به گزارش همشهری، یک نیش ساده، یک زخم بزرگ و متعفن با تاول های ترسناک؛ این حکایت ساکنان روستاهای حصارگلی و قلعه بلند ورامین است؛ آدم هایی که ۳ماه پیش، پشه ای نیش شان زده و حالا با دست و پاهای ورم کرده از یک التهاب عمیق و زخم هایی که جانشان را می خورد، در صف مراکز بهداشت محمدآباد و ورامین ایستاده اند تا درمان شوند. درمانی برای بیماری سالک. گزارش ها نشان می دهد میزان ابتلا به سالک در این منطقه بالا رفته. پارسال ۳۳نفر در منطقه ورامین مبتلا شدند و امسال نزدیک به ۶۰نفر. گفته می شود ممکن است موارد ابتلا بیش از اینها باشد.
گاهی برخی خانوارها خارج از مرز روستایی اقدام به ساخت وساز می کنند، مثلا در باغ پسته منطقه حصارگلی که چند خانوار در مناطق صحرایی سکونت دارند بهمراه کارگران اینجا بیشتر در معرض گزش پشه های منتقل کننده آلوده قرار گرفتند. افزایش میزان ابتلا به سالک در این منطقه باعث نگرانی تبدیل شدن این بیماری از وضعیت آندمی و تک گیر به پاندمی و همه گیر شده است، چرا که پشه های خاکی می توانند تا ۲کیلومتر پرواز کنند و اگر ناقل بیماری باشند، بیماری زایی ایجاد کنند.
در کنار بنر از آذرماه هم با شیوع سالک، توزیع بروشورهای کوچک تر آغاز شده ولی قلعه بلندی ها هنوز اطلاعات شان در این باره زیاد نیست و فقط از خطرناک بودن بیماری می ترسند. آقای غلامی، آرایشگر روستاست و می گوید: «شنیده ام که موش و آلودگی محیط زیست باعث انتقال بیماری است اما در قلعه بلند من تا همین امروز موش ندیده ام و وضعیت روستا را هم که خودتان می بینید. ما تجمع زباله نداریم اما به ما گفته اند به دلیل آلودگی های رودخانه سمت سیاه کوه، تعدادی از کارگرانی که آن اطراف کار می کنند و اینجا ساکن هستند، دچار سالک شده اند.
اگر دلیل اصلی همین است پس چرا خانم های خانه دار روستا سالک گرفته اند؟ به گفته او، تنها چیزی که مردم این روستا می دانند این است که سالک از طریق نیش پشه در تابستان منتقل می شود و با خارش زیاد و زخم همراه است. آقای نعیمیان هم راننده همین روستاست:« خیلی ها می گویند در ورامین سالک بوده و سالی چند مورد ابتلا داشته اما من در همین قلعه بلند تا سال پیش ، حتی یک مورد سالک ندیده بودم و امسال بیشتر از ۲۶- ۲۵نفر را فقط خودم می شناسم که مبتلا شده اند. به ما می گویند بیماری از باغ های پسته آمده اما فاصله روستای ما تا آن باغ ها ۳۰کیلومتر است چطور پشه ها از آنجا به اینجا رسیده اند.»
بیشترین تجمع موارد ابتلا به سالک در روستای حصارگلی است، نزدیک همان باغ پسته هایی که می گویند زیست بوم جونده های صحرایی است و امسال به عاملی برای افزایش بیماری تبدیل شده است. جوی های داخلی روستا، پر از گنداب راکد است و کنار زمین های کشاورزی گندم، آب مانده ها بوی لجن می دهند. فضولات حیوانی در اطراف روستا پخش است و زباله ها از در و دیوار مناطق مخروبه بالا می رود.
اول چند جوش بود و حالا تاول های بزرگی شده
مرد سالک نگرفته ولی روی دست های همسر برادرش که ساکن خانه کناری است، پر شده از زخم. زن نگاهی به زخم هایش می اندازد و با حسرت می گوید: «اول فقط چند جوش ریز و کوچک بود، من همیشه خانه هستم و حتی دامداری هم نمی روم. چند ماه فقط دست هایم خارش داشت اما کم کم زخم شد، زخم ها بزرگ شد و خونریزی کرد. درمانش رایگان بود ولی کسی به ما نگفته بود. حالا هم فقط هزینه های درمان رایگان است و هر روز تا محمدآباد باید کلی کرایه بدهم.»
تصویر زشت دست ها، آزارش داده. مسئول واحد بیماری های فراگیر شبکه بهداشت و درمان ورامین صحبت های اهالی روستا را تأیید می کند و می گوید: «بیماران در مواجهه با سالک درد زیادی تحمل می کنند به ویژه اینکه گاهی باید چندین آمپول گلوکانتیم را در اطراف زخم تزریق کنند. اگر زخم پیشرفت داشته باشد، تعداد زخم ها زیاد و بزرگ می شود و درمان را سخت تر می کند.»
«در چند روز آینده، در وزارت بهداشت با توجه به تصمیم گیری های کمیته ستاد مرکزی و کمیته کشوری کنترل جمعیت ناقل، سمپاشی، لانه کوبی و طعمه گذاری برای کاهش جمعیت جوندگان در دستور کار قرار می گیرد.»
او درباره نگرانی های مردم ساکن در شهرهای اطراف ورامین از شیوع و انتقال این بیماری هم توضیح می دهد: «موارد ابتلا به سالک در تهران نداریم اما به هر صورت شیوع سالک به عنوان یک تهدید برای سلامت مطرح است به ویژه در افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف تری هستند.
وقتی که زخمی ازجمله سالک در بدن ایجاد می شود در افراد دارای اختلال سیستم ایمنی، این تعداد زخم ها می تواند متعدد و پراکنده تر باشد. توصیه عمومی به مردم هم این است که در مناطق سالک خیز اگر مبتلا به زخمی شدند و بین ۱۰تا۱۴روز ماندگار شد و بهبودی نداشت، حتما برای انجام تست به مراکز بهداشتی و درمانی مراجعه کنند. خیلی مهم است که این گزش و زخم ناشی از آن در مراحل اولیه شناسایی شود تا با هزینه و عوارض کمتر درمان شود.»
- 14
- 3
