کرونا هر جا را به رکود کشاند اما رونق سنگینی به بازار سیاه دارو داده است. داروهایی که به اسم درمان کرونا (corona) معروف شده اند، در ناصرخسرو تهران با قیمت هایی میلیونی، از ۵۰ تا صد میلیون تومان خریدوفروش می شوند و برای آنها که چنین پول هایی دارند، به آسانی در دسترس ا ند. فقط پول زیاد می خواهد و البته این خیال و آرزو که دارویی که به دستت می دهند ، اصل باشد نه تقلبی. در خبرها آمده بود که داروی رمدسیویر، داروی تجویزی جهانی برای مقابله با کرونا، به صورت تقلبی و جعلی در بازار قاچاق موجود است و با قیمت های نجومی به خانواده های نگران بیماران مبتلا فروخته می شود. روز یکشنبه هم رئیس سازمان غذا و دارو، نسبت به وجود نمونه های تقلبی داروی« رمدسیویر» با قیمت های نجومی در بازار قاچاق کشور هشدار داد. همچنین معاون وزیر و رئیس سازمان غذا و دارو با بیان اینکه داروی« رمدسیویر» موجود در بازار سیاه تقلبی بوده و توسط افراد سودجو به فروش می رسد ، گفت:داروی موجود در بازار آزاد مورد تأیید سازمان غذا و دارو نیست و مردم از تهیه آن اکیدا خودداری کنند. خبرنگار روزنامه« شرق» با حضور در خیابان ناصرخسروی تهران، در نقش زنی که همسرش در بیمارستان بستری است، از فروشندگان دارو سراغ داروی کرونا را گرفت. این گزارش، نتیجه جست وجوی یک ساعته خبرنگار در بازار تهران است.
خیابان ناصرخسرو، حالا دیگر پیاده راه است و خبری از هیاهوی ماشین ها نیست. مغازه های فروش اقلام پزشکی شلوغ هستند و در پیاده رو دلال ها نشسته اند. یکی در میان ماسک به چهره دارند و به هرکدام که نزدیک می شوی، در گوشت مدام کلمه دارو را تکرار می کنند. ماسک را از روی صورتم پایین نیاورده ام و جلوی مردی میان سال می ایستم و می گویم:« رمدسیویر می خوام...» ماسکش را جابه جا می کند و چندقدمی عقب می رود و می گوید:« برای کرونا (corona) می خوای دیگه؟». سرم را به تأیید تکان می دهم و می گویم:« شوهرم آی سی یو بستریه، گفتن رمدسیویر نجاتش می ده... داری؟». باز چند قدم عقب می رود و می گوید:« نگرد اینجا همه ش تقلبیه، دیروز گفتن تقلبیه، ما نمی فروشیم...». چند قدم جلوتر مرد جوان تری ایستاده و می گوید:« آبجی بیا اینجا ببینم چی می خوای؟». دوباره همان داستان پرسوزوگداز را ردوبدل می کنیم. مرد به آن طرف خیابان می رود و با تلفنش حرف می زند و برمی گردد.« چند تا می خوای؟»، سؤالش را با سؤال جواب می دهم:« چند تا داری؟»، ببین شما مثل آبجی خودم می مونی. اینجا دوای تقلبی زیاده. دو جور دوا داریم. بمدسیویر و رمدسیویر، ما بمدسیویر داریم که داروی پودریه و اصله. توی هر پکش شش تا هست.
