ میلیارد تومان دارایی جاری شرکت پارت ماشین سازه ( شرکت فرعی ) مهم ترین آیتم آن را دریافتنی های غیر تجاری معادل ۱۲ میلیارد تومان تشکیل می دهد، و موجودی نقد نیز کمتر از ۶ درصد از آن می باشد.

در پایان صورت مالی سال ۹۵  شرکت پارت  با خارج کردن معامله شرکت نوید بخش( سود غیر عملیاتی) و محاسبه درست هزینه استهلاک شرکت برآورد شده است که در این صورت شرکت پارت به جای سود اعلامی ۹ میلیارد تومانی، دارای  زیان ۲۶ میلیارد تومانی خواهد شد  و این زیان در صورتهای مالی تلفیقی وپسا را نیز زیان ده خواهد کرد.