محمدرضا پارسایی در گفتگو با مهر، بابیان اینکه لپتوسپیروز یکی از بیماری‌های عفونی و قابل‌انتقال بین حیوان و انسان است، بیان کرد: این بیماری یک بیماری شغلی بوده وعمدتا در برنج‌کاران، کارگران مزارع نیشکر، کشاورزان، کارگران فاضلاب‌ها و معادن، دامپزشکان، دامداران، کارگران کشتارگاه‌ها و ماهیگیران و افرادی که در حین تفریح (اسکی روی آب، قایق‌سواری و شنا) با آب آلوده با ادرار حیوانات مبتلا تماس دارند دیده می‌شود.
وی با اشاره به اینکه بیماری به فرم‌های مختلف ظاهر می‌شود، افزود: شروع بیماری با یک دوره تب‌دار حاد بوده که ممکن است بسیار شدید و گاهی مرگبار همراه با زردی و نارسایی کلیوی (بیماری ویل)، مننژیت، میوکاردیت، هموراژیک، پنومونی و کولاپس قلبی عروقی همراه باشد.
دکتر پارسایی گفت: لپتوسپیروز به‌عنوان یکی از بیماری‌های مشترک در بیشتر مناطق ثبت و گزارش‌شده و انتشار بیماری بستگی به حضور حیوانات مخزن و کاربر و شرایط محیطی مناسب جهت رشد و بقای لپتوسپیرا دارد.
وی با تأکید بر اینکه مشکلات طبیعی از قبیل سیل، طوفان و گردباد در شیوع بیماری مؤثر هستند، ادامه داد: خاک‌های مرطوب ناشی از بارندگی و یا آب‌های سطحی شرایط لازم برای بقای لپتوسپیرا را در خارج از بدن میزبان مهیا می‌کند و در سالها و فصولی که بارندگی زیادتر است احتمال بروز بیماری بیشتر است.
مدیر گروه بیماری‌های واگیر معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی مازندران خاطرنشان کرد: لپتوسپیرا می‌تواند برای ماه‌ها در لوله‌های پروکزیمال کلیه حیواناتی که عفونت بدون علائم دارند زنده مانده و از طریق ترشح ادرار برای بیش از شش ماه سبب آلودگی محیط گردد.
دکتر پارسایی بابیان اینکه درجه حرارت مناسب برای رشد بین ۲۸ تا ۳۲ درجه سانتی‌گراد و با درجه قلیایی کم برای زنده ماندن عامل بیماری‌زا مناسب است، گفت: عفونت در انسان معمولاً مستقیماً از طریق خراش پوست یا غشاء مخاطی شامل مخاط دهان هنگام بلع مواد آلوده، ملتحمه چشم، بینی، واژن و تنفسی توسط آئروسل‌های آلوده ایجاد می‌شود و بلع آب هنگام شنا میزان تهاجم را افزایش می‌دهد.
وی با تأکید بر اینکه در هفته اول تا ۱۰ روز از بیماری اسپیروکت را می‌توان در محیط کشت اختصاصی از خون و مایع نخاعی جدا کرد، افزود: دوره کمون بیماری معمولاً یک تا دو هفته است که می‌تواند از ۲ تا ۱۹ روز متغیر باشد. مدیر گروه بیماری‌های واگیر معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی مازندران خاطرنشان کرد: بیماری می‌تواند از اشکال بدون علامت تا بیماری حاد بدون ایکتریاسندرم ویل متغیر باشدو معمولاً هر دو نوع بدون ایکتر یا با ایکتر دوره دومرحله‌ای سپتی سمی‌و ایمنی را طی می‌کنند.
دکتر پارسایی بابیان اینکه حدود ۱۵ تا ۴۰ درصد موارد شکل بدون علامت هستند، گفت: بیش از ۹۰ درصد موارد علامت‌دار به شکل بیماری خفیف و معمولاً به شکل بدون ایکتر و بدون مننژیت است.
وی تأکید کرد: شایع‌ترین علائم در این مرحله شامل سردرد، درد عضلانی، تب و لرز، تهوع و استفراغ و درد شکم که برای ۷-۴ روز ادامه می‌یابند و سایر تظاهرات شامل اسهال، درد مفاصل، گلودرد، درد استخوانی، تظاهرات چشمی(فتوفوبی، درد، کونژنکتیویت) و درگیری ریه (سرفه‌های خشک، خلط خونی و درد سینه) است.
