به گزارش ایرنا، مهدی عسکری پور روز جمعه در مورد اثرات آلودگی هوا بر سلامت روان گفت: آلودگی هوا بر سلامت جسمی، روحی- روانی و شخصیتی اثرگذار است.
او اظهار کرد: براساس نتایج پژوهش های پزشکی، آلودگی هوا (Air pollution) میتواند موجب افزایش استرس، اضطراب، خشونت و پرخاشگری، کاهش توان فکری، یادگیری و تمرکز، افسردگی و برخی اختلالات روان تنی و ذهنی شود.
عسکری پور افزود: این آلودگی همچنین آسیب های جسمی ناشی از روان تنی را افزایش داده و بطور مستقیم سبب آسیب های مغزی و کاهش عملکرد مغز خواهد شد.
این روان درمانگر گفت: بعضی از آسیب های روحی نظیر خشونت و پرخاشگری همچنین سازگاری با محیط اجتماعی را کاهش داده و سبب واکنش های آنی (فوری) در برابر محرک های محیطی خواهد شد.
او با بیان این که تربیت خانوادگی و ژنتیک نیز در این رابطه موثر است، افزود: آلودگی هوا تاب آوری اجتماعی در برابر فشارهای محیطی را کاهش داده و بنابراین پرخاشگری را رواج می دهد. یکی از مهمترین چالش های جوامع صنعتی نیز مصائب ناشی از آلودگی هواست که خانه نشینی و... را به دنبال خواهد داشت.
وی اضافه کرد: افزایش زودرنجی هم به عنوان یکی دیگر از تبعات مخرب آلودگی هوا که گاه سبب «خودبیماری انگاری» می شود، بروز رفتارهای وسواس گونه را به دنبال خواهد داشت.
او در مورد «خودبیماری انگاری» توضیح داد: در حقیقت این اختلال به ترس روانی بیمار که باعث بروز رفتارهای وسواس گونه می شود، تعبیر شده و شخص دایماً احساس می کند که بیمار است. مدام به پزشک مراجعه کرده و در صدد ارزیابی و آزمایش سلامت بدنی بوده و این مساله خود آسیب های روحی و روانی را تشدید می کند.
(خودبیمارانگاری یا هیپوکندریا (Hypochondriasis) در اصطلاح روان شناسی و روان پزشکی برای شخصی به کار می رود که علیرغم برخورداری از سلامت بدنی خود را بیمار می داند.)
این روانشناس یادآور شد: براساس برخی تحقیقات، آلودگی هوا اختلالات عصبی شنوایی همچون کاهش شنوایی حسی حرکتی، اختلال یادگیری و حتی علائم اوتیسم و بیش فعالی (در کودکان) را هم به دنبال داشته است.
عسکری پور گفت: این آلودگی همچنین با تاثیر مستقیم بر سیستم عصبی مرکزی کاهش اعتماد به نفس، رفتارهای غیرسازگارانه، زوال عقل و فراموشی، آلزایمر و بیماری پارکینسون (Parkinson's Disease) را سبب شده و هر یک از این آسیب ها می تواند خلق وخوی افسرده را افزایش دهد.
این استاد دانشگاه ادامه داد: تنفس ذرات آلوده در هوا و مشاهده آسمان آبی تیره نیز سبب خلق افسرده و تشدید احساس غم و اندوه می شود. ارتباطات اجتماعی کاهش و حضور در اجتماعات کمرنگ می شود. تنش، بی قراری ، نگرانی افزایش و سطح کیفی زندگی و احساس رضایت نیز تضعیف شده و هر یک از این مؤلفه ها سلامت روان را تحت‌تأثیر قرار می دهد.
به گفته او، تشدید خستگی ذهنی و فکری، کاهش سطح اکسیژن به مغز و بدن، تصمیم گیری های آنی و رفتارهای تکانشی نیز از دیگر تبعات این آلودگی هوا محسوب می شود.
او افزود: استرس ناشی از آلودگی هوا هم بیماری های جسمی و روانی را سرعت می بخشد. احساس درماندگی و ناکامی را تقویت کرده و با تشدید اضطراب، بعنوان پایه گذار اختلالات روانی، رضایت از زندگی را تضعیف می کند.
آلودگی هوا و اختلال رشد مغز کودکان
عسکری پور یادآور شد: رشد مغز کودکان نیز در اثر تنفس این ذرات آلوده (در صورت تداوم) با اختلال مواجه شده و این اختلال میتواند بهره هوشی کودکان را کاهش دهد. همچنین برخی از اختلالات روحی- روانی نظیر ضعف عصبی، بیش فعالی، رفتارهای پرخاشگرانه و ضعف در برقراری ارتباطات در کودکان هم ناشی از این آلودگی هواست.
این مدرس تأکید کرد: بعضی از عوارض جسمانی آلودگی هوا همچون حملات تنفسی، مشکلات ریوی، آسم (asthma)، تنگی نفس نیز سلامت روان را تحت‌تأثیر قرار می دهد. در حقیقت هر یک از عوارض جسمانی خلق بیمار را تنگ و روحیه افسرده را سبب می شود.
براساس منابع رسمی، آلودگی هوا سالیانه جان هفت میلیون نفر را در دنیا می گیرد که بطور خاص مربوط به آسم، برونشیت، نفس تنگی، سکته قلبی، و آلرژی های مختلف تنفسی است.
- 19
- 1
