به گزارش جهان صنعت، این روزها معلم‌های سراسر کشور عصبانی هستند ولی کمتر کسی می‌داند ریشه عصبانیت‌شان در کجاست. آنها سال‌هاست به اجرایی‌نشدن طرح رتبه‌بندی معلمان که هشت سال است به وقفه افتاده، دست به اعتراض می‌زنند. اما هنوز هیچ اعتباری برای آنها تخصیص داده نشده است. لایحه رتبه‌بندی معلمان سال ۹۲ در دولت دهم تهیه شد که تاکنون به سرانجام نرسیده است. بر اساس این لایحه، معلمان باید بعد از یک سال بر اساس چهار رتبه شامل مربی معلم، استادیار معلم، دانشیار معلم و استاد معلم تعریف شوند تا معلم با هر سابقه‌ای که دارد مورد نظر با هم ردیف خودش در دانشگاه، حداقل ۸۰ درصد حقوق را دریافت کند، که تاکنون این طرح تنها روی کاغذ باقی مانده است. حال در چنین شرایط بد اقتصادی متوسط دستمزد تازه معلمان (زیر ۱۰ سال سابقه فعالیت) در ایران کمتر از پنج میلیون تومان است. گاه معلمانی با ۲۹ سال سابقه هنوز شش میلیون تومان دریافت می‌کنند. این در حالی است که پایه حقوق ادارات دیگر تقریبا از ۱۰ میلیون تومان شروع می‌شود. اما پایه حقوق معلم‌ها از سه میلیون تومان شروع و با افزایش سابقه بیشتر می‌شود. البته در آموزش و پرورش خلاف بسیاری سازمان‌های دولتی معلمان هیچ‌گونه دریافتی دیگری در قالب کارانه و عیدی و… ندارند. براساس آمارها متوسط دستمزد سالانه معلمان نزدیک به دو هزار دلار است. در حالی که حقوق برخی از مسوولان پایین رتبه ماهانه دو هزار دلار است. در نتیجه طبیعی است که معلمان هر روز دست به اعتراض بزنند.
درخواست‌های شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران تاکید می‌کند این شورا و کانون‌های صنفی و انجمن‌های صنفی مستقل عضو شورا، به پشتوانه و نمایندگی خیل عظیمی از همکاران خود در جای جای کشور، تلاش خواهند کرد بیش از این کج‌روی‌ها و مانع‌تراشی‌ها مانع استیفای حقوق معلمان، دانش‌آموزان و اولیا نشود. این شورا مهمترین خواسته‌های خود را در ۱۰ بند به این شرحاعلام کرد:
۱- اجرای نظام رتبه بندی بر اساس ۸۰ درصد حقوق هیات علمی دانشگاه‌ها. اجرای رتبه‌بندی باید نیروهای خرید خدماتی و نیروهای خدماتی را شامل شود. صاحبان مدارس خصوصی باید حقوق معلمان بخش خصوصی را با توجه به نظام رتبه‌بندی پرداخت کنند.
۲- همسان‌سازی کامل و دقیق حقوق بازنشستگان محترم طبق قانون مدیریت خدمات کشوری و پرداخت بدهی سال‌های گذشته دولت به آنها
۳- اجرای کامل و بدون تبعیض فوق‌العاده ویژه برای تمام فرهنگیان به گونه‌ای که حقوق معلمان تازه استخدام تامین شود.
۴- پرداخت حقوق بازنشستگی بازنشستگان محترم سال ۱۳۹۹
۵- توجه ویژه به درخواست‌های کارنامه سبزها، ایجاد امنیت شغلی نیروهای خریدخدماتی، مربیان پیش‌‌دبستانی و مربیان نهضت سوادآموزی و معلمان شاغل در بخش خصوصی
۶- ایجاد بستری امن برای بازگشایی مدارس در این اوضاع کرونا، به گونه‌ای که در زودترین زمان ممکن، امکان بازگشایی حضوری مدارس فراهم شود. استفاده از واکسن معتبر و رایگان، ایجاد فضای فیزیکی با رعایت فاصله‌گذاری بهداشتی و تامین ماسک و مواد ضدعفونی‌کننده رایگان برای دانش‌آموزان و معلمان در امر بازگشایی موثر است. بی‌شک اگر قرار بر ادامه آموزش به صورت مجازی باشد باید تجهیزات ضروری، شامل گوشی هوشمند و اینترنت رایگان، برای تمام فرهنگیان و دانش‌آموزان فراهم شود.