هر یک دونه اش بین ۹۰ تا ۱۰۰ میلیونه، دست پایین بگیرم، یک پک شش تاییش برای شما ۵۴۰ میلیون میفته. با بغض می گویم:ببین آقا من شوهرم زیر دستگاهه، خونه رو گذاشتم بنگاه برا فروش. شما قول می دی من داروی تقلبی نبرم؟ شوهرم خوب می شه؟ نگاهم می کند و می گوید:من دوافروشم، نامرد نیستم. دوا رو می دم بهت، باهات میام تا بیمارستان، دکترا ببینن، اگه اوکی دادن شما پول رو بده به من. بعدش هم امیدت به خدا باشه. آقات اگر عمرش به دنیا باشه می مونه. اگرم نه کاری از دست بشر بر نمیاد.... شماره مان را ردوبدل می کنیم و بعد قرار می شود عکس دارو را برایمان در واتس آپ بفرستد. عکس ها را می فرستد و بلافاصله تصاویر را برای پزشک معتمد روزنامه ارسال می کنیم:داروها تأیید می شوند ! قرار می شود مثلا با پزشک فرد بیمار در بیمارستان امام خمینی مشورت کنیم و بعد از یک ساعت به آقای فروشنده خبر بدهیم.... چند متر بالاتر بازار فروش ماسک و دستکش هم به راه است... هر عدد ماسک جراحی دوهزارو ۲۰۰ تومان. ماسک ها را در دستم می گیرم و از فروشنده سراغ رمدسیویر را می گیرم. فروشنده می گوید:« ببین رمدسیویر ندارن اینا. باشه هم یا تقلبیه یا خیلی گرونه. اما اکتمرا دارن/ اکتمرا ۲۰۰ میل و ۴۰۰ میل، اون که بهتره، تقلبی نیست. لااقل... بذار به شاهین زنگ بزنم تا بیاد...۱۰ دقیقه بعد شاهین از راه می رسد. جوان است و با فروشنده ماسک شروع می کند به زبانی غیر از فارسی صحبت کردن. بعد سرش را بالا می کند و می گوید:ببین خانم من رمدسیویر هم می تونم بگیرم برات، اما پای خودته درست و غلط بودنش. ولی برو با دکترش حرف بزن، اگر اکتمرا جواب می ده، اونو ببر.
اون رو اینجا همه اصل دارن.... قیمت اکتمرا را می پرسم و او می گوید:۲۰۰ میلش ۴۰ تومن، ۴۰۰ میلش ۶۰ تومن اما مرده رو زنده می کنه. اگه می خوای خونه بفروشی، حداقل دارویی ببر که شوهرت رو بدتر نکنه. این دارو زنده ش می کنه.... جلوی بانک ملی روی سکویی نشسته اند و سیگار می کشند. مردان جوانی هستند و بلند بلند می خندند. تا سراغ رمدسیویر را می گیرم، ماسک را به صورتشان می زنند و می گویند:حالا یکم برو عقب تا ببینم چی می خوای؟ داستان همان است، همسر در بیمارستان با ریه ازکار افتاده و زن به دنبال داروی شفابخش. یکی شان از جایش بلند می شود و می گوید دنبالش برویم. جلوتر از ما راه می رود و ما تقریبا دنبالش می دویم، با موبایلش حرف می زند و از چند کوچه و پس کوچه می گذریم، نرسیده به توپخانه وارد مغازه سم فروشی کوچکی می شویم. مغازه تر و تمیز و شیک و نونوار است. مرد جوانی پشت میزش نشسته و قهوه را از دستگاه داخل فنجان می ریزد.