مدیر گروه بیماری‌های واگیر معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی مازندران بابیان اینکه میالژی بیشتر در ساق پا، اطراف ستون مهره‌ها و شکم و گردن ایجاد می‌شود، افزود: یافته‌های با شیوع کمتر شامل اسپلنومگالی، هپاتومگالی، لنفاونوپاتی، یووئیت، کلاپس گردش خون و فازنژیت است و راش‌های ماکواریا کهیری شکل در تنه یا قسمت قدامی‌ساق پا یا تنه ندرتا دیده می‌شود که ۷-۴ روز طول می‌کشد.
دکتر پارسایی ادامه داد: درتیپ یک بعد از حدود یک هفته بیمار دچار تب و لرز، سردرد و علائم مننژه و سایر علائم اولیه می‌شود و تا یک ماه طول می‌کشدو با پدیدار شدن تنوع بیشتری در تظاهرات بالینی بروز می‌کند که شامل آنسفالیت، ضعف و سفتی عضلانی بوده، در این مرحله اختلالات بینایی، نوریت محیطی، فلج اعصاب مرکزی رادیکولیت، میلیت و سندرم گیلن باره از علائم نادر است و موارد بدون ایکتر هرگز کشنده است.
مدیر گروه بیماری‌های واگیر معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی مازندران بابیان اینکه فرم شدید بیماری همراه با ایکتر بنام سندرم ویل نامیده می‌شود، گفت: معمولاً علاوه بر علائم غیر ایکترک باازتمی، خونریزی، آنمی، اختلالات هوشیاری، تب مداوم، اختلالات کبدی(هپاتومگالی و زردی)، اختلالات کلیوی( الیگوری، آنوری و سندرم هم‌زمانی همولیز و نارسایی کلیه HUS ) و ترومبوسیتوپنی همراه است.
وی اضافه کرد: تظاهرات هموراژیک شامل خلط خونی، اپیستاکسی، خونریزی دستگاه گوارش و فوق کلیه، پنومونیت خونریزی دهنده، خونریزی زیر عنکبوتیه و اسکولیت منتشر و صدمه مویرگ‌ها است.
دکتر پارسایی با تأکید بر اینکه درجه کشندگی در مطالعاتی که مراقبت شدید اجراشده کمتر از یک درصد بوده است و این نسبت برای موارد متوسط افزایش می‌یابد، بیان کرد :پیش‌آگهی بیماری با ویرولانس ارگانیسم و شرایط عمومی‌بیمار بستگی دارد و در اکثر موارد پیش‌آگهی مطلوب بوده است.
مدیر گروه بیماری‌های واگیر معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی مازندران بابیان اینکه میزان مرگ‌ومیر در افراد سالخورده و کسانی که زردی شدید و نارسایی کلیه پیدا می‌کنند زیاد است، خاطرنشان کرد: میزان مرگ‌ومیر جنین در زنان باردار مبتلابه بیماری بالا است. وی با اعلام اینکه مرگ‌ومیر برای موارد زردی در مطالعات مختلف بین ۴.۲ تا ۱۱.۳ درصد گزارش‌شده است، گفت: مرگ‌های به‌طور ثانویه در اثر نارسایی کلیه، گاستروآنتریت خونریزی ریوی و گوارشی و سندرم نارسایی تنفسی بالغین اتفاق می‌افتد و دیالیز میزان مرگ‌ومیر این بیماری را کاهش می‌دهد.
دکتر پارسایی با تأکید بر پیشگیری از ابتلا به بیماری، بیان کرد: محافظت کارگرانی که در مشاغل مخاطره‌آمیز هستند با استفاده از چکمه و دستکش، شناسایی آب‌ها و خاک‌هایی که احتمالاً آلوده هستند، آموزش مردم و به‌خصوص گروه‌های در معرض خطر بیشتر در خصوص روش‌های انتقال و اهمیت بیماری و اجتناب از شنا و یا راه رفتن در آب‌هایی که احتمال آلودگی دارند و استفاده از وسایل حفاظتی صحیح هنگام کار در محیط‌های آلوده، کنترل جوندگان در محل سکونت به‌خصوص در مناطق روستایی از طرق مختلف، جداسازی حیوانات آلوده و اجتناب از آلودگی محل زندگی، مصون‌سازی حیوانات با استفاده از واکسن در دام‌ها که سبب کنترل بیماری و عدم ابتلا حیوانات می‌شود را ازجمله روش‌های پیشگیری دانست.
مدیر گروه بیماری‌های واگیر معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی مازندران بابیان اینکه در سال گذشته ۵۱ نفر مبتلا شدند، گفت: در مطالعات نشان داده‌شده که داکسی سیکلین ۲۰۰ میلی‌گرم یک‌بار در هفته و جهت گروه‌ها و مشاغل پرخطر می‌تواند از عفونت پیشگیری کند.
- 16
- 3
