هفته قبل در خبرها آمد که به علت ۴۸ تیمی شدن مسابقات جام جهانی از سال ۲۰۲۲ و به دلیل تنگ بودن جا در کشور دوست اجتماعی و برادر، قطر؛ تعدادی از تیم‌ها یه کم جمع و جورتر بنشینند تا بقیه هم جا شوند و اگر نشد، احتمال دارد ایران هم از چند تیم و چندین بازی میزبانی کند. البته بعد تکذیب شد و بعدش تکذیبش هم تکذیب شد تا ما کلا نفهمیم اصلا کی به کیه و چی به چیه و به قول وزیر کشاورزی خب!
اما ما لازم دیدیم قبل از هر نهاد مرتبط و غیرمرتبطی، مخالفت خود را با صدای رسا (در حد داد و فریادهای برخی نمایندگان به هنگام صحبت پشت میکروفون‌های مجلس) با این رویداد نامبارک اعلام کنیم. چرا؟
اولا که بازیکنان این چند تا تیم وقتی برسند ایران، احتمالا طرفداران بسیاری به هتل‌های محل اقامتشان هجوم خواهند برد تا بساط سلفی را راه بیندازند! در حالیکه این کشور پر از سلبریتی بومی و ملی است؛ از ابوریحان بیرونی و ابرهیم تهامی بگیر تا مسعود ده نمکی و مهدی طارمی! مگر خودمان آدم معروف کم داریم؟ همین آقای ابوریحان بیرونی ضربات بیرون پایش نظیر ندارد!
ثانیا برخی از بازیکنان از بیخ معلوم الحال هستند و اصلا ما اجازه نمی دهیم با ورود به کشورمان فرهنگمان را مخدوش کنند. مثلا افرادی چون آرتورو ویدال ظاهرشان بسیار غرب زده است و اصلا روح جلال آل احمد خدابیامرز از این همه غرب زدگی در گور می‌لرزد! کریستیانو رونالدو هم لابد می‌خواهد هی گل بزند و هی سیکس پکش را نشان دهد، در حالیکه لازم نکرده و ما خودمان باباطاهر عریان داریم و پک هایش خیلی هم بهتر است! یا بازیکن سطح پایینی به نام الکسیس سانچز نه تنها باعث افزایش فساد در جهان شده و انزجار فوتبال دوستان از شیلی و منچستر یونایند را در پی داشته، بلکه بی ادبی‌اش زبانزد خاص و عام است. شنیده شده همین آدم جلوی آرسن ونگر، بزرگ خاندان آرسنال، پایش را دراز می‌کرده و نیشش همیشه باز بوده!
سوما که فرض کنید مسی و رونالدو و نویر بیاییند ایران! مگر چقدر توان دارند که در مجلس با برخی از مسئولان عکس بگیرند؟ همه که مثل خانم موگرینی توان بالای عکس گرفتن ندارند که! از طرفی اصلا درست نیست که مسئولان ما کار و خدمت و حتی خواب را ول کنند بیفتند دنبال مسی برای عکس گرفتن! اینجوری در کار مسئولان اخلال ایجاد می‌شود! تازه ما خودمان از همه این بازیکن های خارجی تولید ملی اش را داریم، فقط مسی ایرانی پس از زدن ریش مقداری کیفیتش آمده پایین که آن را هم انشاا... به کمک متخصصان داخلی به روزش می کنیم!
چهارمین مساله، اجرای ترانه در بازی افتتاحیه است. فیفا دو خواننده مبتذل را برای اجرای ترانه در افتتاحیه خواهد فرستاد اما انتخاب ما قطعا سالار عقیلی با همراهی حامد همایون است. حالا اگر خیلی اصرار کردند شاید بدهیم اینفانتینو یک دور «دونه دونه» را بخواند!
پنجم اینکه همه بازیکن های حرفه‌ای دنیا کلی پزشک و امکانات پزشکی نیاز دارند، اگر در ایران مصدوم شوند چه جوری حالی شان کنیم که خودت باید بمالی تا خوب شه!
آخرین مورد هم به جلسه پرسش و پاسخ خبرنگاران برمی گردد. به نظرتان جواد خیابانی می تواند از پیکه بپرسد: «وای یور حاجیه خانم دونت حضور این ایران نو؟». می بینید که این سوال را نمی شود پرسید، چون ممکن است پیکه غیرتی شود و بزند جواد خیابانی ما را مصدوم کند! جام جهانی هم بدون خیابانی، مثل سریال تلویزیونی بدون مهران رجبی می‌ماند. پس کلا میزبانی را از ذهنتان بیرون کنید!
میثم ابراهیم نژاد بازرگانی
- 11
- 2
