شاید نفت خیز بودن کشورمون با این تحریمهای ناجوانمردانه یک مقداری زیر سوال رفته ولی بلا خیز بودن کشور همچنان داره با شدت و حدت عرض اندام میکنه و هی چپ و راست خیز برمیداره و تو چشم و چالمون فرو میره! انواع بلایای طبیعی با ما حس قرابت دارن و هر جا ما رو ببینن خیز میگیرن و به همدیگه میگن«ئه ئه نگاه کن نگاه کن یه ایرانی بریم سرش بیاییم» و بعضی وقتا هم برای اینکه کدومشون سر ما بیان با هم بحثشون میشه و آخرش با هم به تفاهم میرسن دو تا دو تا و حتی سه تا سه تا با هم سرمون میان!
مثلا اول زلزله میاد بعد که با همت مسئولین فرستاده میشیم تو چادرها، سیل دستاشو بهم میماله و میگه الان نوبت منه! کلا خیلی با ما احساس راحتی میکنن و با تاپ و شلوارک جلومون راه میرن و بهمون میگن «جووون، پا شم بیام سرت؟!» البته از حق و انصاف نگذریم که مسئولین هم برای ما خیلی زحمت میکشن و انواع پیشگیرها رو انجام میدن و شب و روز دعا میکنن که سر ما بلایی نیاد و وقتی هم بلا میاد، اخبار صدا و سیما برای کم شدن دردهامون خبر آتشسوزی و طوفان تو کشورهای بی نزاکت غربی رو پخش میکنه تا ما احساس تنهایی نکنیم و حداقل دلمون خنک بشه.
سلبریتیها هم که موقع اومدن بلاها میان با ما سلفی میگیرن و لبخندهای ملیح ژکوند میزنن و شماره حساب اعلام میکنن تا با پولهای جمع شده واسه ما کتابخونه و مرکز فرهنگی تاسیس کنن و بلا رو از تهدید تبدیل به فرصت کنن تا تبدیل به آدمهای با فرهنگتری بشیم و دیگه به این بلاها فحش ندیم! ولی با همه اینها ما برای اینکه تبدیل به انسان با فرهنگی بشیم، نیاز داریم که اول زنده بمونیم!
حالا درسته که مغزها و سوپر پولدارا از اینجا رفتن و غم غربت رو به جون خریدن ولی خب حالا شاید بین ماهایی که موندیم یه نیمچه مغز هم وجود داشته باشه و حالا درسته که مسئولین زحمت کش تو خونههای ضد زلزله و سیل و آتش سوزی و... ساکن هستن و در امان، ولی خب همهمون از همین هوا نفس میکشیم، مسئولین دلسوز حداقل این بلای آلودگی هوا رو رفع کنید تا خدایی نکرده ما بی مسئول نشیم!
مهدی حجازی
- 14
- 2