به گزارش ایسنا به نقل از نشریه پزشکی" مدیکال اکسپرس"، بسیاری از مردم از کم خوابی شکایت دارند ولی بعضی با مشکل مخالف یعنی پرخوابی دست وپنجه نرم می کنند. پرخوابی یک اختلال خواب است که با شکایت از خواب آلودگی بی اندازه در طول روز که اغلب حتی بعد از ۱۰ ساعت یا بیشتر خوابیدن در شب رخ می دهد، مشخص می شود.
بر اساس گزارش مؤسسه ملی بهداشت ایالات متحده ( NIH)، در صورتیکه بیش از ۹ ساعت در شب می خوابید و احساس سرحالی نمی کنید، امکان دارد بعضی از مشکلات پزشکی زمینه ای مقصر باشند.
در حالی که نیازهای شخصی به خواب امکان دارد بسته به سن و شرایطی مانند بیماری، استرس یا سطح فعالیت بدنی متفاوت باشد، آکادمی پزشکی خواب آمریکا خاطرنشان می کند که بزرگسالان امکان دارد فقط به هفت ساعت خواب یا بیشتر نیاز داشته باشند. برخی از بزرگسالان که بعنوان اشخاص پرخواب شناخته میشوند ، به صورت طبیعی به ۱۰ تا ۱۲ ساعت خواب در شبانه روز نیاز دارند و این نه به علت یک بیماری، بلکه به دلیل استعداد طبیعی بیولوژیکی آنها است.
همچنین شما امکان دارد به علل طبیعی زیر بیشتر از حد معمول نیاز به خواب داشته باشید:
افزایش فعالیت بدنی، استرس، جت لگ( پرواززدگی)، یا در حین و بلافاصله بعد از بهبودی از بیماری یا جراحی. شرایط سلامت روان مانند افسردگی یا سابقه تروما در گذشته نیز میتواند باعث پرخوابی شود. این وضعیت در ۱۵ درصد از افراد مبتلا به افسردگی وجود دارد.
اختلالات خواب مانند آپنه خواب یا نارکولپسی نیز میتوانند باعث پرخوابی شوند. آپنه خواب که شامل توقف مکرر تنفس در طول شب است، یکی از علل شایع پرخوابی است. در این میان نارکولپسی نیز خواب را مختل می کند. افراد مبتلا به نارکولپسی ممکن است به صورت ناگهانی و بدون هشدار به خواب بروند و دچار خواب آلودگی شدید در طول روز و خواب پراکنده در شب شوند.
عوامل تغذیه ای نیز میتوانند در پرخوابی نقش داشته باشند. برای مثال ، تحقیقات اخیر سطوح پایین ویتامین B را با پرخوابی مرتبط دانسته است. طبق اعلام مؤسسه ملی بهداشت ایالات متحده ، سوء مصرف مواد شامل الکل، تنباکو یا مواد مخدر غیرقانونی با پرخوابی مرتبط است. افراد مبتلا به چاقی یا سایر بیماری های مزمن نیز می توانند دچار پرخوابی شوند.
در نهایت، بعضی داروها یا ترک یک دارو میتواند باعث پرخوابی شود. بر اساس گفته متخصصان دانشگاه هاروارد، داروهایی که میتوانند باعث خستگی و گیجی شوند عبارتند از داروهای آلرژی، داروهای ضد افسردگی، داروهای اضطراب، قرص های فشار خون ، شل کننده های عضلانی، داروهای تشنج یا صرع، داروهای پارکینسون و درمان های سرطان.
اگر فکر می کنید داروهای تجویزی تان ممکن است باعث پرخوابی شود، هرگونه نگرانی را با پزشک خود در میان بگذارید و از داروهایی که به شما کمک می کند بیدار بمانید، بدون تائید پزشک تان استفاده نکنید.
- 10
- 2