اعتراض‌های ناخوشایند خیابانی
ابراهیم سحرخیز، کارشناس مسائل آموزش و پرورش و معاون پیشین آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش در این‌باره به «جهان صنعت» گفت: بهتر است شورای عالی انقلاب فرهنگی برای آموزش و پرورش تصمیماتی ناپخته نگیرد و مجلس هم بی‌مورد در امور آموزش و پرورش دخالت نکند. در هر صورت با وجود اعتراض‌های سراسری هنوز هیچ اعتباری برای معلمان ایجاد نشده است. معلمان هنوز بیمه درمانی و تکمیلی ندارند. حقوق معلم‌های باسابقه به قدری اندک است، که کفاف تهیه لباس مناسب برای حضور در مدرسه را نمی‌دهد. بنابراین امیدواریم صدای اعتراض آنها به گوش رییس‌جمهور و دیگر مسوولان ذی‌ربط برسد.
سختگیری‌های اشتباه
سحرخیز دلایل فقدان رغبت افراد برای رجوع به شغل معلمی را برشمرد و افزود: دلایل مختلفی درخصوص فقدان رغبت افراد به شغل معلمی وجود دارد. اما ابتدا باید بدانید که شغل معلمی دارای حساسیت‌های ویژه‌ای است. آموزش و پرورش درخصوص گزینش معلمان نباید بر عقاید و سیاست آنها تمرکز کند بلکه صلاحیت فردی، اعتقادی، تخصصی و حرفه‌ای باید مدنظر قرار بگیرد. هر فردی باید ابتدا این چهار ویژگی را داشته باشد تا بتواند یک معلم موفق باشد. از طرفی برخی افراد دارای صلاحیت تخصصی هستند ولی صلاحیت فردی در اداره کلاس را ندارند، زیرا امروزه معلم تنها یاددهنده نیست، معلم اندیشیدن را باید به دانش‌آموزان یاد دهد. چرا که معلم یک راهبر آموزشی است.وی افزود: به نظرم سختگیری زیاد در گزینش‌های عقیدتی و سیاسی اشتباه است و هیچ چیزی نباید از حالت اعتدال خارج شود. بنابراین اینکه فرد ویژگی‌های حداقلی را داشته باشد کافی است.
البته معلم‌هایی که برای تدریس به روستاها و مناطق دورافتاده فرستاده می‌شوند و مدرسه و کل دانش‌آموزان ۴۰ نفره را امانت به او می‌سپاریم، این معلم باید علاوه ویژگی‌های ذکر شده، گزینش عقیدتی و سیاسی هم بشود زیرا آینده دانش‌آموزان برای ما ارزشمند است. اما اینکه می‌گویند اخیرا افراد رغبتی به شغل معلمی ندارند، کمی اشتباه است. زیرا من بر این عقیده‌ام که گرایش زنان به شغل معلمی وجود دارد. فارغ از مشکلات این شغل، اما در شرایط اشتغالی که امروزه در کشور وجود دارد، شغل معلمی برای زنان ایمن‌تر است. چرا که کشور ما حالت نرمالی ندارد. اگر وضعیت شغلی در کشور نرمال بود، آن زمان مشخص می‌شود که افراد بر حسب علاقه و انگیزه فردی وارد این شغل می‌شوند یا از بد حادثه وارد این شغل می‌شوند. اما به طورکلی این روزها افراد به دنبال شغلی می‌گردند که حقوق و مزایای بیشتری داشته باشد. به نظرم از وقتی پای مدارس غیردولتی در کشور باز شد، وضعیت آموزش و پرورش هم رو به افول رفت.
فقدان معلم در کشور
این کارشناس آموزش با اشاره به حقوق پایین شغل معلمی نسبت به دیگر مشاغل اظهار کرد: متاسفانه امروزه نتوانستیم به بحث جایگاه آموزش و پرورش دولتی آنگونه که باید و شاید برسیم. منظور بنده از جایگاه و منزلت از لحاظ اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی است. این در حالی است که اخیرا وزیر آموزش و پرورش گفته این کمبود را جبران کردیم! سوال من این است که این کمبود را چگونه جبران کردند؟! مشخصا این کمبود با بالابردن تراکم جمعیت در هر کلاس جبران شده است. البته شاید مدارس را دو نوبته کردند یا از معلم‌های بازنشسته استفاده کردند. البته موضوع دیگری که این روزها به وجود آمده استفاده از نیروهای خرید خدمات آموزشی است. این نیروها اغلب در آزمون استخدامی قبول نشدند یا شرایط ورود به دانشگاه فرهنگیان را نداشتند. در نتیجه مدارس غیردولتی از این نیروها استفاده می‌کنند. متاسفانه حقوق این نیروها زیر دو میلیون تومان است. این در حالی است که همین مقدار حقوق هم به‌موقع پرداخت نمی‌شود، چه بسا دستمزد آنها بعد از شش ماه تا یکسال پرداخت می‌شود. چنین معلمی از درون متلاشی است و هیچ انگیزه‌ای برای ادامه این شغل ندارد. به نظرم چنین معلمی با این حقوق پایین نمی‌تواند راهبر خوبی برای دانش‌آموزان باشد.