دوافروش به من می گوید جلوی در بایستم که مبادا ناقل باشم. صاحب مغازه نگاهم می کند و می گوید:نسخه داری؟ می گویم:نه! گفتن دارو نیست، برو اگه تونستی خودت پیدا کن، دکترش گفته نگم اون تجویز کرده... مرد می خندد و می گوید:همین دیگه! نمی تونن دارو وارد کنن، ما مجبور می شیم به خاطر مردم بیفتیم تو دردسر. از کشوی میزش یک جعبه مشکی در می آورد و از داخل آن یک شیشه دارویی شبیه پنی سیلین. از دور نمی توانم نامش را دقیق بخوانم. داروفروش رمدسیویر را می آورد و جلویم می گیرد.... می خواهم عکس بگیرم که مرد می گوید:چیکار می کنی؟ عکس برای چی می گیری؟ می گویم:به دکترش نشون بدم دیگه! مرد می گوید:پنج میلیون بیعانه بده، ببر نشون بده... به داروفروش اشاره می کند و می گوید:اینم همرات میاد. دم در منتظر می شه، شناسنامه و کارت ملیت رو گرو می گیره، اگر اوکی بود ۸۵ تا دیگه واریز می کنی دوا رو می گیری، نبود، پولت رو پس می دم... اما بهت پیشنهاد می دم بری بگی اکتمرا پیدا کردی، اون رو بهت۶۰ تومن می دم، شوهرت هم اگر موندنی باشه با اکتمرا جواب می ده، اگرم نباشه، دیگه قسمت این بوده.... در راه برگشت، دوباره سراغ رمدسیویر را می گیرم، اکثریت می گویند سراغش دارن و به جایش اکتمرا را پیشنهاد می کنند. دوباره همان داروفروش اولی زنگ می زند و نتیجه پرس وجویم را می خواهد. می گویم:دارم میرم بیمارستان، شما مطمئنی من این کار رو بکنم... دوباره می گوید:من نامرد نیستم آبجی. تازه برات تخفیف هم گرفتم... حدود ۸۰ میلیون می تونم بگیرم. اما دارو مشهده، اگر می خوای یه میلیون بیعانه بده، تا من با هواپیما برم و دارو رو تا فردا صبح برات بیارم. قرار می شود خبر بدهم.... تلاش ها برای گفت وگو با دکتر شانه ساز، رئیس سازمان غذا و دارو به جایی نرسید.
اما عضو هیئت رئیسه انجمن داروسازان ایران در گفت وگو با« شرق» با بیان اینکه اصلا داروی رمدسیویر به صورت کلان وارد کشور نشده که بخواهد به دست واسطه برسد، می گوید:رمدسیویر توسط شرکت آمریکایی دارویی گیلیاد ساخته شده. سازمان بهداشت جهانی این دارو را تأیید کرده و به برخی از کشورها ازجمله ایران هم داده و در ایران در حد تحقیقاتی در حال بررسی است. من اسم بیمارستان ها را نمی برم اما دارو در چند بیمارستان خاص در کشور در حال مصرف است. پس دارویی به صورت کلان نیامده که به صورت انبوه سازمان غذا و دارو با تائید تحویل شرکت ها داده باشد. در نتیجه آنچه امروز در بازار به نام این داروها وجود دارد ، من هم مطابق گفته سازمان غذا و دارو می گویم این داروها تقلبی است و نمی تواند و امکانش وجود ندارد که عواملی در بازار بتوانند آن را ارائه کنند. این داروها تقلبی است و شما مطمئن باشید به محض تأیید به صورت کلان وارد خواهد شد.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا قیمت این دارو آن قدر گران است گفت:اصلا این طور نیست و چنین قیمتی ندارد و اگر قرار باشد به صورت انبوه وارد شود، با قیمت منطقی در بازار عرضه خواهد شد. حین نوشتن این گزارش مجددا فروشنده دارو تماس می گیرد و می گوید از شش عدد رمدسیویر موجود تنها چهار عدد موجود است و دیگر تخفیف هم نمی دهند. تلفن را که قطع می کنم، برای تبلیغ دوباره عکس داروها را برایم ارسال می کند. سؤالی که به ذهن متبادر می شود، این است که چرا با وجود علم بر اینکه داروی تقلبی در ناصرخسرو موجود است و خانواده ها برای جان عزیزانشان حاضر به پرداخت چنین قیمت هایی می شوند ، جلوی آنها گرفته نمی شود؟ آیا اراده ای برای این کار وجود ندارد یا اینکه نمی شود وجود این دارو را در بازار کنترل کرد؟ مطابق اطلاعات خبرنگار« شرق» از یک منبع آگاه در یکی از بیمارستان های معین، داروهای رمدسیویر اصل و اکتمرا در بازار ناصرخسرو رؤیت شده، باید دید این داروها از طریق پزشکان بیمارستان ها دراختیار داروفروشان ناصرخسرو قرار گرفته یا اینکه آنها دستشان به منبعی لایزال و احتمالا بزرگ تر وصل است؟ فایل ضبط شده صدای داروفروش ها نزد خبرنگار« شرق» محفوظ است.
- 17
- 1
