ولکن تاج به صندلی فدراسیون اتصالی کرده. تاج درست همون کاری رو با فدراسیون کرده که قبلش کفاشیان داشت میکرد. (فاجعه از این بزرگتر؟) ما هوادار بودیم، میشنیدیم، باور که نمیکردیم ولی خب کاری هم از دستمون برنمیاومد.
حتی الان هم که اتصالیش برطرف شده ول نمیکنه. البته ول نکردن تاج نه از ره کین است، ایراد از صندلیهای کشوره. حتما جنسشون یه طوریه که زیاد روشون میشینی، جوونه میزنی و داخل صندلی ریشه میکنی. وگرنه نمیشه که چندصدتا مدیر رده بالا نتونن از جاشون تکون بخورن و فقط با صندلیهاشون از این سازمان برن اون سازمان.
روانشناسها واکنشهای تاج به بازنشستگی رو طبقهبندی کردن. از مدیرهای این نسل که گذشت، امیدواریم نتایج تحقیقاتشون از الان واسه مدیران نسل بعد جواب بده که بشه قانعشون کرد یه روزی پاشن!
مرحله کتمان: اول ماجرا، تاج جزو «رهاناباور»ها بود، یعنی به رها کردن اعتقاد نداشت و معتقد بود اینا حرف یه مشت رسانه زرده. بعد کم کم فهمید نه، همچین چیزی واقعا هست، ولی بازم توجه نکرد و گفت واسه ما نیست، برای ۹۰ سال به بالاست. شنیدم دوروبریهاش میگن با اینکه روزها خودشو قوی نشون میده، شبها کابوس یه آدم بدون صورت رو میبینه که میاد با کاردک از رو صندلی جداش میکنه.
مرحله مقاومت: تاج الان تو این مرحله قرار داره. نامه زده و گفته اصلا سازمان ما دولتی نیست که بازنشستگی داشته باشه. (کاش دولت بگه خب پس من دیگه بهت پول نمیدم، برو خودت از اون لباس آدیداسای تیم ملی بساط کن، خرجتو دربیار.)
تو این مرحله جنگ رسانهای راه میفته. تاج به گزارشگرای صداوسیما اخطار میکنه پشتش دربیان وگرنه دیگه موقع بازی تو ورزشگاهها راهشون نمیده. کمپین مجازی به مدیریت جواد خیابانی آغاز به کار میکنه و با هشتگ #تاج_یو (به تاج واگذارت میکنم) و #دونت_تاج (تاج را برکنار نکنید) از ابقای تاج حمایت میکنه. شاید این مدل انگلیسی حرف زدن برای شما نامفهوم باشه، ولی قطعا نمایندهای که میگه «موضع لوبر» نه تنها پیام رو واضح دریافت میکنه، بلکه تحت تاثیر هم قرار میگیره.
مرحله پرخاش: در گام بعدی، تاج ممکنه به جایی برسه که بخواد تهدید کنه بقیه رو هم با خودش میبره که خب بعیده نتیجه داشته باشه و جامعه ورزش خوشحال هم میشه. دیگه نهایت ضربهای که بخواد بزنه چیه؟ دست میذاره رو کفاشیان و میگه «اینم با خودم میبرم، سوژه خندهتون کم شه»؟ درسته به طنزنویسها فشار میاد، ولی چیزی که زیاده مسئول. بذار ببره اصلا. خدا روزی رسونه!
مرحله فریاد آخر فیلم در حال سقوط، جوری که دوربین بالای صخره قرار گرفته و فرد سقوط کننده دور میشود: توضیح کامل بود. فقط تاج در لحظه آخر سقوط از صندلی فدراسیون، از وزیر ورزش میپرسه «ريیس فدراسیون نیمیخَین؟» وزیر میگه نه. تاج میگه «پس من یه موز برداشتم.» و دیس میوه به دست سقوط میکنه و صدای فریادش تو افق محو میشه.
مهرشاد مرتضوی
- 17
- 2