هشتی لنگرودی، نایب رئیس کانون صنفی معلمان در گفتگو با امتداد: پس از سه ماه از شروع مسمومیتها، تحلیل منطقی و آرامشبخشی به جامعه اعلام نشده/ رفتار صدا و سیما حاصلی جز افزایش بیاعتمادی نداشته/ این حملات آسیبپذیرترین بخش جامعه را مورد هدف قرار داده
ماجرای مسمومیت سریالی دانشآموزان، این روزها به یکی از بحرانهای جدی در جامعه ایران بدل شده و ظاهراً هیچیک از اقدامات برای گشودن این کلاف سردرگم نیز تا کنون راه به جایی نبرده است.
✔️در همین رابطه، محمود بهشتی لنگرودی، فعال فرهنگی و نایب رئیس کانون صنفی معلمان در گفتگویی با امتداد، ضمن اشاره به گمانهزنیها در خصوص انگیزه و عاملین این اقدامات سریالی در کشور، اظهار داشت: همانگونه که میدانید؛ فرضیههای فراوانی در رابطه با این موضوع مطرح شده که رد یا تایید هیچکدام از این فرضیهها نیز به طور قطعی ممکن نیست. اما به هر حال، بعضی از این تحلیلها و گمانهزنیها باورپذیرتر هستند.
✔️البته نیروهای امنیتی با شفافسازی بخشی از شواهدی که تا کنون به دست آوردهاند، میتوانستند مانع بسیاری از سوبرداشتها، تحلیلها و قضاوتها شوند اما به هر حال تا کنون این اتفاق نیفتاده و عامه مردم و حتی بسیاری از خواص در بلاتکلیفی کامل به سر میبرند.
✔️در چنین شرایطی، طبعا و منطقا نهادهای امنیتی و حاکمیتی بیش از همه مسوول هستند که بعد از گذشت سه ماه از شروع این حوادث، هنوز هم از ارائه یک تحلیل منطقی یا شواهد و سرنخهایی که موجب آرامش جامعه و به ویژه، اولیای دانش آموزان شود، عاجز مانده و یا از طرح آن خودداری میکنند. این سکوت باعث تقویت تحلیل های دیگر میشود.
✔️اگر بنا باشد که در این زمینه نگاه تخصصی داشته باشیم، طبعا پاسخ به این شائبه که گاها درباره عصبی و روانی بودن مسمومیتها از سوی برخی مسئولان مطرح میشود را باید از پزشکان، روانشناسان، جامعه شناسان، اساتید علوم سیاسی و دیگر صاحبنظران پرسید. اما شنیدهها و مشاهدات میدانی بعضی از همکاران کاملا مورد اعتماد، سخنان بعضی از پزشکان اهل فن و حتی مسئولان و نمایندگان مجلس، این فرضیه را کاملا رد میکند.
✔️البته طرح چنین ادعایی و ادعاهای مشابه از قبیل بحث شکلاتهای مسموم، تانکر حمل مواد شیمیایی و بادکنک فلان و چاه فاضلاب و تعابیری از این دست توسط صدا و سیما به منظور تقلیل اینگونه حوادث، همواره مطرح بوده و حاصلی هم جز افزایش بیاعتمادی نسبت به این دستگاه پرهزینه و کمفایده نداشته است.
✔️ اما آنچه انکار ناپذیر بوده؛ حملات شیمیایی سازماندهی شدهایست که متاسفانه کماکان ادامه دارد و آسیبپذیرترین بخش جامعه را هدف گرفته است.
✔️وظیفه دهها نهاد امنیتی با بودجههای کلان که هر سال هم بیشتر میشود، حفظ امنیت مردم است. تشخیص این که چه عواملی باعث ناامنی جامعه میشود، خیلی سخت نیست اما ظاهرا تعریف و اولویتهای مردم در رابطه با امنیت با اولویتهای بعضی نهادهای امنیتی در یک راستا نیست.
✔️این که ویدیوی رقص یک دختر و پسر جوان در میدان آزادی یا پشت بام یک خانه به مساله امنیتی تبدیل شده و از همه ابزارهای فنی برای دستگیری و محاکمه عواملش به کار گرفته شوند، دغدغه چند درصد از افراد جامعه است؟ این که اعتراضات مسالمتآمیز کارگران، معلمان، بازنشستگان، دانشجویان و دیگر اقشار جامعه، تهدید امنیتی محسوب شود، مطابق با کدام معیارهای امنیتی است؟
✔️اما در مواردی مثل همین مسمومیتهای سریالی که جامعه را به التهاب کشانده، گویی اصلا در اولویت این نهادها قرار نمیگیرد و همین برخوردها باعث بی اعتمادی بیشتر شده است.
✔️دولت رئیسی بخش کوچکی از سیستمی بوده که بعد از جنبش مهسا هنوز دچار سرگیجه است و تمرکزی در رفتار و تصمیمگیریهایش دیده نمیشود، البته با این تفاوت که نسبت به دولتهای پیشین، ناکارآمدتر و ناتوانتر است.
✔️حفظ سلامت روانی دانش آموزان باید اولویت همه باشد. وضعیت به نحوی بدل شده که آسایش و آرامش از دانش آموزان و خانوادهها سلب شده است. اثرات و عوارض روانی این اتفاقات، حتی سالها بعد هم ممکن است همراه این خانوادهها باشد. هر چند که ممکن است که این سموم عوارض جسمی درازمدت هم داشته باشند و طبعا این مهم نیز بعد از بررسیهای اهل فن به اطلاع عموم خواهد رسید.
✔️به هرحال، معرفی و تنبیه آمران و عاملان این حوادث باید به مهمترین مطالبه اولیا، دانش آموزان و به طور کلی، همه آحاد جامعه تبدیل شود.
- 21
- 1