حقوق‌های معلمان
معاون اسبق آموزش متوسطه با اشاره به وضعیت معلمان رسمی بیان کرد: وضعیت دستمزد معلمان رسمی هم به همین منوال است. در حال حاضر شرایط اقتصادی کشور وضعیت مطلوبی ندارد. به عقیده من امروزه معلمان دچار بزرگ‌ترین تبعیض شده‌اند. چرا که شما فرض کنید دو نفر از دانشگاه دولتی فارغ‌التحصیل زمین‌شناسی هستند، یکی در یک شرکت آب و فاضلاب با حقوق خالص ماهانه ۲۵میلیون تومان کار می‌کند. اما دیگری معلم است و بعد از ۱۰ سال سابقه کار ۵/۷ میلیون تومان حقوق می‌گیرد. این تفاوت‌ها نشان می‌دهد که در آموزش و پرورش اراده‌ای نیست که معلم به جایگاه واقعی‌اش برگردد. بنابراین با وجود مسائل معیشتی مسوولان دیگر نمی‌توانند از معلم مطالبه‌گر باشند. چه‌بسا معلمی که در این شرایط اقتصادی تحت فشار باشد، بی‌انگیزه می‌شود. چه بسا اگر معلمی منجر به خطایی شود ما نمی‌توانیم او را مورد ارزیابی عملکردی قرار دهیم. چرا که مسوولان آموزش و پرورش از روی معلمان خجالت می‌کشند. متاسفانه این روزها معلمان هزینه لباس و پوشش مناسب برای حضور در کلاس را ندارند. مگر معلم می‌تواند با حقوق هفت میلیونی که زیر خط فقر است، زندگی را اداره کند!؟
وی ادامه داد: چند روز پیش هم رییس‌جمهور در آغاز تحصیلی دانش‌آموزان گفت معوقات و مطالبات معلمان را پرداخت کنید. از قضا در این بین رسانه‌ها هم به این امر دامن زدند اما هنوز صدای اعتراض معلم‌ها خاموش نشده است. برخی بر این تصورند که معلم‌ها زیاده‌‌خواهند، در حالی که اینگونه نیست. آنها فقط حق و حقوق خود را می‌خواهند. امروزه برخی معلمان بازنشسته بعد از گذشت ۲ سال هنوز پاداش پایان خدمت را دریافت نکرده‌اند. اصولا بعد از دوسال آن هم به صورت قطره‌چکانی در سه یا چهار قسط پاداش پایان خدمت را دریافت می‌کنند. بنابراین معلمان زیادی همچون من اگر به ۲۰ سالگی برگردند هرگز این شغل را انتخاب نمی‌کنند. چرا که افرادی که وزیر آموزش و پرورش شدند مصداق بارز تعارض منافع بودند.
به گونه‌ای که خودشان یکی از رقبای آموزش و پرورش دولتی بودند. بیشتر مسوولان چه اصولگرا و چه اصلاح طلب در تهران دارای مدارس معروف کشوراند که شهریه‌های گزافی هم از دانش‌آموزان دریافت می‌کنند. از قضا این افراد شعبه‌های مختلفی هم در سراسر کشور افتتاح کردند. اخیرا رییس‌جمهور سخنی در این باره گفتند که اگر واقعا به آن عمل کنند باید آن را با طلا نوشت. البته مسوولان بیشتر مواقع سخنی می‌گویند و فراموش می‌کنند. بنابراین باید دید آیا عملی می‌شود یا خیر. ایشان فرمودند هزینه کردن در آموزش و پرورش سرمایه‌گذاری است. البته سرمایه‌گذاری بسیار درازمدت و سرمایه‌گذاری در منابع انسانی مولدترین سرمایه‌گذاری‌هاست در هر صورت امیدوارم رییس‌جمهور جدید به سخنانش عمل کند.
- 22
- 2
